Logo Image

Mijn zebra-vind-pad

25.02.2021

Ik heb een lidkaart van een heel speciale en unieke vereniging. Een lidmaatschap voor ’t Leven dan nog wel. … van de ZEBRA-PAD-VINDERS

Ontwerp zebra op de lidkaart is van de hand van Lies Van Acker

Een uitloper van de luchtroute afgelopen zomer. In het leven geroepen door Pascale, die wij Pascale speciale mogen noemen.

Nooit gedacht dat ik nog zoveel zou hebben met zebra’s, zebrapaden en op je strepen staan…

Zebrapadvinders.

Omdat we PAD-VINDERS zijn. Gaat het in het leven niet om jouw pad vinden en dat ook volgen? Velen zijn hun pad aan het zoeken, maar eigenlijk hoeven we dat pad niet te zoeken want in essentie klopt je pad altijd. Je kan in wezen ook nooit op het verkeerde pad zitten. Want als het ‘verkeerd’ is, zal dat niet goed voelen en dat gevoel zal je uitnodigen om dat pad te verlaten. In die zin is ook dat pad op dat moment het ‘juiste pad’. Binnen een geheel, een context klopt alles altijd. De uitnodiging om paden – die niet (meer) kloppen bij wie je bent en wat jij nodig hebt – te verlaten zullen altijd blijven komen. Daar ben ik van overtuigd. En eigenlijk is dat wel geruststellend

Laat je leven, je pad gaan dus geen zoektocht, maar een vindtocht zijn, want in wezen ben je niets kwijt.

Als je leeft, als je handelt in lijn met waar je pad jou toe uitnodigt dan vindt jouw pad jou. Vind jij je pad of vindt je pad jou? Daar zouden we wel eens een avondje over kunnen doorfilosoferen 😊

ZEBRApadvinders.

Omdat het ook essentieel is om op dat pad op je strepen te staan. Op je (zebra)-strepen staan gaat voor mij over jouw grenzen kennen en deze ook respecteren. Het gaat ook over een ander zijn of haar grenzen kennen en ook deze respecteren. En een maatschappij is dan als een wegenkaart met ruimte voor al die (zebra)-paden. ‘Boerenbaantjes’ ‘(noem jij dat ook zo? 😉), wandelpaden, fietspaden, rijkswegen, autostrades, 1 vak, 2 vakken, 3 vakken, 1 richting, 2 richtingen, met of zonder pechstroken, grachten, uitwijkmogelijkheden, …. Met af en toe een kruising, een rotonde, wegversperringen, wegenwerken,… En voldoende zebra-paden om op je strepen te staan of over te steken wanneer je van pad wilt veranderen 🦓. Op je strepen staan is een uiting van respect voor jouw wensen, doelen, behoeften en grenzen.

Wanneer je niet op je strepen staat, loop je namelijk het risico dat je je laat leiden door andermans uitgestippelde ‘zo-hoort-het-paden’ en dat is in essentie sowieso niet de bedoeling van jouw pad. Tenzij die uitgestippelde zo-hoort-het-paden helemaal overeenkomen met jouw levens-pad. Ik acht de kans klein dat dat het geval is.  

Zo-hoort-het-paden’, … daar valt ook wel wat over te vertellen vandaag de dag.  Of moet ik spreken over hét ‘zo-hoort-het-pad’? Want veel keuze is er niet meer. Zo lijkt het toch. We lijken met ons allen op een éénrichtings- en éénvaksbaan beland te zijn. Allemaal schoon achter elkaar. Met voldoende afstand. Of willen die zo-hoort-hét-pad-bepalers het zo doen lijken? Is het opgedrongen zo-hoort-het-tunnelvisie-pad een poging om ons te verblinden voor de vele andere nog mogelijke paden? Waarom worden op die andere mogelijke paden zoveel verbods- en waarschuwingsborden op geplaatst? Waarom mogen we die niet eens verkennen?

Afwijken van hét ‘zo-hoort-het-pad’ omdat dat pad niet (meer) overeenstemt met jouw gevoel, gedacht, normen, waarden, overtuiging, … , is tegenwoordig niet zonder risico.

De spookrijders op de zo-hoort-het-eenrichtings-baan worden snel en vakkundig van de baan geruimd.

Je kan beboet worden. Je kan veroordeeld worden. Je kan beschuldigd worden. Je rechten kunnen afgenomen worden. Je kan opgesloten worden. In een complothok. In een anti-vax kot. In een egoïsten kot. Veel ruimte tot nuance, een omweg, uit- of afwijken is er niet. Het is óf het zo-hoort-het-pad óf de gevolgen van het niet volgen van dit pad (ver)dragen.

