Lang geleden dat ik nog eens iets deelde.
Ik ben nochtans veel ‘en route’ en ‘in de weer’.
Momenteel vertoef ik reeds sinds het begin van de ‘grote vakantie’ in De Morvan met mijn gezin. We mochten terug fijne gasten ontvangen en maakten ook een 3-daagse ‘uitstap’ naar het Jura-gebergte. ’t Zijn al mooie, ontspannende, fijne, verbindende weken geweest na echt wel heel drukke maanden.
Waar ik dan zoal mee bezig ben?
Met veel.
Ook zaken/projecten die ‘ongepland’ op mijn pad kwamen en waar ik een ‘volle ja’ op voel, ondanks mijn toch wel heel goed gevulde agenda en mijn telkens terugkerend ‘voornemen’ dat het nu toch echt wel genoeg is 
. Maar je houdt nu eenmaal niet tegen wat ‘bedoeld’ is. Je houdt, inspiratie, creatie, kortom leven niet tegen.
Als vanzelf ben ik ook in heel wat samenwerkingen en co-creaties ‘gerold’. Ik die eigenlijk best op mezelf werk en functioneer. Elk van deze samenwerkingen zijn er zo natuurlijk gekomen en in elk van deze samenwerkingen kan ik werken en functioneren zoals het ‘klopt’.
Op een manier heb ik het gevoel dat ik heel veel ‘vruchten aan het plukken ben’. De vruchten van het werk, de inzichten, de (leer)processen, de moed, het doorzetten, het altijd blijven vertrouwen… van afgelopen 14 jaar. 14 jaar geleden, toen ik mijn vaste benoeming als docente aan de hogeschool los liet en het ondernemerschap in stapte. Jaren waarin ik mezelf, mijn leven en mijn bedrijf onder-vond en onder-nam.
Velen onder jullie volgden mijn weg. Van dichtbij of van wat verder af. Van in het begin of nog maar recent. Van het begin tot het einde of zo nu en dan.Sommigen komen en gaan. Sommige blijven. Sommige gaan en keren weer terug.
’t Is allemaal goed.
Ik weet dat sommigen soms wat moeite hebben of hadden met de snelheid waarmee mijn leven en onderneming soms ging of gaat. Naar analogie met de koers die momenteel door Frankrijk gereden wordt, en waar het soms ook gevaarlijk snel kan gaan, zijn er – ook in en op mijn weg – naast de sprints ook de berg- en tijdritten. En de rustdagen.
Er zijn ook hier supporters, deelnemers en toeschouwers van soorten. Langs de weg, voor de TV of geen interesse. Fanatiek, commentaar gevend of rustig toekijkend. Af en toe een rit of (soms letterlijk) volgend van het begin tot het einde.
Ook ik was in het begin van de vakantie letterlijk een fanatieke ‘wieler-toerist-volger’ toen mijn man en kinderen hun ‘tour de France’ en ook een beetje ‘De ronde van Vlaanderen’ fietsten van Marke naar onze vakantiebestemming. Ik maakte vanuit en van naast mijn volgwagen een uitgebreid bijna live foto-video verslag. Vele mensen volgden mee. Van dichtbij of van wat verder af. ’t Was echt een heel fijne ervaring. Ik deel het verslag onderaan dit schrijven voor wie er niet ‘live’ bij kon zijn of geen Instagram of Facebook ‘bereik’ heeft en nog ‘uitgesteld wil kijken’. 5 dagen ‘De Rudderkes’ samengegoten in een aflevering van 70 minuten.! Je zou er ook een heel seizoen ‘De Rudderkes’ 😉 mee kunnen vullen 😉 Hier en daar legden we een ‘brokkenparcours’ af. Wat onderstaande brokken daarmee te maken hebben, ontdek je op dag 4 😉 
Even terug naar mijn ‘route’ waar er dus ook veel ‘ritten’ tegelijk worden gereden. De ritten die Hier even een opsomming van de ‘ritten’ die momenteel vooral mijn energie, tijd en focus krijgen:
