Logo Image

Wat met het gezond gevoel?

24.05.2020

‘Ik zal niet meegaan op kamp’ zei onze dochter Minne gisteren na het nieuws dat de zomerkampen mogen doorgaan. ‘Ik wil niet ziek worden en wil anderen niet besmetten’.

Amai deze komt binnen bij mij. Plots besef ik hoe sterk ook zij al geprogrammeerd is. Ondanks het feit dat wij hier de angst voor corona niet binnen brengen. Integendeel.

Minne zit intussen al 10 weken  in onze bubbel. Minne is letterlijk ons huis (inclusief onze tuin 😊) nog niet uit gekomen. Komt grotendeels omdat wij het goed hebben in onze bubbel en eigenlijk nog niets van buiten deze bubbel missen. We vormen precies een kleine commune met ons zeven en dat voelt -nog steeds- goed. Wij kunnen gerust nog een hele tijd zo doorgaan. ’t Gaat ons zelfs heel goed af.

En toch raakt het mij dat Minne niet zou meegaan op kamp. Het deed me beseffen welke immense impact de berichtgeving heeft. Er wordt gevraagd om beroep te doen op ons gezond verstand. Wel het gezonde verstand van Minne kan de plotselinge mogelijkheid tot het maken van bubbels van 50 personen blijkbaar niet rijmen met wat ze tot hiertoe te horen kreeg via de media. Dus gebruikt ze haar gezond verstand door te beslissen dat dat ze niet mee gaat.

Het deed me instant de vraag stellen hoe het zit met het ‘gezonde gevoel’? Welke plek en waarde krijgt ons gevoel nog?

Geen. Da’s duidelijk.

En dat zal leiden tot enorme consequenties. Een heel belangrijk doel van mijn werk, van Compagnon de route, bestaat erin mensen terug in contact te brengen met hun gevoel. Omdat je gevoel nu eenmaal de allerbelangrijkste wegwijzer is in je leven. Het wijst je letterlijk de weg. Jouw weg. Ook nu. Zeker nu.

De meeste mensen zijn echter vervreemd geraakt van hun eigen gevoel, van hun eigen intuïtie. Er wordt gezegd dat de emotionele ontwikkeling bij de meesten is gestopt vóór de leeftijd van vier à vijf jaar. Hoe dat komt? Al heel snel worden we als kind geleerd dat we ons gevoel niet mogen vertrouwen. Ondanks alle goeie (opvoedings)bedoelingen.  Het begint al in heel eenvoudige basiszaken als eten en slapen. Wat doet een baby die genoeg heeft gegeten? Die spuwt het terug uit. Maar dan leren we dat dat gevoel niet klopt. Want we moeten nog een ‘hapje voor mama’, ‘een hapje voor papa’, ‘een hapje via het vliegtuig’, ‘een hapje via een auto’, … naar binnen spelen. Ook al hebben we een voldaan gevoel. En de ene keer is dat 10 hapjes en de andere keer na 25 …. Maar ouders werden geleerd dat een baby van die leeftijd zoveel gram moet eten, een kind van die leeftijd zoveel gram, ….

Wie werd er geleerd te gaan slapen wanneer je moe bent, wanneer je dus de behoefte aan slaap VOELT? En nee, dat is uiteraard niet elke avond op hetzelfde uur.

Zo zijn velen, stilaan (of heel snel) op vele terreinen afstand gaan doen van hun allerbelangrijkste wegwijzer in het leven: hun gevoel.

Allemaal goed bedoeld. Uiteraard. Daar twijfel ik niet aan. Maar we werden al heel snel ‘gemanipuleerd’ om het gewenste gedrag te vertonen. Stilaan zijn velen zo gaan geloven dat hun eigen gevoel blijkbaar niet klopt. We werden geleerd dat een ander het beter weet wat goed is voor ons. Mama weet het blijkbaar beter hoeveel ik moet eten of welke kleren ik moet aandoen. Papa weet het blijkbaar beter welke hobby het best bij mij past of hoe/wat ik het best studeer. Juffrouw/meester, … weet blijkbaar beter wat ….. De dokter, de maatschappij, de kerk, de politiek,  de therapeut, de psycholoog, de media, …. en intussen hoofd-zakelijk de virologen weten en zeggen wat best voor ons is.

