Logo Image

Heart of hard selling?

11.01.2020

Een week geleden landde ik terug op Belgische bodem. Na 10 dagen Soudan, heb ik me nog nooit zo bewust dankbaar gevoeld in België te wonen. Een reis, een ervaring die om nog wat naverwerking en tegelijkertijd om een soort voorbereiding achteraf vraagt. Ik had de intentie om nu een blog te schrijven over mijn ervaringen, maar eerst wil er blijkbaar iets anders uit. Het is een lang schrijven geworden. Zo’n 4-tal A4 pagina’s. De woorden vloeiden eruit. Ik merkte op een bepaald moment  echter dat ik teveel in functie van jou als lezer begon te denken. Heeft een ander hier wel iets aan? Het wordt veel te lang…. Maar de zinnen bleven komen. Je krijgt het hier ongecensureerd. Een lang stuk tekst, zelfs zonder afwisseling met een beeld van Naomi. Ik had het nodig. Ook een soort verwerken en plaatsen. Het schrijven heeft me weer helderheid en rust gegeven. Het is niet de eerste keer dat het schrijven van mijn blog, werk als therapie voor mezelf. Je voelt wel of het ook iets voor jou kan betekenen. Hier komt het, dat wat eruit wil 😊

Gisteren nam ik deel aan zo’n ‘business boost day’. Zo’n dag waarin je opgepept en opgeladen wordt. Zo’n dag die verkocht wordt als 10u gratis coaching, maar waarvan het hoofddoel van de organisator erin bestaat om zoveel mogelijk trajecten te verkopen. Logisch en helemaal oke. Je betaalt immers slechts een bijdrage in de kosten voor die dag. Ik heb op dat vlak al veel weerstanden doorbroken bij mezelf.

Ondanks het feit dat ik zeker wist dat ik op dit moment geen behoefte heb aan het instappen in dergelijk traject, ben ik toch gegaan. Omdat ik weet dat zo’n dag ook wel waardevol is op zich, zeker zo aan het begin van een nieuw jaar. Je wordt er gemotiveerd en geïnspireerd, het geeft je energie, je stelt er dingen weer eens scherp, … Hiernaast zitten we met Compagnon de route in een sterke groeifase en dan vind ik het ook wel eens interessant om te zien hoe andere, succesvolle collega’s, zo’n groots event organiseren en aanpakken. Vanuit deze motivaties ging ik er dus met goesting naar toe.

Ik word er vriendelijk ontvangen door een heel team. De topcoach wordt ingeleid en betreedt het podium. Ik zie een heel gedreven vrouw die duidelijk weet wat ze wil realiseren. Ik zie zeker een ‘topcoach’ die aanvoelt en naar de kern weet te gaan. Ik zie hoe ze verschillende technieken en methodes krachtig weet te combineren en in te zetten. Ook zij gelooft, net zoals mij, dat transformatie niet ellenlang hoeft te duren. Ze toont haar in haar kracht en in haar kwetsbaarheid. Ze toont op het podium waartoe ze in staat is op vlak van coaching en hoe ze tot krachtige transformaties komt in korte tijd. Ik voel bereidheid om me door haar te laten inspireren vandaag.