Het volg-je-hart-s-tocht jaartraject loopt intussen sinds januari met een echt heel mooie groep van meer dan 50 mensen. Ik geef hier heel veel in. Maar wat mag ik ook veel ontvangen! Van hieruit blijf ik dit echt wel mooie traject verfijnen en vernieuwen om in 2025 terug met een groep een jaar onderweg te gaan. Naast het jaartraject, blijven ook de seizoensroutes in Frankrijk ‘lopen’. Ik krijg vrij veel aanvragen voor loopbaanbegeleiding. Hiervoor heb ik een heel fijne samenwerking met het loopbaancentrum Upendi. Hoewel ik mezelf nooit zelf als ‘loopbaanbegeleider’ zou zien of ‘op de markt’ zou zetten, blijkt me dat echt wel goed te liggen. Vanuit mijn visie op ‘loop’- of ‘wandel’baan en begeleiding hierin 
. Heerlijk dat dit kan en ik hier ook het vertrouwen in krijg van Gina Buydaert. Samen met iele, werk ik nog steeds aan ‘Mijn levende weg’. Deze ‘rit’ vraagt wat langere tijd-ritten en rust-pauzes dan aanvankelijk gedacht en gepland. Ik had een ‘sprint’ van 1 set per maand in gedachten, maar dat was duidelijk niet ‘de bedoeling’. Maar ook de ‘eindmeet’ van deze ‘rit’ ligt ergens, ook al weten we nog niet precies waar en wanneer. De set rond gezondheid is bijna af en daarmee zullen we 7 van de 14 sets ‘uit-gereden’ hebben. Gelukkig hebben we heel geduldige en begripvolle ‘supporters’ op en langs deze weg. In juni werd ik gevraagd om twee vakken te geven op de Levensschool in Tongerlo, waar ik 14 jaar geleden mijn 4-jarige opleiding tot gezondheidsconsulent aanvatte. Ik mag vorm en inhoud geven aan de vakken Enneagram en ziektesymboliek. Ook al start het vak ziektesymboliek al begin oktober, vraagt dit nog heel wat voorbereiding van mij terwijl ik echt wel weet wat gedaan… toch voelde ik een duidelijke ‘ja’. En ja, ik kan zeker ook nee zeggen . Ook dit voelde als een ‘uitnodiging’ waar ik om één of andere reden ‘ja’ op te zeggen heb. Naast de ervaring dat ik heb in deze thematiek, ben ik me hier momenteel verder in aan het verdiepen. Ik word dus terug docent Nog zo’n mooie uitnodiging kreeg ik van Peter en Mieke voor hun ‘Nostra-Luna-project’ waarmee zij mensen willen ondersteunen in hun groei. Ik ben met en voor hen een bijzondere dag aan het uitwerken. Geen link met fiets-koers hier, maar eerder met een ‘auto-rally’ … of de andere kant ervan… Je hoort er nog wel van En de meest onverwachtte ‘uitnodiging’ kwam van Aline, intussen meer dan 2,5 jaar geleden. Ik ging twee jaar lang niet, of maar deels, op haar ‘uitnodiging’ in, maar voelde of zag ‘het’ plots enkele maanden geleden. Plots had ik een ‘big click’ zoals Jonathan, de man van Aline, het verwoordde en zag, voelde en rook ik het enorme veld van mogelijkheden in de pure essentiële oliën van DoTerra. Echt NOOIT gedacht dat ik ooit mijn schouders zou zetten onder een Amerikaans multi-level-marketing bedrijf. Ik bouw samen met Aline en nog vele andere mensen aan een prachtig team vanuit haar sterke holistische visie op gezondheid en genezing. De vertaling en toepassing hiervan wordt heel sterk mee mogelijk gemaakt door en ondersteund met de ongelooflijk kwalitatieve en écht werkende essentiële oliën. Echt ongelooflijk sterke ‘geschenken van de aarde’ waar ook Do-terra letterlijk voor staat. Ik mag het dagelijks zelf ervaren. En ook dagelijks mag ik lezen hoe de oliën ook anderen soms ongelooflijk sterk ondersteunen in hun (helings)processen of een bepaald comfort geven in hun ‘gewone’ dagdagelijkse leven.
