Logo Image

Corona omni present

28.03.2020

Corona omni present

Corona is alomtegenwoordig, je kan er niet rond, je kan er niet om heen. Corona treft iedereen. Wereldwijd. Corona brengt ons collectief in het NU, niet wetend wat de toekomst brengt.

 

Plots zitten we allemaal in een min of meer gelijke fysieke realiteit. ‘In ons kot’. En toch heeft diezelfde realiteit op iedereen een verschillende impact. Daar waar de één deze quarantaine-tijd (stiekem) als een geschenk uit de hemel ontvangt, loopt een ander de muren op. De één voelt vertrouwen, een ander (en dat zijn er velen) zijn bang. Bang voor hun gezondheid, bang voor de onzekerheid, bang voor hun naasten, bang voor de en hun toekomst.

Het is duidelijk: onze maatschappij gaat door een ongeziene crisis. Deze crisis heeft impact op iedereen. Niemand ontkomt er aan. Iedereen krijgt het zeer zuiver op zijn bord. Bij iedereen smaakt het echter anders. Iedereen verteert het anders. Iedereen heeft er het zijne uit te halen, uit te leren, van te maken.

Corona omni PRESENT. Heb je het verscholen cadeau al gezien of ontdekt? Heb je jouw cadeau al uitgepakt?

Benieuwd of en wanneer we maatschappelijk en op grote schaal de verscholen cadeau’s gaan ontdekken en of we de moed zullen hebben dit geschenk ook te openen en ontvangen…

Corona is tegelijk gevolg en oorzaak. Er doen vele ‘verhalen’ de ronde over de mogelijke oorzaken en gevolgen. De ene op basis van wetenschap, de ander op basis van evolutionaire processen, nog andere op basis van een spirituele grond of duistere praktijken. Maar op zich doet de ‘exacte oorzaak’ er voor de meeste individuen onder ons zelfs niet echt toe. De oorzaak kennen, graven in het verleden, zoeken naar schuldigen of fouten verandert in essentie weinig aan de individuele realiteit. We hebben om te gaan met de realiteit in het moment, het huidige moment. En van moment tot moment. Dat vraagt van ons een actieve, misschien anticiperende houding. Het vraagt allerminst om een afwachtende houding, wat een grote valkuil is van velen.

De impact van de gevolgen van de aanpak van deze crisis is nauwelijks te overzien. En al zeker niet als we deze met onze huidige manier van denken en onze huidige systemen proberen oplossen. We worden gesust en net na een periode van besparingen, blijken er plots miljarden vrijgemaakt te kunnen worden. Hoe het ook zij, je kan niet geven uit je eigen tekort. Ook de overheid niet. De rekening daarvan zal dus nog afgelost moeten worden.

Einstein zei het al: je kan de problemen niet oplossen met dezelfde manier van denken die die problemen heeft gecreëerd.

We zullen dus iets moeten overstijgen. We zullen wereldwijd en maatschappelijk vele oude, beperkende, niet meer werkende overtuigingen, systemen en structuren moeten overstijgen. Startend bij elk individu. Dat is wat elk van ons te doen staat.

Corona oftewel ‘kroon’

Zet dus een corana-kroon op je hoofd/denken. Straf en bijzonder toch dat dit virus de naam corona —  kroon — krijgt, wat onder andere ‘het mooiste van de schepping’ betekent. Het staat ook voor ‘succesvol’ en  ‘overwinning’. De kwaliteit van jouw kroon, van jouw mindset, van jouw denken is zeer bepalend in de impact van deze crisis op jou persoonlijk. Je hebt weinig impact op de omstandigheden en op wat je overkomt. Je kan echter 100% impact hebben op wat je hiermee doet, op wat je doet met wat je overkomt.

.  .

Een sterke mentale weerbaarheid start met hoe je kijkt naar een crisis in het algemeen en de corona crisis in het bijzonder. Crisis in het Chinees betekent zowel gevaar als kans. Hoeveel toeval kan er zijn? Gevaar en kans, ze kunnen perfect tegelijkertijd bestaan. Aan jou om te kiezen waar je je focus op legt, aan wie de kroon opgezet krijgt. Jij of Corona en alle verhalen die er rond hangen zelf? Wie laat je aan het stuur staan? Wie laat je jouw eigen realiteit binnen de huidige realiteit creëren?