Al snel staat iedereen te dansen en vliegen de high fives aan elkaar met bijhorende kreten in het rond . Ook dat wist ik op voorhand, dat dat een deel van die dag zou zijn. Ook al zie ik de voordelen en de waarom hiervan in, ik heb hier niet altijd zin in. Maar ik doe mee, omdat het niet teveel zou opvallen dat ik niet meedoe en omdat ik er al helemaal geen zin in heb hier mogelijks op aangesproken te worden. Dat ik mijn blokkades en weerstanden moet doorbreken, dat ik moet loslaten, dat ik er niet genoeg voor ga, … Dus ik doe braaf mee, ik doe ook mijn best om het effect toe te laten, want ja, het geeft je energie, je raakt meer geconnecteerd met je lichaam, het geeft een gevoel van verbondenheid (ondanks het feit dat ik daarvoor niet was gekomen en geen behoefte aan had), het haalt je uit je hoofd, … . Ik heb zelfs genoteerd om terug eens na te denken op welke manier we dit toch ook meer in onze routes kunnen integreren. Op een ‘Compagon de route- manier’, comfortabel en veilig voor onszelf en onze routevolgers, met hetzelfde effect. Ik probeer wel de camera’s wat te mijden. Ik heb er geen zin in om dansend op allerlei social  media te verschijnen. Ik heb er geen zin in om geassocieerd te worden met een organisatie waarvan ik op dat moment nog niet weet of ik me er verbonden mee voel. Ondanks het feit dat ik mijn toelating heb gegeven. Bij de ontvangst moesten we namelijk een papier tekenen waarmee we ons akkoord hiervoor geven. Ik had niet echt zin om hier mijn toestemming voor te geven, maar heb dus zoals iedereen getekend om niet tegendraads te doen en vooral om niet op te vallen in het tegendraads doen 😊 . Het is me trouwens niet gelukt om de camera’s te ontwijken, je kan me dus dansend spotten op de sociale media 😊. Bij het begin van de dag werden we ook uitgenodigd om zoveel mogelijk te communiceren, liken en delen op sociale media gedurende en over deze dag. Zij die dit het meest/positiefst/creatiefst deden, maakten kans om op het einde van de dag genomineerd te worden voor een prijs. Er wordt gretig op ingegaan. Ik begrijp de strategie. Toch roept het ook weerstand op bij mij. Maar ik laat deze al even snel weer los. Ik ben hier om mezelf op te laden, niet om me te ergeren. En ik hoop dat de winnaar met het record van 14 posts blij is met haar gewonnen drinkfles. Ja, ik ben me bewust van de cynische ondertoon.

Ik neem verder deel aan de dag. Ik luister. Ik doe mee aan de oefeningen. Ik observeer. De afwisseling van inhoud, getuigenissen en  live coaching vind ik sterk en neem ik mee. Hoewel ik er ook vragen bij heb, vooral bij de live coaching. Waar liggen de grenzen? Op verschillende vlakken. De voormiddag wordt afgerond. Ondanks het niet veel zin hebben in dansen, in connecteren en ondanks enkele kleine weerstanden, ben ik best tevreden over wat ik uit de voormiddag haal. Geen grootse nieuwe inzichten, maar dat was ook niet mij verwachting. We worden warm uitgenodigd om in de middagpauze vragen te stellen over haar trajecten aan haar team, allemaal mensen die de trajecten volgen of gevolgd hebben. Iemand van het team spreekt me aan tijdens de pauze. Ze kent mij. Meer nog, ze volgde 2 totaaltrajecten bij mij, toen nog onder Mens Sana. En ze wil me komen zeggen hoeveel ze hieraan heeft gehad. Doet altijd deugd 🙂 . Het verraste me wat dat deze persoon het traject bij deze organisatie volgt en nog meer dat ze ook deel uitmaakt van het (verkoops)team. Anderzijds voelde ik met haar ook onmiddellijk terug een klik zoals jaren geleden. Een integer iemand. Ik zie het als bevestiging dat het ook hier dus wellicht allemaal wel moet kloppen en ‘zuiver’ is.

Na de middagpauze start het eerste verkoopsproces. Ik voel er aanvankelijk geen weerstand op. Ik vind dat intussen heel normaal. Ook wij stellen onze routes voor tijdens een webinar of info-avond. En wat is er mis met je sterke aanbod willen verkopen? Ik herken uiteraard ook de ‘trucken’ die in dure verkoops-en marketingopleidingen worden aangeleerd. Ze vraagt toelating om iets over haar fantastisch programma te mogen vertellen. Ze stelt vragen die de behoeftes van de meeste aanwezigen bloot leggen, en waar het programma uiteraard de oplossing voor is. Nog steeds oke. Op zich niets mis mee. En al helemaal niet als dit ook echt de switch kan betekenen in iemands leven en ondernemen.