Het is zwart-wit vandaag. Teen of tander. Met niets daar tussenin. De ruimte voor nuance, voor in vraag stellen, voor twijfel of voor het opperen van andere mogelijkheden is streng verboden zone. Wat niet wil zeggen dat die ruimte er niet is! Aan ons om ons niet te laten blokkeren.

En reken er maar niet op dat je de kans krijgt om jouw keuze(s) op jouw pad toe te lichten of te  verdedigen… Hoe ver is het komen dat je al geen visie op gezondheid meer mag hebben als je er geen ‘loog’ of ‘oloog’ op het einde van je naamkaartje staat? Waar je wel op mag rekenen is dat je aan de schuldschandpaal genageld wordt of je in één of ander ‘kot’ wordt opgesloten. En eens je daar beland bent is het nog ‘gevaarlijker’ om op jouw ‘zebra-strepen-pad’ te staan.   

Je pad volgen en hierbij op je strepen (blijven) staan is voor velen dan ook een grote uitdaging deze dagen. Het zo-hoort-het-pad volgen is het gemakkelijkst, het garandeert een bepaalde veiligheid en zekerheid, het is het meest comfortabele. Je voorkomt de beschuldigingen. En je wordt wellicht beloond met goedkeuring, een uitstekend attitude-certificaat, meer of snellere vrijheidspunten,…  

Schijnveiligheid en schone schijngedrag … Gaan we daar aan blijven meedoen en het dus ook in stand houden?

Jammer genoeg stel ik vast dat het angst, stress en boetebeleid werkt. Angst voor boete, angst voor afwijzing, angst voor verlies van uitkering/job/basisrechten… Uitputting, stress, hopeloosheid, verlies van vertrouwen…. maakt dat mensen niet meer stevig op hun strepen kunnen staan. En dat maakt dat vele mensen over hun grenzen laten gaan. Het maakt dat mensen tegen hun wil in, maar voor hun gemak toch (terug) het zo-hoort-het-pad volgen.

Ik vind dit zeer zorgwekkend. Ook het gemak waarmee zovelen conformeren aan dit opgedrongen ‘nieuwe normaal’ dat helemaal niet normaal is, baart me toch wel zorgen.

Anderzijds merk ik ook dat de ‘ik ben het beu!’-signalen steeds luider klinken én getoond worden. Ook al hoort het niet om dat te zeggen: ik vind dat hoopgevend. Ik deelde er een post over op de sociale media.

Adinda stelt in een ‘comment’ onder mijn post voor om in plaats van een ‘zo-hoort-het-mens‘ te worden een ‘ik-hoor-je-mens‘ te zijn. Schoon.

Kiezen voor dat voor jouw gekozen zo-hoort-het-pad maakt echter allesbehalve gelukkig als dit niet overeenstemt met jouw ziele-pad. Kijk om je heen. Gelatenheid. Frustraties. Depressie. …. Kijk om je heen. Hoe de beschuldigingen en veroordelingen allerhande om de oren en het hoofd geslingerd worden.

Wanneer je op jouw pad zit, of dat nu hét zo-hoort-het-pad of je zelfgekozen-eigen-wijze-pad is , heb je niet de behoefte om iemand die op een ander pad zit, te veroordelen. Want dan is dat pad van jou vervullend, dan maakt dat pad jou gelukkig. Van hieruit kijk je met een soort van empathie, een soort compassie naar die zovele vastgelopen paden vol wegversperringen en gevaarlijke ravijnen.

Wat nodig is voor jouw pad, is je bewust zijn van jouw grenzen, van wat klopt voor jou en wat niet klopt voor jou. En jezelf hierin respecteren. Op je strepen staan. Wanneer je je bewust bent van je grenzen, behoeftes en dromen en deze niet respecteert, krijg je hier de signalen (of de rekening?) van gepresenteerd.

Overstijg toch die angst…

Ik ben al van vele ‘zo-hoort-het-paden’ afgeweken en nog nooit heeft mijn pad me hierin bedrogen. Je voelt het gewoon wanneer iets niet (meer) klopt en het is aan jou om daar naar te luisteren en naar te handelen. Ook en vooral nu. Ook in deze crisis voel ik heel duidelijk wat wel en niet klopt voor mij, wat wel en niet kan voor mij.