Crisissen op deze schaal zijn er altijd al geweest. Crisissen op deze schaal luiden een nieuwe periode in de evolutie in. We kunnen deze crisis dus ook zien als de tijd die rijp is voor grote veranderingen. Hoe dan ook zal deze ongeziene crisis leiden tot ongeziene gevolgen op vele terreinen. Sociaal, psychologisch, economisch, politiek, onderwijs, wetenschap, zorgsysteem, financiële systeem, bedrijfssystemen, …

Vele gekende fundamenten verliezen hun draagkracht. Vele systemen en structuren daveren op hun, ooit zo stevige en zekere fundamenten. Ze zijn onderuit aan het gaan. Ze gaan als het ware in burn-out. Deze crisis gaat over zoveel meer dan gezondheid. Dat is maar de ingang, het startpunt. Deze crisis zal ons dwingen anders te kijken en vanuit dat anders kijken ook anders te handelen. Het dwingt ons nu al anders te kijken en doet ons nu al anders handelen. Ineens wordt telewerk en zelfs afstandsonderwijs wel mogelijk, daar waar zoveel mensen hier reeds langer om vroegen of waar evengoed zoveel mensen een weerstand rond voelden. Ineens kunnen procedures wel versimpelen en versoepelen, nu ze anders de vele vragen niet kunnen verwerken. Ineens kunnen aanvragen wel digitaal gebeuren, waar je vroeger voor langs het loket moest. We worden gevraagd anders te kijken naar zoveel fundamentele facetten in ons leven.

Anders kijken naar werk

Anders kijken naar ondernemen en economie

Anders kijken naar onderwijs en opvoeding

Anders kijken naar politiek

Anders kijken naar gezondheidszorg

En anders kijken naar gezondheidszorg betekent voor mijn niet enkel de zorg meer waarderen, het betekent wat mij betreft er ook fundamenteel anders naar kijken. Onze gezondheidszorg vraagt meer en meer om een brede holistische kijk die de mens als meer dan een fysiek lichaam ziet en als een drager van symptomen.

Ik vind het verbijsterend dat we naast de maatregelen om ‘het gevaar’ te ontwijken geen enkele maatregel of richtlijn krijgen vanuit de overheid over hoe we onszelf weerbaarder kunnen maken,  hoe we onszelf, onze immuniteit kunnen versterken. Ik ben er rotsvast van overtuigd dat dit echt het verschil kan maken welke in met welke impact het virus kan toeslaan. In de eerste plaats voor al die zorgverleners die zich dagdagelijks blootstellen aan het virus. Maar ik vrees dat collectief onze weerbaarheid vergroten geen prioriteit is, ook niet in de zorg  en ook niet in de pharma industrie …. Die zien dé enige oplossing liever in een vaccin vrees ik.  Dat wat we zelf in handen kunnen nemen op gezondheidsvlak en ook op vele andere vlakken, dat krijgen we meestal niet te horen. En net dat zal heel belangrijk zijn in het anders kijken naar: hoe kan je je eigen verantwoordelijkheid opnemen? Wat heb je zelf (nog) in handen en hoe neem je het ook in handen? Waar heb je zelf nog impact op? Hoe kunnen we zelf invloed uitoefenen op de impact van iets? Hoe kunnen we careful met onszelf omgaan om een care-full-e gezondheidszorg te vermijden en care-free te kunnen leven?

We zullen dus massaal op zoek gaan naar nieuwe houvasten op verschillende terreinen. Want de oude blijven niet overeind. Daar waar we jarenlang van overtuigd waren, zekerheid in vonden, davert nu op zijn grondvesten. We zullen massaal nood hebben aan inzichten, fundamenten en onderbouwing waarbij de mens niet gereduceerd wordt tot een biologisch organisme, maar deel uitmaakt van en invloed heeft op een veel groter geheel. Een geheel dat steeds zoekt naar balans, het herstellen van het natuurlijk evenwicht.