Het jaartraject wordt concreet voorgesteld. 5 live dagen, maandelijkse online groepscoaching en dagelijkse support van de groep er bovenop. 12.997 euro. Peanuts, zo zegt ze zelf, want ze heeft zelf 200.000 euro geïnvesteerd in opleidingen die in dit traject verwerkt zijn. Niemand lijkt er onmiddellijk op in te gaan. Ik maak intussen in mijn schrift een rekensommetje van de prijzen van al onze routes samen, inclusief 2 buitenlandse routes, inclusief individuele begeleiding en kom goedkoper uit. Ik bevestig mezelf dat wij echt wel  heel veel waarde bieden aan een heel correcte prijs. Ook al blijf ik heel goed beseffen dat onze prijzen nog steeds een niet geringe investering zijn voor vele mensen. Maar zeker haalbaar voor iedereen die het echt wil. Ik voel me er trots op. Ook op de manier waarop wij onze deelnemers aanspreken en aantrekken.

Er komen getuigenissen van wat het traject voor mensen heeft betekend. Zowel via video als live. De coach vertelt kwetsbare zaken over zichzelf. Begint te huilen op het podium. Het kon echt zijn. In dit geval stond ze er sterk in haar kwetsbaarheid. Toch komt bij mij de vraag of die tranen elk event opnieuw komen? Dan heb ik er vragen bij. Ik heb het al zo vaak gezien dat verkopers je willen doen geloven dat ze helemaal vanuit hun hart verkopen, dat ze geen verborgen agenda’s hebben, dat ze het ons zo gunnen, dat ze alles met liefde doen…. terwijl ze overduidelijk heel HARD aan het verkopen zijn. Heart selling of hard selling? Een dunne lijn. Ik laat het hier nog in het midden. Maar het blijft niet in het midden. Ik kan het gevoel van groepsmanipulatie steeds minder onderdrukken/ontkennen.

Dan komt het.  Dé truck, waarvan zoveel ondernemerscoachen me al van hebben proberen overtuigen. Als je vandaag intekent krijg je een megakorting. In plaats van 12.997 euro, betaal je nog slechts 8497 euro. En hier bovenop krijg je een gratis toegangsticket tot een tweedaagse opleiding twv 2997 euro, een online programma twv 497 euro, een avondworkshop twv 99 euro, een toegangsticket voor een avondworkshop om te geven aan een vriendin en last but not least een speciale drinkfles. Met andere woorden: een onweerstaanbaar aanbod, en je moet wel gek zijn hier niet op in te gaan.

Al deze vouchers zitten in een envelop, verborgen onder onze stoel. We worden uitgenodigd om deze te nemen en vervolgens het volgende uit te voeren:

‘Sta nu recht, stap naar achter en schrijf je in voor dit onweerstaanbaar, éénmalig aanbod’. En mocht je nog wat twijfelen: de eerste 5 krijgen nog een speciale verrassing. Ook de eerste 10 krijgen een extra cadeau. En er is maar plaats voor 20 mensen. Het is nu of nooit.

Het duurt een tijdje eer er beweging komt naar de achterste inschrijftafel. Ondanks het feit dat velen heel graag willen instappen. De meesten voelen of zijn er intussen van overtuigd geraakt, dat het dat is wat ze nodig hebben. Dat ziet en benoemt ook de coach. Jouw hele lijf zegt dat je dit moet doen, maar je hoofd zegt iets anders. Je laat je sabotteurs beslissen. Zeg eindelijk ja tegen jezelf! Wat heb jij nog meer nodig om eindelijk naar achter te stappen en je aan te melden? Blijkbaar hebben heel wat deelnemers al aan verschillende events deelgenomen, maar nog niet ingetekend in het traject…. Ze kijkt mensen recht in de ogen. Uiteraard is de prijs een struikelblok. Maar dit is volgens de coach enkel een excuus. En ja, ook ik benoem geld vaak als een excuus. Het gaat erom te kiezen en het dan mogelijk te maken. Maar hier gaat het mij te ver. ‘Geld is geen probleem, geld zit namelijk bij de banken. Het is toch geen enkel probleem om een lening aan te gaan. Je zal die investering al na 1 à 2 weken gegarandeerd terug verdiend hebben’…. Er volgen nog enkele getuigenissen van mensen die delen hoeveel dit traject hen al heeft opgebracht. Een bepaalde vrouw wordt in de bloemetjes gezet omdat zij het aangedurfd heeft hiervoor een lening van 30.000 euro aan te gaan als particulier. Ze werd net geen heldenmedaille opgespeld. Laat mij ook eerlijk zeggen dat als ik deze vrouw hoor spreken, ik oprecht geloof dat het voor haar de investering waard is. Ook ik heb al meermaals ja gezegd op dergelijke trajecten in dezelfde context. Beslissen op het moment zelf om duizenden euro’s uit te geven aan een nu of nooit aanbod. Zelfs terwijl ik me er heel bewust van was op welke manier we gestuurd en gemanipuleerd werden. Toch keek ik hierdoor en besliste ik vanuit: ‘Ik heb dit nu nodig’. En deze keuze bleek ook telkens te kloppen. Daar gaat het mij dus niet om.

