Minne, onze dochter van 7, werd een tijdje geleden gestraft op school. Tijdens het middageten op school wordt er verwacht dat de kinderen stil zijn. Minne werd gestraft omdat ze in gebarentaal een boodschap gaf aan haar vriendinnetje. Ze had die gebarentaal net geleerd op school en gaf haar vriendin volgende boodschap:
Ze moest van de toezichthoudende leerkracht achter haar stoel gaan staan en wachten tot de laatste om eten te halen.
Had ze zich niet aan de afspraak gehouden? Ik vind van wel. Ik vond het zelfs heel creatief van haar om zo in stilte toch te communiceren.
Wat brengen we een kind bij door het op die manier te straffen? Wat willen we hiermee bereiken? Hen vernederen? Hen angstig maken? Is dit de manier om bepaald gedrag te bekomen? Dan is mijn enige bekommernis: ‘hopelijk heeft Minne vooral ‘niet geleerd’ en geen angst en vernedering ervaren’. En dat was ook niet het geval.
Maar zovele kinderen worden wel geraakt in hun ‘zijn’ door dergelijke dagelijkse ervaringen.
Hoe vaak gebruiken we onze ‘macht’ als ouder in onze opvoeding, als leerkracht in ons onderwijs, als baas in je onderneming, …
Als je kinderen door middel van dreigementen en straf in het gareel houdt, leren ze wat angst is. We kunnen het gedrag van kinderen op allerlei manieren beïnvloeden. We kunnen dwingen, smeken, omkopen, manipuleren, overhalen, om de tuin leiden, schuldgevoelens aanpraten, een beroep doen op ‘hun gezond verstand’, straffen,…. Op lange termijn, zal dit allemaal niets uithalen. Integendeel. Het zijn allemaal uitingen van onze eigen onmacht en angst.
Echte gedragsverandering komt enkel van binnenuit. Echte gedragsverandering komt enkel vanuit een respectvolle verhouding tov elkaar. Echte gedragsverandering komt vanuit zingeving, de persoon waarvan ander gedrag verwacht wordt dient in de eerste plaats de zin in te zien van waarom ander gedrag nodig is.
Wees voorzichtig met het opstellen van regels.
Regels ondermijnen het verantwoordelijkheidsgevoel.
Wees voorzichtig met het uitdelen van beloningen.
Beloningen tasten het gevoel van eigenwaarde aan.
Wees voorzichtig met het uitdelen van straffen;
Straffen tasten het vertrouwen aan.
Denken dat je macht over je kinderen hebt, is een grote illusie. Je kan hen misschien wel zodanig manipuleren dat ze denken dat zij hetzelfde willen als jij wilt. Maar moet je daar blij mee zijn?
Blijf maar verder mooie nonverbale boodschappen geven Minne….
Sta je ervoor open om opvoeding en vooral problemen in de opvoeding te zien als een kans om persoonlijk te groeien? Je bent welkom vanavond op de thema-avond ‘stresvrij opvoeden’
Barbele
Bedenksels (0)