Weet je, ik leef vooral mijn leven. Ik laat het niet ‘on hold’ zetten. Wel integendeel. Er is nog nooit zoveel beweging en snelheid geweest op mijn pad. En tegelijk heel veel vertraging en rust. Ik blijf gewoon doen wat kan en klopt voor mij. Altijd met respect voor mezelf en respect voor een ander. Van hieruit (doen wat klopt voor jou vanuit respect voor jezelf en voor een ander) kan er nog heel veel. Ik leef en onderneem verder. En ook al neem ik hiermee misschien een berekend risico, hier een geselecteerde opsomming van wat ik zoal ‘op mijn kerfstok’ heb (deze opsomming is niet volledig want niet alles is voor publicatie vatbaar ) 😉

*handig zo’n grote familie met 3 zussen, 5 broers en hun aanverwanten, zo kan ik hun anonimiteit verzekeren want je weet hiermee nog niet over wie het concreet gaat 😉

Maar ik ben vooral -en nog meer dan anders- alleen en op mijn gemak. Dat past heel goed bij mijn pad 😊. Ik ben dus allerminst een ‘superverspreider’ (in het geval dat al zou bestaan).

Ik som dit niet op met een gevoel van ‘zie eens wat ik allemaal durf!’. Ik vind dit heel normale dingen en doe dit ook op een normale manier. Daar komt niet veel ‘durf’ aan te pas. Dingen die vele mensen volgens mij ook gewoon, onopvallend doen. Vele keuzes maak ik gewoon in stilte en vanuit vertrouwen. Ik doe eigenlijk gewoon gewoon. En (nog steeds) mijn goesting. Mijn focus ligt op leven. Niet op overleven en nog minder op een zo-hoort-het-corona-leven. Ik ben hier de afgelopen tijd ‘stiller in geweest. Maar iets in mij vraagt me terug te spreken.

Ik maak mijn keuzes niet vanuit een rebellie of opstand. Ik blijf ook telkens heel goed voelen. Zo heb ik voor mijn live routedagen openbaar bijna geen promotie gemaakt. In een bepaalde netwerkgroep heb ik er zelfs helemaal niets over gezegd omdat die groep niet (meer) veilig voelt voor mij. Het blijft dus ook binnen de keuzes blijvend voelen voor elk onderdeel van die keuze. Ik zoek dus ook geen boetes, veroordelingen, beschuldigingen, weerstand… op.

Een doel/mantra waar ik veel mee werk is dan ook : ‘Ik voel heel zuiver wat ik wanneer met wie op welke manier deel’

Ik voel goed waar mijn grenzen liggen en wanneer nodig zal ik stevig op die strepen staan. Ik zal mij hierin laten ondersteunen door mijn zebra-pad-kousen die in de maak zijn. Ben hier super enthousiast over. In plaats van eens met je vuisten op tafel te slaan, kan je met deze kousen aan je voeten op tafel leggen 😉.

En wanneer dat niet volstaat kan ik ook nog de zebra-doorstopper gebruiken die elk lid van de zebrapadvindersclub mocht ontvangen van oprichtster Pascale. Handig om bepaalde deuren stevig mee dicht te houden. Maar ook om andere deuren mee te openen 😉

Voila, ’t is een lang schrijven aan ’t worden over dat zebra-vinders-pad van mij.  De zebrapadvinders, zou dat trouwens geen goeie naam zijn voor een nieuwe politieke beweging?  Een beweging met een beleid  waarin je wordt gestimuleerd om jouw pad te vinden en ook alle mogelijkheden krijgt om dat te bewandelen. Vanuit het vertrouwen ieder intrinsiek het vermogen heeft zijn/haar pad te vinden. Een beweging waarin je ook gestimuleerd wordt om respect te hebben voor het zebra-pad van een ander. Zo’n een beweging waarbij elk lid op zijn minst 2 paar ‘ik-sta-op-mijn-strepen’-kousen krijgt (een paar om te dragen en een paar voor in de was 😊). Zou dat niet voor de beweging zorgen die we nodig hebben?

Voor alle duidelijkheid: ik heb geen politieke ambities. Pascale, jij misschien? Tijd om je zebrapadvindersclub open te stellen voor het grotere publiek? 😉 Mijn stem heb je alvast!

Intussen voer ik verder het beleid van mijn eigen leven. Ik sta en ga verder op mijn zebra-pad.

Ben jij je bewust van je pad? Ben jij je bewust van je grenzen? Sta je op je strepen? Te weinig? Teveel? Met een goed gedoseerde kracht? Of sta je misschien op de verkeerde strepen? Laat je over jouw grenzen gaan? Ga je over anderen hun grenzen? Van waaruit? Sta je niet genoeg op je strepen om conflict te vermijden? Of sta je er teveel op om controle of macht te hebben/houden over een situatie of een ander?

Je kan dus wel even doorgaan op die zebra-pad-vinders vragen 😉

Strepen groeten vanop mijn zebrapad 😉

Barbele

Bestel alvast je zebrapadkousen aan de PRESALE-prijs!