De eerste persoon raakt over de drempel en stapt naar achter. Dat verdient een groot applaus. Intussen blijven we verschillende keren horen dat de topcoach alles uit liefde doet. Dat ze geen verborgen agenda heeft.  We horen hoeveel omzet ze zelf draait en garandeert dat ze iedereen op dat niveau krijgt. We horen ook over het geld dat ze geeft aan goede doelen, dat zo’n gratis events ook geld kosten, … Ook de 2de, 3de , 4de  en 5de volgen. Dit zijn de durvers. Al de rest die succesvol wil zijn, ja wil zeggen tegen zichzelf, haar ideale leven wil leven en is blijven zitten, zijn ‘losers’. Ook ik dus. Ik haak steeds meer af. Ze raakt me steeds meer kwijt. Ondanks het feit dat ik haar kwaliteiten en de waarde van haar trajecten blijf zien. Ondanks het feit dat ik ervan overtuigd ben dat wellicht veel van haar klanten geen spijt hebben van de investering. Ondanks het feit dat ik er absoluut van overtuigd ben, dan je zo’n investering ook echt terug kunt verdienen. En veel meer dan dat.

De manier waarop. Ik kan me er niet mee verbinden. Even voel ik de behoefte om mijn hand op te steken. Ik zou haar willen zeggen dat ik veel ambitie heb, dat ik haar nu al mooie resultaten kan voorleggen en dat ik echt wel ‘ja zeg tegen mezelf’, dat ik net als haar wel 10 weken per jaar vakantie heb, maar dat ik haar programma op dit moment niet nodig heb. Dat ik het niet correct vind dat ze iedereen die is blijven zitten, waaronder mezelf, over dezelfde kam scheert, het gevoel geeft ‘losers’ te zijn. En zo voel ik me, voor alle duidelijkheid, helemaal niet. Maar ik zie aan de blik en houding van velen dat ze het wel geloven. Ik zou haar willen zeggen dat het nog altijd belangrijk is iemands keuze te respecteren en dat haar programma echt niet het enige is waar mensen grote groei in kunnen maken. Dat mensen ook voor andere trajecten kunnen kiezen. Maar nee, dit hoeft niet. Ik zou het ook niet correct vinden tegenover haar om dit nu publiekelijk te zeggen. Maar ’t moest er blijkbaar toch op een manier uit. ’t Is deze blog geworden.  En zelfs hier twijfel ik wat bij. Is het correct om deze publiekelijk te maken? Ik maak het zo anoniem mogelijk, maar vele vrouwelijke onderneemsters onder jullie zullen wellicht wel herkennen over welke organisatie ik het heb. En het is oprecht niet mijn bedoeling deze organisatie in een slecht daglicht te plaatsen. Ze is zeer ambitieus en is hier heel transparant in. Ik wil graag geloven dat ze er komt en gun het haar ook echt, want in de kern blijft ze ook noodzakelijk, mooi werk verrichten. Dat blijf ik zien. Gezien haar ambitie, zal ze wellicht ook wel al wat weerstand zijn tegengekomen onderweg. Wat ik hier schrijf is wellicht peanuts voor haar om een plek te geven. Hoge bomen he ….Ethiek, ethisch handelen, ….  Het zal wel blijken of het al dan niet correct is van mij en dan is het terug aan mij hier mee om te gaan.

Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat ze ontgoocheld is met deze -tot hiertoe- ‘magere’ verkoop. Plots komt ze, in mijn aanvoelen, harder over, alsof er een beetje masker afvalt. Ik kan mis zijn. Maar ze herpakt zich. Ik niet meer.  Ik kijk steeds vaker op mijn horloge, maar blijf toch. Eigenlijk wel benieuwd naar het volgende verkoopsproces en hoe dit zal verlopen, maar ze is me kwijt.