Verontrustend gerust

Maar we zijn er nog niet klaar voor of we voelen de nood nog niet. Nu nog niet. Want nu vinden we onze houvast en ons vertrouwen nog in de virologen die het land momenteel regeren, samen met enkele ministers. Ze spreken ons daadkrachtig en tegelijkertijd met rust en vertrouwen toe. België doet het goed. België krijgt lof van overal ter wereld. En dat geeft ons rust, dat tempert de (onderdrukte) angst. En zolang de virologen rust, vertrouwen en kalmte uitstralen, blijft het volk kalm. Het moment dat we enige vorm van angst of nervositeit bij hen bespeuren, zal de angst en dat wat angst doet met een mens de bovenhand nemen. We leggen ons lot en leven volledig in handen van de rationele wetenschap. En dat voelt naast geruststellend ook verontrustend aan. Het besef dat de zuiver rationele, klassieke wetenschap, die op vele vlakken ook tegen zijn eigen grenzen en beperkingen aanloopt, de vol-macht heeft over een heel land en bij uitbreiding over hele continenten. Hoewel ook ik voel dat we nu nood hebben aan duidelijkheid van overheidswege, voelt het toch heel dubbel aan. Terwijl het ons in deze crisistijden een vorm van (valse?) rust geeft om ons doen en laten te laten bepalen door de expertise van virologen en wetenschappers, kunnen we ons afvragen wat gezond is voor ons als individu en als samenleving op lange termijn.

We nemen hun waarheid en hun kijk op de feiten en vooruitzichten zomaar aan. Die ‘waarheid’ bepaalt echter een heel groot stuk van jouw realiteit. Het is dus van groot belang er bewust van te zijn door wie en wat jouw waarheid, of jouw verhaal bepaald en verteld wordt. Een deel van het verhaal wordt gevormd door politici die heel erg onder druk staan. Ze moeten wel daadkrachtig optreden, maar voelen ze zich werkelijk zo? Misschien voelen ze eveneens de grond onder hun voeten wegzakken? Misschien hebben ze het gevoel de controle (over de totaliteit) volledige kwijt te zijn? Hoe voelen ze zich bij het feit dat ze ons niet alles (kunnen) vertellen, dat ze kiezen voor een stapsgewijze en geruststellende aanpak om de collectieve rust te bewaren, terwijl ze heel goed beseffen dat we straks helemaal niet ons oude leventje terug kunnen opnemen, maar de wereld er helemaal anders zal uitzien.

Verantwoord onverantwoord

Moeten we dit (op termijn) in vraag durven stellen? Wat betekenen de cijfers van besmettingen, opnames en doden echt? Binnen welke context kunnen/mogen we die kaderen? Welke relevantie hebben ze en voor welke prijs? Welke sociale prijs zijn we bereid te betalen? Welke economische prijs zijn we bereid te betalen? En ja, welke gezondheidsprijs zijn we bereid te betalen? Wat als zieke, (oudere) mensen er net omwille van de maatregelen voor kiezen geen professionele hulp in te roepen om in het bijzijn van hun naasten waardig thuis te kunnen sterven? Om hen hun hand te kunnen laten vastnemen bij die laatste adem. Wat als een verzwakte (groot)ouder met een hoog risico-profiel het belangrijker vindt om zijn kinderen en kleinkinderen te blijven zien, ondanks het risico op vroegtijdig overlijden? Wat als een significant deel van de bevolking anders kijkt naar virussen en het doel van virussen? Wat als de emotionele en mentale weerbaarheid van een significant deel van de bevolking volledig onderuit gaat als gevolg van de maatregelen? In mijn blog van een maand geleden schreef ik nog hoe onvoorstelbaar sterk de impact van psychische factoren op lichamelijke ziekte en gezondheid kunnen zijn. Ik ontvoerde zowaar mijn vader uit het ja, italiaanse, ziekenhuis na drie dagen opname*. Zo sterk was hij mentaal-emotioneel aan het wegglijden. Verantwoord onverantwoord was de titel van mijn blog. In welke mate zouden we kunnen begrijpen dat mensen ook nu verantwoord onverantwoorde keuzes maken als het over de diepste essentie van het leven gaat?