Mogen wij hierbinnen nog zelf voelen en kiezen? Is er nog plaats voor het hart-zakelijke? Nee, da’s strafbaar vandaag.

Het wringt. Het wringt langs alle kanten. Hoezeer ons ook gevraagd wordt ons ‘gezond verstand’ te gebruiken, mijn ‘gezond gevoel’ blijft voelen dat er heel veel dingen van dat zogenaamde ‘gezonde verstand’ echt niet kloppen. Mijn gezond verstand ondersteunt dat gezond gevoel.

Mijn gezond vertrouwen zegt dat het wel duidelijk zal worden. Dat het in al het niet kloppen ergens ook wel klopt. Dat het all right is.

Met het gezonde gevoel van ons Minne zal het ook wel goed zitten. Tot gisteren had ik er nog niet bij stil gestaan dat Minne zelfs nog niet was buiten gekomen voor een boodschap, een wandeling of een fietstochtje. Dat komt omdat de boodschappen door mij en mijn man  gedaan worden, we hier een grote tuin hebben om zich volop in uit te leven, ze met vijf zijn om te spelen, ze allerlei projecten aan het uitvoeren zijn thuis. Van een knikkerbaan van boven tot drie verdiepingen naar beneden met allerlei speciale effecten tot het uitbouwen van een eekhoorparadijs. De behoefte naar buiten of naar andere contacten is er hier eigenlijk niet. Zelfs het voetbal wordt niet zwaar gemist, niet in het minst door mij 😉. Gisteren vroeg ik of Minne eens naar de bakker wilde gaan en dat wilde ze duidelijk niet. Als ik vroeg waarom niet zei ze dat ze dat zo raar zou vinden … Mensen met mondmaskers en handschoenen zien, 1,5 meter afstand houden van mensen. Ze vindt dat zo raar. En misschien lucht het mij zelfs op dat ze dat raar vindt, dat haar gezonde gevoel haar zegt dat dat raar is. Dat ligt ook helemaal niet in haar natuur. Minne is een heel sociaal knuffelkind. Ze wordt blijkbaar liever niet geconfronteerd met die ‘vreemde buitenwereld’ en blijft liever in haar bubbel, waar ze haar knuffels in overvloed aan al haar bubbel-genoten uitdeelt 😊. Zonder afstand, zonder maskers, zonder handschoenen of ontsmettingsgel. En wat mij betreft, ook steeds meer zonder nieuws van buitenaf.

En wat het kamp betreft. Wij zullen ons gezond verstand nog wel inzetten om haar iets anders ‘aan ’t verstand’ te brengen. Zonder te dwingen of manipuleren 😉  Of haar gewoon weer de reis van haar hoofd naar haar hart laten maken. Hopelijk doen velen dat, samen met haar. Zeker nu we zo gedwongen worden vanuit ons hoofd te handelen. Ook angst is iets van het hoofd, niet van het hart. En gelukkig is er geen enkele maatregel die jou kan verbieden of verhinderen om de schoonste reis die er is te maken … die van je hoofd naar je hart. Laten we me velen deze reis maken en van hieruit terug voelen wat klopt. Of het nog klopt. In hoeverre of tot waar/wanneer het klopt als een ‘zo-hoort-het-mens’ te leven, voelen, denken en handelen…

Laten we vanuit dit voelen vanuit dat hart van ons spreken en handelen. Vanuit dat hart van ons dat klopt…

Barbele

Facebook Logo Logo Image

Laat hier een bedenksel, ervaring,… achter nancy Cancel Reply



Bedenksels (24)

  • jefbroux@telenet.be says:

    Geweldig. !!!!

