Wat doe jij eigenlijk?' heb ik altijd een lastige vraag gevonden. Wat doe ik eigenlijk? Mensen omschrijven me als iemand die hen begrijpt, en van hieruit richting, wegwijzers, inzichten en perspectief biedt. Ik noem mezelf graag een pad-vinder.Een baanbreker soms.Een voorloper hier en daar.Iemand die nieuwe paden ontdekt in de ‘wildernis’ dat het leven soms kan zijn. Waar ik mijn
Ik ben momenteel op winterroute. Moederziel alleen … Of eerder moeder-ziel-all-een… Er zijn geen inschrijvingen. Alleen die van mezelf ;-). Enkele mensen hadden concrete interesse, maar kregen het praktisch niet geregeld of er kwamen andere zaken op hun pad. De eerste keer dat een route niet doorgaat. Ach nee, de tweede keer. Ook de groeiroute is dit jaar niet gestart. Ook dat is o
Nadat onze jongste dochter Annabel (14 jaar) vorige week naar de tandarts was geweest op controle, kregen we een mail dat we, bij interesse, best op tijd een afspraak maken bij een orthodontist vóór ze 15 jaar wordt (ifv terugbetaling orthodontische ingrepen). Ik belde hen op om te horen of zij een reden zien om hier een afspraak voo
‘Ik zou het niet gemakkelijk hebben mocht ik nu een jongere zijn’. Ik hoor mezelf dat wel vaker zeggen. Als ik kijk naar mijn ‘jongere ik’ en de tijden nu … ik weet het niet hoe ik daarin zou gefunctioneerd hebben en hoe ik daarin zou ontwikkeld zijn… Ik vond het 30 jaar geleden al niet gemakkelijk om jong te zijn en mijn plek in de wereld te vinden en in te nemen.Ik zou het in elk ge
‘Jij zou al ‘smoor-rikke’ kunnen zijn he’ (lees het met een westvlaams accent 😉) Dat zei Sabrina me onlangs. Waarom ze dat zei? Omdat ze, eens een rekensom aan het maken was van al het leergeld dat ik gaande-weg op mijn ondernemerspad al heb betaald. Door het volgen van verschillende routes heeft ze hier wat ‘inzage’ in gekregen. Ik kan je verzekeren dat het al een héél dure le
Opmerking vooraf: Het is een lang schrijven geworden, als afronding van een lange periode. Als je wil weten wat ik met dit schrijven echt wil meegeven, lees dan tot het einde of begin er niet aan 😉 Het is intussen een dik twee jaar geleden dat mijn ex vennote plots besliste om Compagnon de route los te laten. Ik heb het gevoel dat ik dat pas een tweetal maand geleden, op alle vlakken, in a
Het meer Lac Des Settons vlakbij ons huis in de Morvan stond afgelopen maanden droog voor werken aan de stuwdam. Het meer werd dus ‘bloot’ gelegd waardoor de oorspronkelijke staat terug zichtbaar werd. Ik wandelde afgelopen maanden verschillende keren rond het â€
Afgelopen zondag kwam ik samen met mijn ouders, broers en zussen om de zorgvolmacht voor mijn ouders te bespreken. Mijn moeder zorgde voor een heerlijk ontbijt. Ik vond het best wel bijzonder om zo nog eens, net al vroeger, met ons allen aan de ontbijttafel te zitten. ’s Middags schoven ook de schoonbroers en -zussen mee aan tafel. Het onderwerp ‘wilsbeschikking’ aan je levenseinde of wannee
‘Webpagina herfstroute maken’. Het staat zeker al een half jaar op mijn nog af te vinken to-do lijstje. Het kwam er maar niet van. De lente- en zomerenergie en mijn spontaan goed gevulde agenda afgelopen 6 maanden gaven me niet de inspiratie om een pagina te maken over herfstthema’s als loslaten, de dood, rouwen… Ik liet het dus maar los 😉.Het is reeds een aantal jaar dat mijn wil, mij
Ik ben terug thuis en in mezelf geland. Mijn prana retreat zit erop. Einde van de retreat. Start van mijn weg in van en naar leven van prana. Ik nam net voor mijn vertrek naar huis nog onderstaand filmpje op en deelde dit reeds via mijn sociale media kanalen. https://www.youtube.com/watch?v=AriKh4TDc90 Naar aanleiding hiervan zag ik hier een daar conversaties ontstaan over de zogena
