Feeststress?

26.04.2017

’ t Is weer de tijd van de communiefeesten. Ook onze Josse deed vorige zaterdag zijn vormsel. Komende zondag is het feest met de familie. Het organiseren van zo’n feest geeft me nooit echt stress gegeven. Ik ga er altijd van uit dat het wel zal lopen en dat is uiteindelijk  ook altijd zo geweest. Zondag zorgen de meter en peter van Josse zelfs voor het eten voor de 50 à 60 genodigden, ik ben dus helemaal op mijn gemak 😊

Het valt op hoe verschillend mensen omgaan met zo’n feest. Zo’n feest blijft voor vele mensen een grote bron van stress.

Sommigen zijn er al een jaar op voorhand mee bezig, anderen beginnen er het laatste moment aan. De ene staat op de klassieke foto’s of ijstaart, een ander maakt er iets heel persoonlijk van en nog een ander doet hier niet aan mee.  En zo kunnen we nog even doorgaan. Ik vind het altijd boeiend om te aanschouwen en horen hoe anders mensen hier in staan en mee omgaan. En aangezien ik bezig ben met de voorbereiding en uitdieping van mijn route selfmanagement schrijf ik graag eens fictief, over hoe de verschillende types persoonlijkheden kunnen omgaan met het organiseren van een feest. Onderstaande voorbeelden zijn dus fictief. Hoewel,…. ik heb mijn inspiratiebronnen wel 😊. Misschien niet helemaal fictief, maar dan toch zeker anoniem. Elk type sluit ik af met het meegeven van een ‘levensinzicht’ passend bij dat type. We kunnen er  allemaal uit leren.

Ga je even mee? En waar herken je misschien iets van jezelf?

Philip houdt niet zo van feesten, voor hem hoeft al die ‘tam tam’ en uiterlijke vertoning niet. Hij heeft dan ook de neiging om de voorbereiding uit te stellen. Hij vraagt zich af of dat wel allemaal nodig is. Maar om de familie niet teleur te stellen gaat hij er toch in mee. Op het feest zelf wil Philip vooral dat iedereen zich goed voelt. Hij wordt al zenuwachtig bij de gedachte dat zijn stiefbroer en vader mogelijks weer in discussie zullen vallen, zeker als ze iets gedronken hebben. Philip doet er alles aan om dit te voorkomen. Hij zal bemiddelen of het gesprek met wat humor of een kwinkslag een andere wending geven.

Anja pakt de zaken kordaat en efficiënt aan. Kort voor het feest begint ze er aan met veel energie. Ze doet al het nodige met een enorme efficiëntie en daadkracht. Anja heeft graag de touwtjes in handen. Op het feest straalt ze een groot zelfvertrouwen uit. Ze heeft het weer eens voor elkaar gekregen. In haar communicatie is ze zeer direct. Ook rond delicatere ‘familiezaken’ wind ze geen doekjes. Anja beseft niet altijd welke impact dit heeft op andere familieleden. ‘Ik zeg toch gewoon waar het op slaat’ denkt ze. ’t Is zwart of wit bij Anja, grijs kent ze niet. Ze toont zich altijd sterk, maar onder ‘die grote mond’ ligt een heel klein hartje met een grote kwetsbaarheid die ze liever niet laat zien.

Bij Lies is het feest tot in de puntjes in orde. Ze is al meer dan een jaar op voorhand bezig met de organisatie. Lies weet heel goed hoe ze het wil. Aan elk detail wordt aandacht besteed.  Voor alles heeft ze een to do lijstje. Zo’n feest brengt heel wat stress met zich mee voor Lies. Ze is dan ook heel gevoelig voor kritiek, terwijl ze zelf heel gemakkelijk kritiek geeft op anderen. Beseffen ze wel hoe ik me voor dit feest heb uitgesloofd? Ja, Lies zou over haar grenzen gaan. Alles voor de perfectie. Lies heeft het moeilijk om op het feest te ontspannen en genieten. Haar aandacht gaat voortdurend naar wat er nog beter kan, of wat nog verbeterd kan worden. Zo merkt ze plots dat de servietten ontbreken. Innerlijk is ze kwaad op zichzelf. Ze kan het niet van haar afzetten. De ontbrekende ‘perfecte’ servietten zetten voor haar een domper op het feest.

