Kernillusie: Een kind moet opgevoed worden.
Kern-vraag: Is opvoeding wel nodig?

Waar gaat het over?

Groei en ontwikkeling gaat in de natuur vanzelf wanneer de context klopt. We leven echter in een maatschappij waarin we kinderen en mensen forceren om te functioneren binnen de geïnstalleerde systemen en instituten, alsook binnen het opvoedings-idee en het onderwijsinstituut.

De drang om het goed te doen en de angst om het fout te doen, bindt ouders en leerkrachten aan het opvoedingsparadigma. Een paradigma is een specifieke manier om te kijken naar de werkelijkheid, vanuit een alom aanvaardde theorie over die werkelijkheid. Dat we onze kinderen moeten opvoeden is zo’n paradigma. Het opvoedingsparadigma is, net zoals nog vele paradigma’s, aan het wankelen omdat vele theorieën en methodes zoals straffen, belonen, gedragsconditionering… in de praktijk niet (meer) (b)lijken te werken. Terwijl we ons als ouders verantwoordelijk voelen voor het latere levensgeluk van onze kinderen, zijn we via opvoeding vaak juist bezig met het omgekeerde: hun (en ook ons) huidige en toekomstige geluk dwarsbomen.

Kinderen van vandaag zijn niet van gisteren. Steeds meer kinderen geven en tonen dan ook steeds duidelijker aan dat ze niet (meer) bereid zijn zich aan te passen aan een opvoeding, een systeem of structuur die niet bij hun natuur past. En ze willen dat ook wij dat niet (meer) doen.

Kinderen en opvoeding is een heel kwetsbaar thema. Toch durven we ons de vraag naar de nood aan opvoeding, zoals de meesten van ons werd meegegeven, in vraag te stellen. Waarom twijfelen we eerder aan onszelf en aan onze kinderen in plaats van het opvoedingsparadigma in twijfel te trekken?

Waar gaat het echt over?

Door opvoeding en onderwijs zijn velen iemand geWORDEN in plaats van iemand, namelijk zichzelf, te ZIJN. Velen zijn vanuit opvoeding en onderwijs een ‘zo-hoort-het-mens’ geworden, weg of zelfs ver weg van de eigen natuur, van het eigen ware wezen.

De weg van volgzaamheid naar zelf-leider-schap gaat over je hart-s-tocht volgen. Het gaat over het leven zelf weer laten ‘onderwijzen’ en ‘opvoeden’. Ook ouders en leerkrachten zijn mensen en hoe eerder kinderen dit weten, hoe beter.
Het gaat in de eerste plaats over een proces van bewust-WORD-ding naar bewust-ZIJN, eerder dan het opdoen van kennis hierover.

Dit proces kan niemand in jou plaats doen, enkel jij zelf kunt dat. Jij zelf. Je kind zelf. Hoe jong of hoe oud ook. Het komt erop neer te ontdekken waar en hoe jij vanuit jouw opvoeding en onderwijs afstand of zelfs afscheid hebt genomen van jezelf. Het komt erop neer jezelf te bevrijden van de beperkende en blokkerende impact die je opvoeding en onderwijs op jou hebben gehad door je ware essentie te her-inner-en. Een belangrijk deel van deze bevrijding ligt in het doorbreken van illusies op heel wat terreinen, waaronder ook op opvoeding en onderwijs. Daar wil de levende weg-kit toe bijdragen.

Werkwijze
Je kan deze set op verschillende manieren gebruiken.
1)Lees de kaartjes in chronologisch genummerde volgorde. Zo kom je tot een logisch inzicht in de weg van  volgzaamheid naar zelf-leider-schap, van beperkt worden naar het volgen van je hart-s-tocht.
2)Trek een willekeurig kaartje en ga aan de slag met wat het kaartje dat jou toevalt in beweging brengt bij jou (zie ook algemene hartleiding).

Tip: Je kan de inhoud en reflectievragen toepassen in relatie tot jezelf en in relatie tot je kinderen, de kinderen in je klas, je partner…

Gebruik de extra kaartjes om inzichten en reflecties die niet aan bod komen in de kit bij te houden.

Om je verder een idee te geven, hieronder enkele kaarten uit de set.

Meer info vind je op www.mijnlevendeweg.be.

Hieronder deel ik ook het kader van de kit soevereiniteit voor wie graag wat meer duiding heeft. Deze kaarten werden gisteren naar de drukken gestuurd 🎉