De ik-sta-op-mijn-strepen-kousen zijn in productie. Ik verwacht ze tegen ten laatste eind maart. Je kan jouw exemplaren nu bestellen aan de voorverkoopprijs van 11 euro/paar (ipv 15 euro/paar). De voorverkoop loopt tot 9 maart of zolang de voorraad strekt. En die voorraad is snel aan het slinken. Mijn broers, zussen en ouders bestelden er intussen 40! paar. Er zal nogal op de strepen gestaan worden in de familie. Ik ben alvast gewaarschuwd 😉. Gelukkig zijn er ook wat voor anderen voorzien. Ter ondersteuning/cadeau of om iemand die teveel op zijn/haar strepen staat (en hierbinnen de strepen van een ander niet respecteert) een duidelijke boodschap te geven (één van mijn zussen aan haar baas, ook hij weze gewaarschuwd 😉).

Bestel er de ‘ik sta op mijn strepen’-postkaart bij om er je persoonlijke boodschap op te schrijven (nog tot 1 maart aan 1 euro ipv 2 euro).

Onderstaande kartonnen verpakking is bevestigd aan elk paar kousen.

Bestel via onderstaande linken

Schone zebra-pad-vooruitzichten

p.S. Ik trek alvast mijn ingebeelde ‘ik-sta-op-mijn-strepen’-kousen aan om de leverancier van de steentjes voor op mijn pad (gewoon een normaal pad ;)) op het matje te roepen voor deze ongevraagde strepen op ons natuursteenpad 🙁 . Ik zal op mijn strepen staan, zelfs al kan ik vrij makkelijk leven met zo’n ‘tekens van leven’.

Facebook Logo Logo Image

Bedenksels (5)

  • Pascale says:

    Dat is wel heel speciaal, Barbele, ik ontving per toe-val ook een persoonlijke lidkaart van de ZEBRA-PAD-VINDERS vereniging!
    Ik hou zelf aan de Missie die er op genoteerd staat, te beginnen met : ‘Mekaar als Zebra-genoot in onze eigen Kracht vooruit zetten …’
    Voor mij is dit essentieel in iedere context van een mensenleven : de thuiscontext, de werkcontext, de familie- en vriendencontext, de ruimer maatschappelijke context … Het klinkt zeker idealistisch, maar is dit niet het schoonste wat we kunnen betekenen voor onszelf en voor anderen op onze wereldbol? Het eigen ziele-pad ontdekken en voluit (mogen en kunnen) gaan en de vergaarde Kracht hieruit verder uitstralen … Voor iedereen anders, dat maakt ons zo uniek. Simpel toch, gewoon het beste met onszelf en met mekaar voor hebben?! …
    Inderdaad zoals je schrijft ‘Op je strepen staan is een uiting van respect voor jouw wensen, doelen, behoeften en grenzen.’ Ook ik kom overal ‘Zebra’ tegen … echt heel speciaal … Ik plaatste alvast een ‘Ik sta op mijn strepen’-kousen bestelling, in hoofdzaak dan nog wel voor mezelf! Ik kijk er alvast naar uit om in een – door ‘Ik sta op mijn strepen’-kousen – Warme Voetenspecial gewoon en toch bijzonder op mijn Pascale’s eigen-wijze strepen te staan!
    Gestreepte Speelkous-groeitjes, Pascale X
    P.S. Gefeliciteerd en succes gewenst met de ‘Ik sta op mijn strepen’- kousen lancering!

  • Karen says:

    Energieke blog Barbele met als kers op de taart : de zebrakousen. Mijn bestelling is alvast geplaatst !

    • Barbele says:

      Dank je Karen. Een krachtige energie is inderdaad wat ik voel. Dank ook voor je bestelling 🙏, ook dank aan alle anderen. Ik heb mijn oorspronkelijke bestelling intussen al vertienvoudigd 🙂

  • Nancy says:

    Ik ben zo blij dat ik ook zo een lidkaart heb, 😘

  • Lees meer

    Lees meer

    23.07.2024

    Waar is barbele en route?

    Lang geleden dat ik nog eens iets deelde.Ik ben nochtans veel ‘en route’ en ‘in de weer’.Mo

    Lees meer

    Lees meer

    13.05.2024

    Ongewoon gewoon

    Of ik vaak yoga doe?Nee, dat doe ik eigenlijk nooit. Al doet mijn rug wat rekken, strekken en draai

    Lees meer

    Lees meer

    14.04.2024

    Comfortabel oncomfortabel

    Lang geleden dat ik nog eens iets schreef. Ik mocht intussen prachtige routes mee-maken, ben ‘

    Lees meer

    Lees meer