Plots weergalm het lied ‘fuck you’ en danst iedereen met de middenvingers in de lucht. ‘Fuck you’ wordt luidkeels meegezongen. Een ‘fuck you’ naar wat anderen van ons denken, een fuck you naar de buitenwereld. Ergens kan ik er in komen, in het waarom en in de waarde hiervan. Velen laten hun keuzes inderdaad teveel afhangen van anderen. Maar ik kan het niet meer opbrengen. Ik kom niet van mijn stoel. Het zou echt niet goed voelen hier fuck you te staan zingen en springen met mijn middenvingers in de lucht en al zeker niet om zo op sociale media te verschijnen. Ik blijf zo onopvallend mogelijk zitten en schrijf wat in mijn schrift. Ik zie dat er nog één iemand is die ook blijft zitten. Ik voel een soort verbondenheid met haar. Iemand van het team komt me vragen of ze iets voor me kan doen. Ik zeg dat het oke is met mij. Ik zeg haar dat ik geen fuck you hoef te roepen naar iets of iemand in mijn leven en het dan ook niet goed voelt om dit nu geforceerd te doen. Ze respecteert me. Ik respecteer haar.

Na het dansen, nog wat inhoud en een coachingsproces op het podium, komt de volgende verkoopsronde. Deze keer voor de mensen die graag individuele coaching willen. Dit kan. Als je een jaar lang gecoacht wilt worden door dé topcoach, komt dit op 36.000 euro. En laat het duidelijk zijn dat dit niet gaat om een wekelijkse live sessie. Dit is voor maximum 2 mensen beschikbaar. Ik denk niet dat ze hier een verkoop van verwacht, daarvoor gaat ze er niet lang genoeg op door. Ook de megakortingen en getuigenissen blijven uit. Nee er zit een andere (toch verborgen?) agenda achter. Want je kan namelijk ook individueel gecoacht worden door dé topcoach uit haar team die op het podium wordt geroepen. 3 sessies (van 20 min tot 1 uur) voor slechts 1497 euro. Door een coach die we niet hebben horen spreken, noch aan het werk hebben gezien…. Maar naast de 36.000 euro is dit een peulschil. En als je vandaag kiest krijg je er ook weer wat bonussen bovenop. Alweer een onweerstaanbaar aanbod dus.

Ik word er moe van. Nadat ook haar man en kinderen op het podium zijn verschenen en ze zich terug verbonden en toegankelijk heeft gemaakt, krijgen we nog de kans selfies te nemen met de topcoach, het team aan te spreken, en alsnog tot kopen over te gaan.

Ik sta  recht en ga zo onopvallend mogelijk, als eerste naar buiten. Terug naar huis.

Ik vraag me af waarom het zo blijft nawerken. Uiteraard raakt het mij niet zomaar. Het raakt mij, omdat het ook met mij, met Compagnon de route te maken heeft. Naomi en ik zijn uiteraard ook bezig met het aanspreken van mensen om ons aanbod aan te verkopen. En we hebben hier al een hele weg in afgelegd. Absoluut geen rechtlijnige, evidente weg. Gelukkig zitten we op één lijn. Beiden voelen we heel sterk dat we op het vlak van prijzen en verkopen ethisch en trouw aan onszelf willen blijven handelen.  We hebben altijd heel sterk gevoeld dat onze prijzen kloppen, deze zijn tot hiertoe ook altijd dezelfde gebleven. Enkel de vaarroute is in prijs gestegen, omdat we voelden dat deze prijs niet meer in verhouding was ten opzichte van de luchtroute. En toch hebben we vaak getwijfeld. Moeten we toch werken met megakortingen (nadat we eerst onze prijzen met een veelvoud verhogen)? Moeten we toch de mensen verplichten in het moment te beslissen? Nu of nooit. Want we weten dat het ook vaak echt nodig is om iemand te helpen beslissen. Om iemand die het heel sterk voelt dat dit het is wat die nodig heeft, te helpen om in dat moment en vanuit dat gevoel te beslissen en dat die persoon daar achteraf ook dankbaar voor is. We hebben light versies geprobeerd. Maar nee, het voelde nooit juist. We kennen de waarde van ons aanbod. We kennen de zorg waarmee alles is gecreëerd. We weten tot welke krachtige resultaten onze klanten komen. Maar we beloven je geen resultaat, want uiteindelijk gebeurt het échte werk, gebeuren de echte doorbraken ALTIJD door jezelf.