*het gaat momenteel trouwens heel goed met mijn vader

Wat als het klopt dat er duizenden of miljoenen doden moeten vallen op wereldschaal om een onevenwicht op dat vlak te herstellen? … Delicaat … ik ben me er ten volle van bewust… Makkelijk om zo te denken en schrijven als de harde corona-realiteit jezelf en je naasten nog niet keihard getroffen heeft…

Laat me voor alle duidelijkheid stellen dat dit een aantal van de vele ‘wat als’-vragen zijn die in me opkomen. Ik koppel er geen bepaalde waarheid aan. Zelf volg ik de maatregelen heel nauwgezet en stel deze op dit moment in de huidige totale context ook niet in vraag. Het feit dat ik één van degenen ben die deze gedwongen quarantaine eerlijk gezegd ook als een cadeau ervaar, helpt hier wellicht in.

We worden over veel in het ongewisse gelaten. En we pikken dat. Waarom? … en hier komen we tot een belangrijke kern: omdat angst en controle aan het stuur staan van het functioneren van vele (de meeste) mensen en we vanuit die angst en controle massaal op zoek zijn naar vertrouwen en houvast. En van de personen of structuren waarbij je je houvast en vertrouwen vindt, neem je veel aan. Zonder het in vraag te stellen. Ook ik heb dat in mijn ‘rol’ en job als Compagnon de route, als coach, als therapeut al veel ervaren. En ik heb dit ook al als ‘gevaarlijk’ ervaren als mensen al hun vertrouwen in mij leggen.

Laat het duidelijk zijn dat deze crisis over veel meer gaat dan ‘de doden tot een minimum beperken’. We kunnen dat waar we nu door gaan niet tot de feiten van een virus herleiden. Deze crisis is het gevolg, de spiegel van wat al lang aan de hand is. De spiegel van een maatschappelijk uit-evenwicht-zijn. De spiegel van een ontwrichte maatschappij. Het was al langer duidelijk dat onze reeds lang gevestigde opvattingen over hoe een maatschappij eruit moet zien op ‘instorten’ stond, met of zonder corona. Corona is de facilitator, de gangmaker, de motor van een proces dat toch stond te gebeuren, alleen wordt dat proces nu gigantisch versneld. Stress, medicatiegebruik, ‘burn-out’ en aanverwante diagnoses namen voorheen al epidemische vormen aan. Dit bedreigde ook al het functioneren van bedrijven, organisaties, het gezondheidssysteem en overheidsinstellingen. En deze zouden in en na deze crisis ook wel eens exponentiële curves kunnen aannemen. Ik vraag me af wat de maatregelen zullen zijn om hier het ‘flatten the curve’ principe op toe te passen. En wie zou de plaats en verantwoordelijkheid van de viroloog dan innemen?

En toch, ja toch, blijf ik het gevoel hebben dat hoe het nu allemaal loopt, in zijn totaliteit en vanuit een breder (of hoger?) perspectief toch klopt. Ja dat zelfs de gevolgen van corona als oorzaak zullen kloppen. Dat het all right is.

Als dat geen sussende en geruststellende boodschap is 😊

‘k Zal stilaan afronden beste metgezel. Wees vooral koning en minister van je eigen doen en laten, denken en voelen. Regeer je eigen leven. Pak dat in handen. Er zal een tijd voor en een tijd na corona zal zijn. Corona zal in de geschiedenisboeken staan. Ook in je persoonlijke geschiedenis zal er een tijd voor en na corona zijn. Werk nu al aan een schoon, hoopgevend groeiverhaal en schrijf en bepaal zo nu al jouw geschiedenis. Zou dat niet de echte uitnodiging zijn die we krijgen als individu en als maatschappij: samen aan een nieuw verhaal schrijven? Weet dat deze periode schatten van mogelijkheden in zich geeft. Misschien kunnen we daar eens naar zoeken in plaats van naar paaseitjes straks. Ik wens je een rijk gevuld paasmandje toe, ook als de klokken uit Rome niet over de grens geraken 😊.

Als dat wat ik schrijf ook voor jou klopt, mag je het via het delen van  onderstaande link sociaal viraal laten gaan met een hopelijk sterke kans op besmetting :).

https://www.linkedin.com/pulse/corona-omni-present-barbele-kindt/?published=t

 

Barbele

P.S. 1 Benieuwd welke opportuniteiten wij zien?