De snelheid waarmee ons team groeit op het stevig fundament dat Aline afgelopen 2,5 jaar heeft gelegd zegt dat het ‘klopt’. Zonder hier ook maar enigszins iets in te forceren. Echt ook NOOIT gedacht dat ik het zo fijn zou vinden om aan en met een team te werken. En dat dit helemaal kan en mag op mijn manier en voor anderen op hun manier.
Heel veel uitnodigingen dus op mijn pad. Ik ervaar een fijne flow. En ontvang ook heel veel inspiratie en energie om dit allemaal ‘gedaan’ te krijgen.
Manifesteren wordt dat wel eens genoemd….
Ik voel steeds minder met en bij dat woord. Onder manifesteren wordt meestal begrepen dat je je eigen leven en realiteit kan creëren zoals jij dat zelf wilt. En zo voelt het leven niet voor mij. Ik geloof absoluut in creatie- en manifestatiekracht. Maar niet vanuit wat ik wil. Wel vanuit wat ‘bedoeld’ is. Vanuit waar ik toe ‘uitgenodigd’ wordt door het Leven. Het voelt als mijn ‘verantwoordelijkheid’ om signalen en uitnodigingen te zien, deze te ontvangen en hiernaar te handelen. En ook, of net dán, beland je op de meest wonderlijke gewone en ongewone wegen.
In het ge-geven dat ik mijn weg helemaal niet zelf hoef uit te stippelen, ervaar ik een heel sterke soort vrijheid. Mijn weg is mij ge-geven. Ik hoef zelfs niet te zoeken. Enkel te volgen. Te zien. Te horen. Te voelen. Te vinden. Te gaan.
Een heel groot deel van mijn weg is gevormd door in te gaan op niet bedachte en niet geplande ‘uitnodigingen’. Het bracht me al zo veel schoons. Ook al was de weg niet altijd ‘schoon’, en ergens ook altijd wel weer…
Zo, als je tot hier gelezen hebt, ben je weer wat ‘bij-gebeend’ met en op mijn weg 🙂
Ik hoop dat het ook jou goed mag ver-gaan op jouw weg.
Zondag vertrokken onze jongens al terug huiswaarts. Donderdag volg ik, samen met Paul en onze dochters Minne en Annabel onze terug-weg naar huis.
Van 24 augustus tem 4 september vertoef ik terug in de Morvan (natuurgebied in Frankrijk). Zin om tijdens deze periode hier ook even te vertoeven? Er kunnen kamers gehuurd worden. Stuur me een berichtje voor meer info. Hieronder een link naar de locatie.
Locatie En Route | Morvan
En ik voel tijdens dit schrijven de zin om komende zondag 28 juli terug te delen over mijn natuurlijke huis-en reisapotheek voor wie de ‘in-the-minute’-uitnodiging voelt. Je kan kiezen tussen een ochtendsessie (9u30-11u30) of een late namiddagsessie (16u-18u). ’t Gaat door in Marke (Van Belleghemdreef 19a) en ’t is gratis. Wel even laten weten of ik een stoel voor je klaar mag zetten via een mailtje naar barbele@compagnonderoute.be. Breng gerust partner, collega, familie, vriend(in) mee.
Hieronder de link naar het ‘real life’ foto- en video verslag van de ‘De Rudderkes’-route ;-). Best ook een oogje toeknijpen voor de ‘snelheids, multitask- en autocorrect’- schrijf-, spel- en andere foutjes van de verslaggever. Ook dat is ‘real life’ 😉
Bedenksels (0)