We willen dit werk, ons werk, onszelf en ook jou op geen enkele manier ont-waarden.

En gelukkig kwamen op het juiste moment ook andere succesvolle ondernemerscoachen op ons pad die toonden dat verkoop en succes ook op een natuurlijke, authentieke, moeiteloze manier kan. Ik vermeld hierbij graag Aurelie van Soulworx. Haar trajecten hebben al heel veel voor ons betekend.

En nu zitten we in een fase waarin we ook in de realiteit mogen ervaren dat het ook zo kan werken. De inschrijvingen voor onze routes komen heel spontaan. Vanuit heel verschillende, vaak onverwachte hoeken. Het doet ons zo goed. Beiden op reis zijn en dagelijks inschrijvingen zien binnen komen. Het doet ons echt zo goed. Na jaren van investeren op veel verschillende terreinen. Jaren waarin we geen enkel obstakel, geen enkele uitdaging uit de weg gingen, maar er vol door gingen. Jaren waarin we steeds zijn kunnen blijven terugvallen op een diep vertrouwen. Dat alles klopt. Dat het all right is. Na, geloof me, echt geen evidente jaren waarin we toch helemaal onze hart-s-tocht volgden en zelfs al onze ideale leven leidden. En ook op dit vlak kunnen we vanaf nu vanuit ervaring anderen inspireren en laten geloven dat ook dit helemaal volgens jouw natuur kan en mag. Wat niet wil zeggen dat dit altijd gemakkelijk is. Je komt er ook jezelf en je thema’s in tegen, je wordt hierin ook uitgenodigd je groei als persoon te maken. Simpel, maar niet altijd gemakkelijk dus 😉

Hiernaast raakte dit hele gebeuren om nog een reden. Ik voel ergens een soort ontgoocheling, zelfs een soort verdriet. Want ik voel en geloof oprecht in de kwaliteiten, de goeie intenties, de missie en het programma van deze vrouw. Ik voel ook veel verbinding want ze werkt met dezelfde inhouden als waar wij mee werken, zelfs grotendeels vanuit dezelfde visie. Ik zie ook veel gelijkenissen. Ook zij weet verschillende inzichten en methodieken sterk te combineren. Ook zij weet op korte tijd, sterke resultaten neer te zetten. Ook zij gelooft dat therapie niet lang hoeft te duren, …. en het deed me deugd die gelijkenissen te mogen zien en ik wilde eigenlijk niets liever dat haar helemaal zuiver te mogen blijven zien, ook in haar verkoopsproces. Ik heb ook oprecht geen moeite met de prijzen die ze vraagt voor haar trajecten. Ook ik ben ervan overtuigd dat wanneer je ook op financieel vlak investeert in een traject, je engagement een stuk groter is. Ze pakt het aan op haar manier. Soms misschien ‘too much’ en wat overacting, maar ze weet het van zichzelf. Ergens blijft ze hierin authentiek en helemaal zichzelf. Hoewel ze een heel ander type is dan mij, ik kon haar wel hebben.

Enkel de manier waarop ze mensen over de streep haalt. Ik haak er helemaal op af, de verbinding verdwijnt. En vanuit die twijfel, begin je meer in vraag te stellen. Ik ben er ook helemaal niet van overtuigd dat het de juiste mensen zijn die hebben ingetekend. Naast het feit dat mensen je er heel dankbaar voor kunnen zijn dat je hen over de streep hebt geholpen (op welke manier ook), kan je mensen evengoed in de miserie steken. Het is echt niet moeilijk om kwetsbare mensen te beïnvloeden en/of manipuleren. Maakt dit ook deel uit van haar aanpak? Gaat ze na of de juiste mensen hebben ingetekend? Of doet dat er niet meer toe eens de verkoop gesloten is? Ik kan me echt niet van de indruk ontdoen dat sommigen de investering er zeker niet uit zullen halen. Er zullen wellicht ook zware gesprekken vallen met de partners thuis. Ook al kregen we tips mee hoe je dit best aanpakt thuis. Ik hoop oprecht voor hen dat ze blijven voelen dat hun beslissing klopt en ze zich niet oplicht, omgekocht, gemanipuleerd voelen. En indien niet, dan zal ook dat wel weer kloppen. En als ik nog wat verder uitzoom. Als deze coach haar resultaten haalt op deze manier en zich er ook goed bij voelt, zal ook dit wel kloppen voor haar en voor de mensen die ze aanspreekt. Gezien ze zo goed aanvoelt, ingetuned is op het universum, alles met liefde doet, …. ga ik ervan uit dat ze het ook aanvoelt wanneer een inschrijving niet klopt voor iemand en ze hier ook authentiek, eerlijk, liefdevol, correct mee omgaat….