Dirk is een uitstekende gastheer. Hij houdt van feesten, gezelligheid en gezelschap. Dirk is er dan ook vooral op gericht dat mensen zich goed voelen op het feest, dat iedereen het naar zijn zin heeft. Hij heeft de neiging om zich uit te sloven voor anderen. Dirk voelt heel goed aan wat anderen nodig hebben en is helemaal gericht op het invullen van andermans behoeften. Hij heeft de behoefte om nodig te zijn en heeft de neiging anderen afhankelijk te maken van zijn zorg. Hij geniet dan ook van de vele complimenten die hij ontvangt voor het supergezellige feest.

Carl ziet het communiefeest van zijn dochter als een kans om te ‘presteren’. Hij grijpt het feest aan om met veel show en uiterlijk vertoon naar buiten te komen. Het feest is dan ook top, althans zo lijkt het. Het mooiste kostuum, hij en zijn hele gezin zien er super goed uit, de beste champagne, de mooiste en origineelste uitnodigingen en kaartjes, de beste traiteur, …. Carl is dan ook helemaal in zijn nopjes op het feest. Met een natuurlijke flair en charme doet hij zijn babbeltje met iedereen. Hij ontvangt de vele complimenten voor het ‘beste feest in jaren’…. Carl geniet nog wat na maar dat duurt niet lang. Hij voelt al snel een leegte vanbinnen. Een leegte die hij wil opvullen met een volgend succesverhaal, waar hij dan ook onmiddellijk mee van start gaat.

Lieze doet niet mee aan alle klassieke verwachtingen. Zij geeft liever een alternatief feest. Iets anders. Iets unieks. Ze laat haar dan ook helemaal gaan in het naaien van zakjes voor elke genodigde waarin een briefje wordt gestoken met een persoonlijke boodschap voor iedereen. Lieze verliest zich hier helemaal in waardoor ze niet komt tot de praktische organisatie van het feest. Twee dagen voor het feest slaat ze helemaal in paniek en begint ze er op een dramatische en chaotische manier aan. Uiteindelijk wordt het een gezellig feest waar alles mag en kan.

Bram heeft geen nood aan zo’n feest. Hij is liever op zichzelf. De organisatie gebeurt vooral in zijn hoofd. Hij bedenkt wat er allemaal moet gebeuren, maar komt maar moeilijk in de actie. Hij blijft maar bedenken hoe hij de tafels voor 25 personen in zijn huis zal organiseren. Eens hij in actie komt, is hij niet bepaald efficiënt. Hij maakt het eten zelf. Hiervoor volgt hij nauwgezet de recepten. Ook al heeft hij die taart al 100 keer gemaakt, hij blijft het recept bovenhalen en volgen, Bram vertrouwt niet op zijn gevoel. Tijdens het feest voelt hij zich wat ongemakkelijk. Er moet zoveel tegelijkertijd gebeuren. Dat doet Bram blokkeren. En dan al die ‘social talk’ op zo’n feest, spreken over koetjes en kalfjes, nee daar heeft hij helemaal geen zin in. Als zijn schoonmoeder hem vraagt hoe hij zich voelt bij de ernstige diagnose van zijn broer, voelt hij zich ongemakkelijk. Hij geeft een kort rationeel, wetenschappelijk antwoord en gaat het verder uit de weg. Bram heeft niet graag dat mensen te dichtbij komen. Bram is blij als het feest voorbij is. Hij heeft eindelijk zijn territorium en ruimte terug.  De volgende ochtend ziet hij in de oven plots nog saus staan. Hij is vergeten die op tafel te zetten bij het hoofdgerecht…

