Mama, waar ligt mijn zwemgerief?
Mama, ga je me vanavond helpen met mijn taak voor Nederlands?
Mama, gaan we dan eindelijk nog eens monopolie spelen?
Mama, mama, mama,….
‘Mama’ ziet een huis dat nog op zijn kop staat en waar straks klanten door passeren. Mama denkt aan haar ellenlange to-do lijst… Mama heeft geen tijd…
Midden in de ochtendspits telefoon. Mijn schrijnwerker belt me, … hij durft het bijna niet te zeggen. De ramen die aanvankelijk al van de eerste week van september geplaatst zouden worden en vandaag eindelijk zouden komen, zijn er niet. Zijn onderaannemer heeft hem 4 maand aan het lijntje gehouden, heeft al die tijd gelogen. Hij kreeg reeds een grote som geld en er werd nog geen stukje hout aangekocht. Slik. Ok, we nemen dat er dan maar bij. Ik was zo blij om 2014 in mijn nieuwbouw te kunnen starten. Je begint te tellen,…. Hoeveel weken zijn dat erbij? Daarna nog 10 weken bijtellen om de chappe te laten drogen. Stoppen met tellen, het probleem aanvaarden en straks kijken wat we ermee doen. Ademen…
Ja kindjes, jullie hebben gelijk. Jullie wijzen me op het onevenwicht. Ik overloop mijn agenda om te zien wanneer er weer wat ruimte is… De komende weken staan bomvol. Het evenwicht is weg. En onevenwicht is er om er terug evenwicht in te brengen. Net zoals alles in de natuur, in ons lichaam en ons hoofd streeft naar evenwicht. Er is onevenwicht en daar is op zich niets mis mee. De vraag is: wat doe je ermee? Ik bespreek het met Paul en met de kinderen. Met veel begrip, liefde en steun gaan we door nog enkele ‘kwalijke’, maar toch zo boeiende weken. De tijd van ‘goede voornemens’ zal er net op tijd zijn.
Kinderen zijn zo flexibel. Kinderen zijn echt begripvol. Als we hun signalen maar niet negeren. Als we het onevenwicht maar willen zien en actie ondernemen. Als we hen maar niet als lastpakken zien, als we ons onevenwicht maar niet op hen uitwerken.
Door eerlijk met elkaar om te gaan, komt er al weer een vorm van evenwicht en rust. Intussen krijg ik ook bericht dat ik mijn herstelde laptop mag ophalen. Yes, net op tijd want overmorgen geef ik vorming waarvoor ik een presentatie nodig heb die op de laptop staat. Allé, alles zal zich wel keren.
…
Tot ik daarnet het ontnuchterend bericht kreeg dat er een elektriciteitspanne was tijdens de overdracht van mijn back up op mijn computer. De volledige harde schijf van de computerwinkel is gecrasht, inclusief al mijn gegevens. Duizenden uren werk,… weg,… Ik laat de tranen van machteloosheid komen en voel me erna een stuk opgelucht. Ik had nog gezegd dat ik dan eens werk zou maken om mijn computer goed op te kuisen als ik hem terug had. Ik heb bij deze geen opkuiswerk meer…
Ik ontvang nog een klant en verontschuldig me voor de unizo-vergadering. Ik zet me op de grond met de kinderen en speel spelletjes. Ik heb er deugd van. Ze brengen me weer in het NU. Ik sta recht en ga verder.
Ik heb geen stageplaats nodig om stress-lesscoach te worden. Mijn leven leert het me. Al mijn presentaties, uitwerkingen en informatie zijn weg. Maar de allerbelangrjikste informatie, kennis en wijsheid zit in mij. Ik haal hier troost en kracht uit. De verantwoordelijkheid om mezelf niet te laten crashen neem ik met beide handen aan. Ik heb in elke geval veel inspiratie en voeding om de komende info-avond stressvrij worden, zijn en blijven voor te bereiden.
Barbele
25 november 2013 | stressvrij worden, zijn en blijven | 19u3021u30
https://www.menssanahealth.be/events/stressvrij-worden-zijn-en-blijven/
9 december 2013 | stressvrij opvoeden | 19u30 – 22u
https://www.menssanahealth.be/events/stressvrij-opvoeden/
17 december 2013|gezond worden zijn en blijven | 19u30 -22u
https://www.menssanahealth.be/events/info-gezond-worden-zijn-en-blijven/
Maar Barbele toch, wat overkomt jou nu toch…toch…toch…
geen woorden voor………………………….
Ik leef met je mee, ik deel mijn verdriet om dit groot verlies.
Veel sterkte gewenst,
Roos