  • Katrien says:

    Weer zo zalig om je woorden te lezen…. super!!!
    Succes in jullie unieke bubbel

  • Pascale says:

    Dag Barbele. Samen voor een gezond gevoel, tof schrijfsel!
    Nooit gedacht van mezelf, maar het is precies alsof mijn hart steeds meer op mijn tong ligt … in woord en schrift. Ik die steeds zo binnen de lijntjes kleurde vanuit een leven omkaderd door een groot ‘Zo hoort het.’ opvoedings-schap. Ook al maakte ik een wereldreis van hoofd naar hart, de hartstocht blijkt toch groot om mijn gevoel gezond te volgen en dit niet door maatregelen te laten uitschakelen. Dus … als iets wringt, dan wringt het. Weet je dat er bijvoorbeeld familieleden zijn die na ettelijke weken bezoekverbod binnen het woonzorgcentrum op dat eerste toegelaten ‘bezoekmoment’ van 20 minuten onder strikte voorwaarden niet ingaan uit angst … Neen, ik doe gewoon voort in mijn labo Pascale. Ik ben al een tijdje bezig, het is bij nader inzien geen vaccin feitelijk maar een speciaal medicijn … Wie weet, misschien ontsnapt het ooit nog? En ja … de zomerkampen … Onze jongste dochter wilde zo graag stappen in Noorwegen, samen met een vriendin. Een groepje van 20 deelnemers in de volle natuur. Misschien wordt het dan nu onze eigen mooie Ardennen dichterbij? Alleszins kijkt ze er tevens naar uit om toch haar monitrice stage te kunnen doen, met 50 leuke, misschien nu nog twijfelende, vakantiegangers. Wie weet, wordt dit wel een mega leuke speciale bubbel met mooie herinneringen en nieuwe vriendschappen achteraf … Ik hou het ditmaal een beetje korter en wens je nog veel amusement in jouw knikkerbaan-pretpark! Hartelijke gevoelsgroet, Pascale

  • Barbele says:

    Dank voor de vele bedenksels en ver-zin-sels 🙂 Ook van mijn kant heel fijn om te lezen. En motiverend. Om te blijven schrijven vanuit mijn voelen.

  • Lieve says:

    Barbele, wat heb je dit weer zo mooi verwoord ! Fijn te zien hoe het er ergens anders aan toe gaat en dank voor de fijne tips in levenslessen !

  • Liesbeth says:

    Mooi en straf…vanmorgen heb ik nog verwoord dat “Gezond verstand ” voor ieder anders is.
    Is het “Voelen” altijd juist? Voel je weerstand en hoeveel puur zit daar bij? Zit je programma daar nog tussen?
    Dit is voor mij zo en voor iemand anders zus…
    Zoveel mensen, zoveel wensen, zoveel vanalles en nog wat.
    Wat is waar, wat is waarheid…altijd hetzelfde verhaal. Wat klopt er voor mij in dit verhaal?
    Als ik mijn verstand ertussen uit haal, ben ik terug GERUST en BLIJ, dan werkt mijn witte leger graag voor mij!
    En als die maskers en afstand houden anderen gerust mag maken, dan is het maar zo…
    Das mijn ver-ZIN-sel.

    • Barbele says:

      Rond het voelen valt inderdaad nog heel veel te leren en ontdekken Liesbeth. Is mijn gevoel een puur gevoel of is het projectie, een spiegel, gestuurd vanuit angst/stress/weerstand, ….

      Dank voor het delen van jouw ver-ZIN-sels 🙂

  • Lieve Melis says:

    en de illustraties van Naomi zijn weerom prachtig !!! Inspirerend !!! Dank je wel Naomi

  • Lieve Melis says:

    Dank je Barbele.
    Ja, ik heb ook al ervaren dat kinderen hier heel onwennig van worden, van heel deze toestand. Ik was in een winkel en hoorde een 6-jarig kind reageren dat dat toch wel raar was met al die rood-witte linten en al die mensen met een mondmasker. Ik hoorde de mama zeggen ” Ja, en het zal vanaf nu in alle winkels zo zijn ,dus wen er maar aan”. Mijn hart kromp in elkaar voor dat kind. Ik heb het eens helder in de ogen gekeken en gezegd “Ja, het is helemaal niet leuk om zo te moeten winkelen he?” Kinderen voelen intuitief dat dit niet klopt. Je ziet die vertwijfelde blik vol ongeloof in hun ogen. Maar de volwassenen zeggen dat het zo moet , dus zal het wel zo zijn. Maar een kind VOELT dat het niet klopt en dat maakt het zo verwarrend voor hen. als volwassene kunnen wij nog het onze ervan denken maar een kind heeft dat overzicht niet.
    Maar wat je zegt Barbele voel ik ook: wat er gebeurt moet gebeuren op een of andere manier, omdat we in transitie zijn en velen uitgedaagd worden om wakker te worden.Maar soms is het zooo frustrerend om al die indoctrinatie van de media te zien, en vooral te zien in de buitenwereld, dat mensen dat klakkeloos volgen. Ik wordt er soms moedeloos van. Dus blijf ik ook zoveel mogelijk in mijn eigen bubbel en hou hier de vibraties hoog. Namaste