Het communiefeest van haar dochter bezorgt Vanessa veel stress. Vanessa voelt zich onzeker en zoekt dan ook steeds naar erkenning en bevestiging bij anderen, zeker bij haar familie. Vanessa is heel erg bezig met wat anderen van haar denken. Vanessa’s dochter wilde eigenlijk liever een lentefeest, maar dat zag Vanessa niet zitten. Wat zou haar katholieke vader hiervan vinden? Nee, hij zou dit nooit goedkeuren, dus heeft Vanessa haar dochter overhaald toch maar voor een communiefeest te gaan. Vanessa twijfelt ook constant: welke kaartjes? Welke kledij? Welk eten? Welke tafelbedekking?… Eigenlijk heeft Vanessa wel haar eigen idee, maar ze begint hier in functie van anderen telkens opnieuw over te twijfelen. Verder is Vanessa heel erg gefocust op wat er allemaal zou kunnen mislopen en zoekt hier op voorhand een oplossing voor. Wat als het regent? Wat als de kaartjes niet op tijd geleverd worden? Wat als haar zussen elkaar weer zullen negeren? Wat als …. Het laat haar niet los en dat vraagt heel veel energie.

En dan komen we aan bij Gerard. Voor Gerard is het alle dagen feest. Het leven is één groot feest! ‘Mooi, ’t leven is mooi’’ is zijn levensvisie. Met veel enthousiasme organiseert hij het feest. Hij heeft vele ideeën. De meeste werkt hij echter niet helemaal af. Met Gerard op een feest is het altijd plezant. Hij is de entertainer en de moppentapper. Met een diepgaander gesprek met zijn nichtje die in een burn-out zit heeft hij het moeilijker. Hij luistert niet echt. ‘Komaan! Kop op! Zo erg is het toch niet. ‘Richt je op het positieve’…’  is zijn goedbedoelde advies. Zijn nichtje voelt zich niet gehoord en niet begrepen. Ze voelt zich ook niet serieus genomen door haar nonkel.

Inzicht krijgen in je eigen persoonlijkheid en die van anderen is voor mij het meest boeiende wat er is. Bereid zijn tot het maken van jouw persoonlijke groei is hét beste medicijn dat er bestaan.Persoonlijke groei vanuit persoonlijke ont-wikkeling vormt voor mij dé sleutel in alles. Groeien vanuit stress. Groeien vanuit burn-out. Groeien vanuit ziekte. Groeien vanuit bewustwording. Groeien vanuit relatieproblemen. Groeien vanuit ontslag. Groeien vanuit tegenslag, professioneel of privé, groeien vanuit feeststress…

Kortom, persoonlijke groei, is dé essentie en het doel van waar het in het leven écht om draait en vormt dus ook dé sleutel in vele levensomstandigheden.

Wil ook jij hierin groeien? Je bent altijd welkom op de route self-management (voor zelfstandigen) of de route ont-wikkel jezelf (voor particulieren). Tijdens deze route bied ik je een spiegel waarin je kan ontdekken hoe jij – en ook een ander- denkt, voelt en reageert. Elk type verschilt in kwaliteiten, in wat ze nastreven, in waar ze hun aandacht op richten en in wat ze vermijden. Ik zet je graag op weg om het hoe, wat en waarom van jezelf te ontrafelen. Een ander belangrijk doel is, dat je de mensen om je heen leert begrijpen zoals zij zichzelf begrijpen. Je gaat inzien waarom ze fundamenteel anders zijn dan jij en hoe zich dat op een specifieke manier uit.
Nee, het is niet mijn doel je ‘in een hokje te steken’, maar je veeleer de weg te wijzen ‘uit je hokje’. Ik maak graag het ontdek- en reisplezier op deze weg wakker in mensen met deze wens op de achterkant van het werkboek:

Barbele

Meer lezen over hoe verschillend we zijn?

Stapelverliefd

Als je uw hondendrol nu niet meeneemt…