Ik betwijfel het.

Barbele

Schone, oprechte, vooruitzichten om je leven  te leven en ondernemen 

15 januari 2020 | 19u30-21u | Live Info avond: leef je leven   + netwerken nadien | Mens Sana Marke | 10 euro
27 januari 2020 | 16u – 20u | NIEUW! Inside out- lab | voor ondernemers/zaakvoerders | 90 euro , 1+1 ticket gratis (voor het eerst maken we gebruik voor een megakorting van niet minder dan 45 euro 😉 )​​
31 januari 2020 | Start Jaartraject Onderneem je leven | Professionelen
1 februari 2020 | Start Jaartraject Leef je leven | Particulieren (laatste editie)

Bespaar via loopbaancheques tot 700 euro op ons jaartraject.

 

 

 

 

 

Facebook Logo Logo Image

Bedenksels (7)

  • Pascale says:

    Dankjewel om je te mogen lezen, Barbele, via dit – naar mijn opinie – ‘Oh-live schrijfsel’! Pure Nature, to my heart. Puur natuur, oprecht, eerlijk, echt … zoals in de natuur altijd alles echt is, klopt. Jullie voorstellingen van trajectenaanbod zijn ‘tot op de graat’ zuiver en correct. Jullie schenken volledige vrijheid, zonder tijdslimiet, aan de aanwezigen om te voelen en te beslissen om al dan niet een stukje met jullie als Metgezel op pad te gaan. Enkel zo’n zuivere opstelling geeft echte wederzijdse voldoening en resultaat (energie!). Alleen ‘echte inschrijvingen’ interesseren je, voor honderd procenten ben ik dat zeker! Kortom, het schoentje past gewoonweg. Het ‘Compagnon de route-schoentje’. Daarom kom ik zo graag. Op-r-ECHT-e HART-elijke groet (en tot gauw, dat wens ik mezelf toe), Pascale P.S. (1) De coach in kwestie kan je schrijven misschien simpelweg als een persoonlijke wegwijzer zien? (2) Het schoentje zou voor mij eveneens gewrongen hebben, ik zou zeker aan de stoel, ‘verbonden’ gebleven zijn …, hopelijk zonder (extra) stoelgeld als gevolg … (3) Het moest er gewoon even uit bij Pascale …!

  • Sabine says:

    Dag Barbele,

    Blij met deze blog, dat je hem durven versturen hebt. Mijn maag draait om, alleen al door het lezen ervan. Dit voelt niet correct aan. Ik voel nu vooral verbondenheid met jou! ik zou ook op mijn stoel blijven zitten zijn. Dit zou ook mij blokkeren en bij mij werken deze “verkooptrucjes” averechts. Ik zou me niet inschrijven. Het feit dat ik me wel ingeschreven heb bij jullie zegt veel, hé… Jullie zijn goed bezig! Doe zo verder! Graag tot 31 januari! Liefs,

  • Francine says:

    Mooie blog!
    De fantastische leerschool dat het leven op zich is. Elke dag wanneer je zelf maar bewust genoeg leeft voel je die dankbaarheid dat je daar bij mag horen.Het maakt op den duur niet veel meer uit welke ervaring of aanvaarding je ontmoet, een groei maak je er altijd uit als de weerstand in jezelf is opgelost.
    Dankuwel dat we ons leven bij jullie hebben leren herontdekken.
    De nieuwsgierigheid wordt steeds verder aangewakkerd in onszelf, inderdaad alles klopt.
    Lieve groetjes

  • Nancy says:

    Mooie blog Barbele … ook ik heb in de laatste maanden 2 keer weerstand mogen ervaren… maar wat doe je er mee he . De eerste keer was een ze er duidelijke weerstand op verkoop . De 2 de keer is nog een twijfel geval maar het voelt me niet meer ok . Deze parkeer ik nog even .

