Echte slachtofferhulp zit vanbinnen

16.07.2013

We zijn intussen thuisgekomen van vakantie. Ruim 100 km vóór onze thuiskomst hebben we een klapband.  Thuisgekomen vernemen we dat de elektriciteit is uitgevallen met als gevolg dat alles uit de diepvries weggegooid moet worden. 2 brieven van de rechtbank, een aangetekend schrijven met als inhoud een nieuwe aanval uit onverwachte hoek, torenhoge rekeningen van advocaten…

Er gaat  van alles door me heen. Alle stress van afgelopen maanden wordt ‘wakker gemaakt’. Ik voel dat elke cel in mijn lichaam alles weer herinnert en  voel een mix  van emoties door mijn lichaam gaan. Het huilen staat me nader dan het lachen. Weg vakantie-energie.

Ik laat het toe. Ik voel verdriet om heel de situatie, machteloosheid   bij de ‘onrechtvaardige rechtvaardigheid’ in dit land, boosheid om leugens,  teleurstelling in mensen en systemen, frustratie omdat je enkel maar mooie, goeie bedoelingen hebt, angst om de financiële gevolgen, ontmoediging  in alle stappen om iets moois op te bouwen, eenzaamheid , bedrukt om wat nog allemaal gaat komen, gespannen om alles samen, verbijsterd om een zieke maatschappij, geraakt en gekwetst als mens en in mijn levensdroom,…  Ik laat alles even door me heen gaan.

Weet dat emoties fysiologisch slechts 90 seconden duren. Alle tijd hierna dat we kwaadheid, verdriet,… voelen ‘maken’ we zelf. Op basis van onze overtuigingen, ons zelfbeeld, ervaringen uit het verleden,… Ik geef die 90 seconden en voel alles door elkaar.

Dan maak ik de beslissing heel bewust ook dit alles onmiddellijk te aanvaarden.  Oplossingen, verwerking, genezing kunnen enkel ontstaan uit aanvaarding. Aanvaarding van ziekte, situaties, gebeurtenissen, sterfgevallen,…. Zolang we in weerstand zitten sluiten we de mogelijkheid tot het zien van oplossingen, tot genezing, tot verwerking uit.

Het is aan mij om die emoties om te buigen in kracht. Negatieve emoties zijn  niet verkeerd, kwaadheid is niet verkeerd. Het is energie waar we  het slachtoffer van kunnen worden of die we  kunnen ombuigen in positieve energie om de nodige acties mee te kunnen ondernemen.

Hoe kijk ik hier naar, wat haal ik hieruit, hoe ga ik ermee om, wat doe ik ermee,… Dat hebben we helemaal zelf in de hand. Dat is verantwoordelijkheid nemen over je leven.

                                                                                               Het gaat er niet om dat we andere dingen zien,

                                                                                                          maar dat we de dingen anders zien. 

Carl Gustav Jung

Ik kan ervoor kiezen me slachtoffer te voelen en helemaal in die rol gaan zitten. Dat is het gemakkelijkste, maar brengt me nergens.

Uiteindelijk zit échte ‘slachtofferhulp’ enkel en alleen  in jezelf.  Je moet het uiteindelijk zelf doen.  Daarin voel ik ook een soort eenzaamheid, maar tegelijkertijd een sterke kracht.

‘Slachtofferbegeleiding’  door een arts, coach, therapeut, homeopaat, …. zou steeds tot doel moeten hebben om mensen weer in hun kracht te zetten. Het is pas vanuit die kracht dat echte genezing kan ontstaan, dat een behandeling kan aanslaan, dat je je leven weer in handen kan nemen,…  Iedereen van ons bezit die kracht, de kracht om van iets schijnbaar negatiefs iets krachtigs te maken. Om te leren van het leven en er sterker uit te komen, om te groeien en ont-wikkelen.

Hoe vaak denk ik in deze tijden niet aan de wijze woorden  ‘Je zult nooit een kwaad ontmoeten dat je niet kunt overmeesteren’  ( William Horwood)

En ‘wat je niet kapot maakt, maakt je sterker.’ Mezelf, mijn relatie, mijn gezin, mijn zaak. Heel de situatie maakt van mij een betere coach. Mensen begeleiden in zingeving, zelfinzicht, stressbeheersing,… Zaken die ik stuk voor stuk op mezelf toepas en waar ik steeds meer in groei en sterker in word.

Ik weet en voel dat ik nog ‘dankbaar’ terug zal kijken op heel deze intense periode.

De volgende dag strijk ik de hele dag. Samen met de plooien in de kleren, strijk ik de plooien in mijn hoofd glad. Ik krijg een steeds heldere kijk op de zaken, neem afstand en onderneem actie.

Mijn aandacht wordt terug gericht op wat ik wil en waar ik voor sta. Nu en dan komt weer wat angst, wat verdriet, wat machteloosheid,… maar steeds minder intens. Ik beslis elke keer opnieuw mijn eigen leven in handen te nemen, mijn eigen leven te regisseren. In vertrouwen.  Dat is een keuze die elk van ons kan maken.

 De stormen van het leven zijn zegeningen voor onze groei.
Elisabeth Kübler-Ross

Problemen zien als uitdagingen en groeikansen is al de helft van de oplossing van het probleem.

Alle gebeurtenissen in ons leven, onze emoties, ons lichaam, ziekte, … vertellen ons iets. Wil je deze taal leren kennen en begrijpen?  Je bent van harte welkom op de thema-avond ‘luister naar je lichaam’ op woensdag 25 september van 19u30 tot 22u. Vrije toegang.

Deel je deze visie, ben je niet akkoord, heb je zelf ervaringen, heb je vragen of bedenkingen,….? Plaats je ‘comment’ in onderstaand wit kader.

Op jullie ‘interessante uitdagingen’ in het leven!

Barbele