Hierbij ervaar ik het als heel belangrijk om bereid te zijn om bij te sturen (in mijn doelen) wanneer mijn leven daarom vraagt. De balans vinden tussen sterk in iets geloven omdat je het zo sterk voelt en daarnaar toewerken/op gericht zijn en tegelijkertijd de gehechtheid aan resultaat loslaten.

Wanneer je deze ‘levenskunst’ leert ‘beheersen’ (voelt niet als het juiste woord, beheersen klinkt heel controlerend en dat bedoel ik net niet ;-)), kan het best fijn vertoeven zijn op die kronkelende paden. Ik hou best wel van een rollercoaster zo nu en dan 😉

Bewust gebruik maken van gedachtekracht en gerichte intenties. Ja, daar geloof ik in. Dat is continu aan het werk. Bewust, maar zeker en vooral ook onbewust.

Hier bewust en gericht gebruik van maken, daar geloof ik zeker ook in. Maar niet als een oppervlakkig trucje. Niet als een manier om je verantwoordelijkheden niet te moeten nemen of niet in je eigen ‘levensspiegel’ te moeten kijken. Wel als een enorme kracht van binnenuit. Het werkt zuiver als je intentie zuiver is. Het werkt onzuiver als je intentie onzuiver is. Het werkt als het vanuit de juiste plek komt. Naar de juiste plek. Op het juiste moment.

Zo ben ik me momenteel aan het voorbereiden op de lente-route die volgende week doorgaat. Ik trek met een groepje met-gezellen naar Frankrijk om samen door de ervaring van vasten en/of leven op/van prana te gaan. Mijn kijk op vasten/zuiveren/leven op prana en de hieruit voortvloeiende intenties zijn zeer bepalend in hoe deze route zal verlopen en ervaren zal worden. Dit heeft nu al impact op de voorbereidingsdagen die ze nu, elk op hun manier, doormaken. Terwijl ik dit schrijf, krijg ik een berichtje van iemand die zich pas een 10-tal dagen geleden heeft ingeschreven. Ze heeft al jarenlang een moeilijke relatie met eten en heeft nog geen ervaring met vasten. Momenteel eet ze enkel groenten en fruit om volgende week over te schakelen naar enkel water en thee. Ze schrijft me dat het verrassend goed gaat. En dat het heel fijn voelt. Ook het uiblijven van vapeurs is mooi meegenomen ;-). Ze schrijft me ook dat ze bewust gebruik maakt van de intenties die ik haar vorige week meegaf tijdens ons intake-gesprek en dat er onmiddellijk een rust over haar komt wanneer ze deze uitspreekt en dit als heel krachtig ervaart. De kracht zit niet alleen in die woorden, maar vooral in de intentie waarmee ik ze meegaf en zij ze op haar beurt uitspreekt… (kijk ook even in mijn kalender-agenda hieronder voor huurmogelijkheid van het onderste verdiep volgende week)

…

Waar mijn intenties momenteel ook en vooral naartoe gaan … naar mijn schoonbroer Mohammed en zijn familie. Naar mijn zus en drie neefjes…. Mohammed is zaterdag geland in Soedan, zijn geboorteland. Om er te zijn voor zijn vader en familie na het overlijden van zijn moeder. Hij is ‘beland’  midden in het conflictgebied … Intens…. Zeer verontrustend. …

In dit soort intenties geloof ik ook, misschien nog het meest van al… in het nabij zijn van veraf … in de kaarsen die met een bepaalde intentie zijn aangestoken en branden … Ook in de intenties die mogelijks vanuit jou komen bij het lezen hiervan. Zelfs al ken je hen niet…

Ik geloof daarin … ook los en onafhankelijk van hoe de situatie daar verder evolueert..