Ongewoon gewoon

13.05.2024

Of ik vaak yoga doe? Nee, dat doe ik eigenlijk nooit. Al doet mijn rug wat rekken, strekken en draaien me af en toe wel goed  Of ik vaak mediteer? Nee, ook dat doe ik eigenlijk nooit. Vanuit mijn dagdagelijkse leven met bewuste – en af en toe ook minder bewuste – aandacht leven, word ik daar niet toe ‘uitgenodigd’ of door ‘aan-gesproken’. Of ik vaak ademhalings-werk doen? Ook niet. Zelfs met mijn gevoeligheid voor astma niet. Af en toe bewust uit-ademen. Dat doe ik wel. En vooral niet teveel dingen onbewust in-ademen of ‘in mij’ laten komen…. Mijn adem niet ergens ‘halen’, maar gewoon door mij laten stromen. ‘Adem-halen’, wat een vreemd ‘concept’ toch. Waar zou ik die dan moeten ‘halen’? … Of ik vaak bepaalde rituelen of ceremonies volg? Nee, ik voel me er niet door aangesproken. Enkele jaren geleden volgde ik eens een zweethutceremonie. Ik weet niet precies waarom, maar ik hou daar een dubbel gevoel aan over. Ik werd in elk geval niet ‘getrokken’ naar ‘meer van dat’…En als ik al eens via of in een bepaalde opleiding of samenkomst in een soort ceremonie ‘beland’, maak ik daar precies geen deel van uit. Ik voel niet die (harts)verbondenheid die iedereen er lijkt te voelen. Ik vertoef niet in die hogere dimensies, waar anderen makkelijk in lijken te geraken… Ik zit er dan als het ware wat bij en ‘kijk’ ernaar…Geef mij maar mijn ‘blote voeten op en in de aarde’…Ook maan-, vrouwen- of andere cirkel-bijeenkomsten lijken niet voor mij ‘in het leven geroepen’ te zijn… Ik heb meer aan een ‘cirkel’ met en in mijn cirkel. Samen met man en kinderen aan tafel of in de zetel… ’t Is mij, in al zijn ‘gewoonheid’ zoveel waard… Of ik al geestesverruimende middelen, zoals bvb ayahuasca, heb genomen? Nee. Ik ben er al enkele keren wat nieuwsgierig naar geweest, want het leek voor velen zooo bijzonder. Ik kreeg er al enkele keren de ‘kans’ toe binnen de ‘hype’ dat het momenteel (b)lijkt te zijn. Maar wat ben ik blij dat ik steeds dicht bij mezelf bleef en hier nooit op ben ingegaan en ook nooit zal ingaan. Ik stel me steeds meer vragen bij en over dergelijke ‘praktijken’. Het lijkt mij totaal niet onschuldig…Ayahuasca betekent letterlijk ‘slingerplant van de ziel’. Er hoeft niet ‘geslingerd’ te worden met mijn ziel…. Die ‘slingert’ al genoeg van zichzelf  Of ik geloof in astrologie en bij uitbreiding in methodes die gebaseerd zijn op de astrologie?Ik ‘weet’ het steeds minder….Het vraagt steeds meer nuance en onderscheidingsvermogen. Net als in zovele dingen schuilt er sowieso een kern van waarheid in. De vraag is wat de achter- en onderliggende (be)doel-ing is van de persoon of methode die met astrologie of aanverwante methodes werkt. In welke mate laat je je erdoor leiden of is het een ondersteunend/bevestigend kader binnen het (gewone) leven zelf als belangrijkste leidraad? Om maar te zeggen… ik doe bijna niets van wat je zogezegd ‘hoort’ te doen als je een ‘bewust’ leven wilt leiden. Ik zal dus wellicht ook nooit tot ‘verlichting’ komen … . En toch zie ik (vanuit mijn ogen dan toch) ‘klaar’ genoeg… Om maar te zeggen…  Ik ben en doe veel gewoner dan sommigen misschien denken  Mijn werk, mijn gezin, mijn familie, mijn dagdagelijkse leven, de natuur… zijn al bijzonder en mooi genoeg. Ik hoef het bijzondere, het speciale of mooie niet elders te gaan zoeken. Er is volgens mij niets fundamenteels te vinden ‘elders’…Ben jij ‘elders’ iets aan het zoeken, wat je er wellicht niet zal vinden? Groet, Barbele

P.S. Dit schrijven doet niets af van de waarde die bepaalde van de genoemde zaken hebben voor mensen. Ik wilde gewoon even een bepaald beeld dat er hier en daar misschien heerst over mijn ‘doen en laten’ ‘recht zetten’ of door-prikken 😉Ik ben en doe eigenlijk echt heel gewoon. En misschien is dat wel de kern en de kracht van mijn werk, begeleidingen en opleidingen. Zoals Tjeu het verwoordde toen hij er met mij ‘op uit trok’ tijdens de route self: ‘Wat mij vooral heeft aangesproken is de no nonsense, down to earth…. het gewone … het gewone vind ik zo bijzonder’

Ik ben zelf vaak verrast hoe ‘eye-openend’ dat -voor mij- gewone wel kan zijn voor mensen. Wat voor mij gewoon is lijkt ongewoon in onze zogenaamd ‘normale’ maatschappij. En het is of lijkt dan ongewoon om vanuit dat ‘gewone’ te leven en te kiezen…Terwijl het voor mij heel gewoon aanvoelt. En mij ook heel veel brengt. Je krijgt mij dan ook niet (meer) overtuigd om eens ‘normaal’ of ‘gewoon’ te doen ;-).

Ik breng echt niets nieuws. Ik breng geen revolutionaire, speciale, nieuwe inzichten of methodes. Ik her-inner je eigenlijk alleen maar aan wat je al weet, maar waar je niet naar handelt. En het is het niet handelen naar dat wat je eigenlijk weet dat maakt dat je stress ervaart, dat je je niet goed voelt, dat je uit evenwicht raakt, dat je doet verlangen naar ‘iets anders’ …

Vanuit die blijkbaar ‘ongewone gewonigheid’ werk, leef en inspireer ik graag. Ik vertaal en toon graag hoe je dat ‘gewone, natuurlijke weten’ kan vertalen of toepassen in je dagdagelijkse leven in deze westerse, stresserende, veeleisende maatschappij. Op vlak van gezondheid, werk, leven, opvoeding …