* We maken volop werk van onze 90 kompaswijzers die mensen als kompas kunnen inzetten.

* Ook ons 90 dagen traject van angst naar vertrouwen zijn we inhoud en vorm aan het geven.

* En als de quarantaine-tijd lang genoeg mag duren, zal ook ons boek ‘groeien is simpel, maar niet altijd gemakkelijk’ wellicht nog een ontwikkelings- en groeispurt krijgen 😊. Wil je nu al kennismaken met deze inhouden? Ik deel ze -omwille van de corona-omstandigheden- in het webinar ‘opgroeien is simpel, maar niet altijd gemakkelijk‘ waarin ik je aan de hand van 10 wegwijzers alvast die andere kijk op opvoeden (van je kinderen en van jezelf :)) meegeef.

P.S.2 En we geven ook jouw graag opportuniteiten uiteraard. Zo nemen we de verzendkost van bestellingen in onze laadzone tijdens deze quarantaine periode op ons. Omdat de waarde van reminders of een kaartje naar iemand sturen deze dagen zoveel meer-waarde krijgt. Ontdek onze kaartjes en reminders hier. Bij elk kaartje staan suggesties welke betekenis je eraan kan geven of mee kan geven aan een dierbare, collega, medewerker, ….

Hoopvolle vooruitzichten voor een stevige houvast:

doorlopend tijdens corona-periode |webinar ‘voor een gezonde bedrijvigheid |1,5 uur | gratis

1 april 2020 | webinar 5 knooppunten waarop je kan kiezen | 15u-17u | gratis

10 april 2020 | webinar ‘opgroeien is simpel, maar niet altijd gemakkelijk’ | 20u-22u | 10 euro

11 april 2020 | webinar ‘opgroeien is simpel, maar niet altijd gemakkelijk’ |9u-11u|  10 euro

5 mei 2020 | Inside out lab | voor ondernemers-zaakvoeders | 15u30-20u | 90 euro – 1+ 1 ticket*

15 mei 2020 | Route Mindmanagement | Professionelen | 9u30- 20u*

16 mei 2020 | Route Bedenk jezelf | Particulieren (laatste editie) | 9u30-16u*

31 mei 2020 | Start Luchtroute | Apricale (Italië) | max 8 pp | contacteer ons voor meer info*

Afhankelijk van de realiteit/mogelijkheden van dat moment passen we vorm en tijdstip aan.

 

Facebook Logo Logo Image

Laat hier een bedenksel, ervaring,… achter Barbele Cancel Reply



Bedenksels (12)

  • Pascale says:

    Dag Barbele,

    * Blij dat jouw vader het heel goed stelt.* Met toegelaten bezoek en zorg in eigen huis en tuin door moeder! Taart zal niet ontbreken, peins ik.

    We gaan nu voor Oh-live in ons eigen kot.
    Ik voel me helemaal niet ‘gestraft’ of ‘opgesloten’ en was eigenlijk ook best al een ‘kotleven’ gewend. Nu ook voluit kotmadam. De ontdekkingen van ware beroepen blijven maar binnenstromen. En verveling is het allerlaatste waar ik me zorgen over maak … Ik wens mezelf toe in deze periode een groei te maken in het priori-tijd stellen voor schrijven, omdat ik dat graag doe en dat het me deugd doet. Die belevenissen en bedenksels van mij worden telkens geschreven in mijn hoofd terwijl mijn handen (ik heb er twee ontvangen) steeds aan het klussen zijn. Zo natuurlijk is de hartewens niet vervuld op papier. De reis van het hoofd naar het hart … Zei het nog tegen mijn beste vriend, Winnie, hier op schoot bij mij – voor alle duidelijkheid geen afstand gezien mijn levens(met)gezel – het is NU niet (meer) het moment om een wereldreis te maken. Ja … dat uitstelgedrag he (eigen blog, …) maar ook dat leert me weer veel. Ziezo, ik ben dus nog niet verdwenen van de aardbol, Barbele. In deze bizarre intense periode beleef ik zeker ten volle tal van zaken en ben ik dankbaar dat ik het pad van Compagnon de route mag bewandelen (zo nodig schrijf ik mezelf een attest). En dat ik er nu mag in slagen om ook wat te delen op mijn manier, al is het nog in prehistorische vorm … (ik vind wel enkele ‘proefkonijn’lezers) En vooral ook te blijven geloven in de Kracht van kwetsbaarheid. Via schrijfsel me enigszins kwetsbaar opstellen en toch … ik peins dat ik … nee Pascale … ik waag de sprong!

