Een andere kijk

09.11.2014

Tijdens mijn totaaltrajecten gaat het vaak over ‘controle hebben’, ‘het goed willen doen’, ‘perfectionisme’… Deze thema’s komen dan ook heel vaak aan bod in de omgang met onze kinderen, o.a. met hun schoolwerk. Hun schoolwerk controleren, zorgen dat ze alles mee hebben naar school, erop toezien dat ze voldoende studeren, dat ze hun zwemzak of turnzak mee hebben…

Willen we onze kinderen leren hun verantwoordelijkheid nemen door het allemaal in hun plaats te doen of door het in hun plaats te controleren en te sturen? Vinden we het belangrijk om als een ‘goed’ ouder aanzien te worden en zorgen we er daarom voor dat ons kind steeds in orde is? Kunnen we ons kind toelaten ‘fouten’ te maken en hieruit te leren? Kunnen we onze kinderen toelaten eigen keuzes te maken? Kunnen we onze eigenwaarde, onze waarde als ouder loskoppelen van de prestaties, de voornaamheid, … van onze kinderen?

Nee, ik hou me niet bezig met alle schoolse vragen en verwachtingen nauwgezet bij te houden en op te volgen van 5 kinderen. Ja, ik vind het belangrijk om afspraken na te leven en aan de vragen van school te voldoen. Maar ik vind het ook belangrijk om kinderen hier groeikansen in te geven en zelf niet constant ‘gestrest’ te zijn. Ik geef mijn kinderen hier zelf veel verantwoordelijkheid in. Ze weten dat ik verwacht dat ze zelf met hun agenda komen om die te ondertekenen en dat ze er zelf aan moeten denken om hun gerief mee te nemen. En vaak vraag ik wel ‘Heb je nog huiswerk of moet je morgen iets meenemen?’ Maar ik voel me hier niet verantwoordelijk voor.

En misschien wordt er wel eens gedacht dat wij dan nonchalante ouders zijn, maar dat vind ik helemaal niet, integendeel zelfs. Ik zie hoe mijn kinderen het leren, en hoe de één al meer ‘vergeetsessies’ nodig heeft dan de ander om het te leren. Ik zie ook hoe ze zelf hun ‘probleem’ leren oplossen. Zo stuurt Seppe al wel eens een vriendje die ’s middags naar huis gaat, tot bij mij om nog iets te komen ophalen voor in de namiddag. Ik heb zelf een heel drukke professionele agenda en vind ook mijn gezin heel belangrijk.

Die ‘andere kijk’ laat het toe werk en gezin te combineren en beide als heel kwaliteitsvol te ervaren, zowel in werk als gezin écht te leven. Ontwikkelen en groeien als mens, zowel ouder als kind, … daar draait het om. Bij velen wordt hun gedrag echter bepaald door de bekommernis ‘wat denkt de ander, de buitenwereld van mij?’

Een ‘andere kijk’…, Een kijk die heel bevrijdend werkt. Een ‘andere kijk’ waar heel veel nood aan is. Ik schat dat 75% van mijn cliënteel perfectionistisch is en ze blijken geen moeite te hebben met mijn kijk, mijn advies, … integendeel. Vaak is het voor die mensen een verademing ook eens vanuit die ‘andere kijk’ te durven kijken, dit toe te passen en zich veel vrijer te voelen.

Graag zet ik vandaag voor de onderwijsmensen onder jullie de CHANGE DAY ‘Een andere kijk op onderwijs’ die doorgaat op zondag 7 december in de kijker. Sta ook jij open voor een ‘andere kijk’, dan is dit een sterke aanrader!