    Misschien is het daarmee dat ik me zo goed voel bij compagnon de route. Ik blokkeer bij deze gedwongen verkopen . 😘

  • Leen says:

    Heel herkenbaar, Barbele. Ik voel me helemaal verbonden met de boodschap die je brengt en de manier waarop. Liefs!

    • Anneke says:

      Lieve Barbele,
      Je hoeft je absoluut niet te verontschuldigen voor deze ( misschien voor jou op het 1ste zicht te lange blog) want dit lange schrijfsel is nodig om het duidelijk te laten overkomen, zodat we konden meevolgen.
      Ik ben het volledig met je eens wat je schrijft en hoe je het aanvoelt. Het dwingende daar heb ik steeds een hekel aan gehad en dat zal ook steeds zo blijven. Ik haak daar gewoon op af, ik loop van zo’n manier van zaken doen weg. Ben blij dat je het zo eerlijk hebt durven van je af te schrijven, en daarbij voel je zeker niet schuldig want je bent meer dan beleefd gebleven, je hebt zeker ook die persoon haar positieve punten naar boven gebracht.
      Indien ze eerlijk is met haarzelf, en het echt uit liefde allemaal doet( wat ik niet zo aanvoel) dan zou ze jouw schrijven ook op een liefdevolle manier mogen aanvaarden, die ik erg betwijfel.
      Bedankt dus Barbele om het te durven van je afschrijven, want voor mij bewijst het alweer wie jij nog steeds bent, dit is in deze blog nog maar eens meer dan duidelijk voelbaar!. Ik heb je jaren geleden leren kennen als een echt, liefdevol, warm eerlijk iemand, en het voelt nog net hetzelfde voor mij aan Barbele. De grote verbinding die er was van het 1ste moment dat ik je heb gesproken , die verbinding voelt NU nog steeds hetzelfde. Naast je puurheid, je echtheid, je warm en liefdevol hart, daar kan ik niet naastkijken, beter gezegd het blijft heel VOELBAAR.
      Ik weet dat ik met deze woorden in herhaling va Barbele, maar toch herhaal ik ze met plezier vanuit mijn diepe hart.

      • Anne Marie says:

        Enorm bedankt Barbele om toch de beslissing te nemen dit neer te schrijven voor je trouwe lezers, nogmaals een EYE OPENER.
        Zoiets kan alleen komen van machts en ego mensen, die enkel en alleen gericht zijn op GELD, GELD, GELD!!!
        Iedereen werkt om geld te verdienen, dat is meer dan normaal, maar op zo’n manier, dat is er gewoonweg OVER! En de eerste 10 worden beloond, en de rest dan?? Is dat eerlijk zaken doen? Verre van. Mensen zoals jij hebt gedaan op je stoel blijven zitten, dat is pas een teken van macht en kracht vanuit JEZELF en voor JEZELF.
        Natuurlijk zolang die persoon er haar zelf goed bij voelt is het zeker niet ons probleem. Maar ik kan alleen maar zeggen Barbele doe gewoon verder zoals je bezig bent, op een eerlijke, echt, authentieke manier van zaken doen en zo zal je ook de pure mensen blijven aantrekken, die uit vrije wil komen en waarbij de juiste energie voelbaar is.
        Daar pas is verbinding mogelijk.

  • Lees meer

    Lees meer

    23.07.2024

    Waar is barbele en route?

    Lang geleden dat ik nog eens iets deelde.Ik ben nochtans veel ‘en route’ en ‘in de weer’.Mo

    Lees meer

    Lees meer

    13.05.2024

    Ongewoon gewoon

    Of ik vaak yoga doe?Nee, dat doe ik eigenlijk nooit. Al doet mijn rug wat rekken, strekken en draai

    Lees meer

    Lees meer

    14.04.2024

    Comfortabel oncomfortabel

    Lang geleden dat ik nog eens iets schreef. Ik mocht intussen prachtige routes mee-maken, ben ‘

    Lees meer

    Lees meer