    • Barbele says:

      Begrijp het Lieve. Voel me verbonden met jou. Ook in die soms opkomende frustratie, machteloosheid, moedeloosheid, … Om dan terug vertrouwen te vinden in de bubbel en ‘het juiste moment’ 😉

  • Hilde says:

    Terug boeiend om te lezen en eens stil te staan bij alles …

  • Rut says:

    Dankjewel!!!! Barbele, voor deze blog, en voor het uitdragen van jouw gezond gevoel.
    Tijdens mijn mooiste reis (ik ben ook wel nog steeds ‘onderweg’ hoor) voel ik steeds beter aan dat dat een missie is die mij nauw aan het hart ligt 😉. En dan is het fijn om in een blog herkenning te vinden.
    Even ter zijde: ik moet altijd glimlachen met die reuze-emoticons (zoals ze op mijn scherm verschijnen) 🙂.

    • Barbele says:

      Goed dat je er om kan lachen Rut. Want ik heb me er al wat in gefrustreerd. Is een technisch iets dat nog (steeds) niet opgelost is geraakt (die grote emoticons op smartphones (niet op computer). Ik zal de frustratie bij deze transformeren in een lach-betekenis. Dankjewel voor de her-kadering 🙂

  • Lien says:

    Mooi verwoord en zoo waar. Al doet voelen momenteel verdomd zoveel pijn. Als single zonder kids al meer dan 2 maanden geen aanrakingen meer gehad, de huidhonger weegt enorm door, niemand die ik ken is bereid me hierin tegemoet te komen, het ‘gezond verstand’ domineert.

    • Lieve Melis says:

      Je mag zorgen voor jezelf he Lien. Laat je masseren of een shiatsu behandeling geven,Aanraking is essentieel en maakt oxytocine vrij in ons lichaam. Altijd welkom bij mij., zonder mondmaskers en ontsmettingsgel en toestanden.
      Laat je niet weerhouden om voor jezelf te zorgen door alle berichtgeving op main stream media

  • Francine says:

    Inderdaad, verantwoord leven vanuit gezond voelen is duizend maal sterker dan gezond verstand, de reis maken van ons hoofd naar ons hart.
    Dankuwel Barbele

  • Karen says:

    Prachtige tekst Barbele met alweer duidelijke illustraties. Ook ons voeldochter Lizz en ikzelf worden elke dag opnieuw uitgedaagd om die reis naar ons hart te maken. Wij weten alvast waar we op vakantie gaan 😁Hartsgroet Karen

  • Karine schippers says:

    Heel mooi Barbele! 💖😍

  • Ann says:

    Wat mooi! Ook mijn Why is het om mensen van hun hoofd naar hun hart te brengen bij YoucANN 😘

  • nancy says:

    Mooi , zoals altijd , ik heb het laatste jaar echt weer leren voelen . en ja het voelt goed 🙂

  • Lees meer

    Lees meer

    29.02.2024

    Tijd om het even te hebben over tijd?

    Heb je wat priori-tijd voor een stukje over tijd op deze 29ste februari? Een ‘extra-time’ da

    Lees meer

    Lees meer

    19.02.2024

    Pocast over spiritualiteit, new age en geloof

    Terug van een weekje bergen, zon en sneeuw. Het heeft mij en ons goed gedaan. Onderweg terug naa

    Lees meer

    Lees meer

    08.02.2024

    De boeken neergelegd

    Ik zit in een periode waarin ik heel veel aan het afronden, afsluiten en loslaten ben. Van hieruit

    Lees meer

    Lees meer