Met trots stel ik voor…

13.04.2016

Ik had het nog maar ‘gedroomd’ en daar is ze al. Met trots stel ik jullie Naomi van Crealis voor. Naomi zal Mens Sana versterken door de ondersteunende mails uit de trajecten, de werkboeken, de website, de blogs,… te voorzien van illustraties en fotoquotes op maat.

Ik laat haar graag zelf aan het woord.

Een getuigenis, of hoe het allemaal zo ver is kunnen komen:

Crealis design is een feit! Yes!!

Crealis is lang mijn droom geweest, een verlangen om creatief bezig te zijn. Het lijkt alsof ik een aantal omwegen heb genomen, maar achteraf gezien, waren deze jaren van dromen, verlangen, zoeken en broeden bijzonder vruchtbaar. 

Eén van die wegen dreigde in 2014 dood te lopen. Na jaren van hoge verwachtingen stellen aan mezelf, perfectie nastreven en over mijn eigen grenzen gaan, bereikte ik mijn uiterste limiet. Fysiek, emotioneel en mentaal was ik volledig op. Ik voelde me ‘geleefd’. Ik had geen connectie meer met waarom ik deed wat ik deed. Ik kon op dat moment het groter plaatje voor mezelf niet meer zien. 

Een jaar eerder ging ik al eens lang bij een therapeute. Op dat moment vond ik €40 voor een consultatie echter veel geld. Zou het me wel verder helpen? En onderliggend: vond ik mezelf dat wel waard?

Na het intakegesprek bij Barbele een jaar later, kon ik op de eerste vraag alvast ‘ja’ antwoorden. In Mens Sana vond ik wat ik nodig had: veiligheid, integriteit, inspiratie, kracht en tools, al noem ik dat laatste liever ‘wegen om te bewandelen’. En wat de tweede vraag betreft: ik vond mezelf op dat moment nog steeds niet waardevol genoeg. Maar in het belang van mijn kinderen, kon ik het geld toch opbrengen. Zij waren namelijk de eersten om mijn stress en frustraties over zich heen te krijgen. 

Ik volgde het eerste traject bij Barbele: ‘op weg naar rust’. In die periode liet ik ook eindelijk toe dat mijn dokter me thuis zette. Aanvankelijk was het voor mij een enorme uitdaging om thuis te zijn: wat zou iedereen over mij denken? Geleidelijk aan begon ik die periode echter als een enorm geschenk te beschouwen. Het liet me toe eindelijk even uit de ratrace van het leven te stappen, een aantal zeer belangrijke zaken voor mezelf op een rijtje te zetten en mijn batterijen weer grondig op te laden. Het eerste traject bood mij daarbij alles wat ik nodig had om dat te doen.

In maart 2015 startte ik terug met werken. Ik besloot, als ondersteuning voor mezelf, me meteen voor het tweede traject in te schrijven. Ik wist ondertussen dat het zijn geld meer dan waard was. Het ont-wikkelen ging verder. Aan het einde van het traject, als ik Barbele mijn ervaringen mail, merk ik dat het vooral om een sterke verdieping gaat. Het lijkt alsof ik telkens beter begrijp waar het over gaat. Ik leer gaandeweg dichter bij mezelf te komen. Want ja, zelfs in deze trajecten slaagde ik er nog in om in mijn valkuil te trappen door alles perfect te willen doen. 

Met het einde van mijn doctoraatsonderzoek in zicht, beslis ik om datzelfde jaar nog in te stappen in het derde traject: ‘realiseer jezelf’. Op dat moment heb ik er nog geen flauw idee van dat ik enkele maanden later zelf aan het illustreren ga. De bijeenkomsten in groep, de ondersteuning door Barbele, het 6-weken visualisatie programma, de dagelijkse input via mail, … doen me opnieuw zeer goed. Stilaan beginnen de puzzelstukken samen te vallen en krijg ik zicht op dat grotere plaatje. Wat ik leer tijdens het traject, pas ik meteen toe in de voorbereiding van mijn doctoraatsverdediging. Ik zie het voor me als een feest, als een moment waarop ik straal en schitter. En die dag sta ik daar gewoon, vol zelfvertrouwen, iedereen onder de indruk. Zelfs ik zelf! Het voelt als een zeer belangrijk kantelmoment. Een kiezen voor en geloven in mezelf. 

Ondertussen neem ik de beslissing om van Crealis een zelfstandige activiteit te maken. Vandaag, nauwelijks enkele maanden later, zijn de statuten opgesteld, mag ik mezelf huisillustrator noemen van Mens Sana en komen diverse opdrachten spontaan naar me toe. Ik ervaar hoe Crealis, net als mijn werk de voorbije jaren, een belangrijke leerschool voor me is. Het nodigt me uit om anders naar ‘perfectie’ te kijken, om mijn grenzen op te zoeken en te respecteren, om mezelf ruimte en vertrouwen te geven. Het vertrouwen dat ik daarin van anderen krijg telkens ze beroep op me doen, is enorm. Een weerspiegeling van wat ik in mezelf vond?! 

Bedankt Barbele. Ik weet dat ik het zelf heb gedaan. Maar dat eerste onvoorwaardelijke geloof in mij, vond ik bij jou in Mens Sana.