    Dankjewel, Barbele, voor jouw nachtelijke bedenkingen neer te pennen en met ons te delen. Ongetwijfeld beroert ons dit allen en broeit er immens veel … Grote impact absoluut. De mens in zijn geheel als deel van het universum.

    Vele groei-tjes vanop afstand onder-weg, Pascale xxx

  • Katrien says:

    Waw…Schitterend Barbele, hoe je dat brengt met zoveel duidelijke boodschappen, en dit midden in de nacht!!
    Ik voel zoals je het beschrijft, intens.
    Een GROTE dank..
    En doorsturen maar….😉
    PS: jullie kaartjes zijn prachtig

  • Liesbeth says:

    Dank u wel, voor je openhartigheid. Voor mij is het vooral het in mezelf voelen wat er speelt… iets wat ik al langer tegen kom steekt feller de kop op.
    De angst om iets niet te kunnen of mijn best niet te doen is groter dan de angst om te sterven, hoe gek is dat? Meer angst om afgewezen te worden dan om mij over te geven?
    Enfin, het is een tijd van zelfreflectie en weten dat er veel meer is dan ons “veilige” leventje.

  • janneke hagenaar says:

    gelezen en ga het zeker nogmaals herlezen! dank voor je woorden, je denkertjes!- groet van Janneke

  • Leen says:

    Laat deze maar flink viraal gaan en menigéén besmetten met een drive om deze tijd zin-vol vorm te laten geven aan de samenleving van morgen (en overmorgen en…).

    Deel zoveel je kan, voor mocht ons aller bondgenoot FB iets minder geneigd zijn om dat te doen 😉

    Dankjewel, Barbele, om jouw nachtelijke inspiratie met de wereld te delen! x

  • Gerd Vertommen says:

    mooie analyse waar ik veel herkenning in zie, ik kreeg deze blog via Kathleen Roskams van Lost & Co

    Ik teken graag in op je blog
    gerd.vertommen@karavaan.be

    • Barbele says:

      Dank je Gerd, ik neem je mailadres op in onze metgezellen-lijst (zoals wij onze e-mail lijst noemen 🙂 )

  • Aline says:

    Wat een mooie duidelijke blog die erg veel aspecten bespreekt die meespelen in deze Corona-crisis! Boeiende tijden 😯

  • Johan says:

    Mooi artikel, Barbele…met veel realiteitszin geschreven en met het oog op een hoopvolle toekomst, dwars door het wereldwijde probleem van de Corona-crisis.

  • Ariane says:

    Barbele … wat velen denken heb jij weer heel mooi verwoord. Dank u wel hiervoor.

  • Tjeu Leenders says:

    Bedankt Barbele voor de herkenbaarheid. Wie zal morgen opstaan om het voortouw te nemen in deze sterke, maar nog veelal onderhuidse beweging? En kan ik, kunnen wij samen bijdragen om een voldoende bewustzijnsplatform te creëren zodat, àls iemand opstaat zij of hij echt kans maakt? Ik merk alvast hoop, vertrouwen en goesting bij mezelf!
    Van harte,
    Tjeu

  • Lees meer

    Lees meer

    29.02.2024

    Tijd om het even te hebben over tijd?

    Heb je wat priori-tijd voor een stukje over tijd op deze 29ste februari? Een ‘extra-time’ da

    Lees meer

    Lees meer

    19.02.2024

    Pocast over spiritualiteit, new age en geloof

    Terug van een weekje bergen, zon en sneeuw. Het heeft mij en ons goed gedaan. Onderweg terug naa

    Lees meer

    Lees meer

    08.02.2024

    De boeken neergelegd

    Ik zit in een periode waarin ik heel veel aan het afronden, afsluiten en loslaten ben. Van hieruit

    Lees meer

    Lees meer