Over wilskracht en karakter

22.03.2023

‘t Is terug t’ moment… Nadat ik het een 3-tal maanden had los gelaten voelde ik een 10-tal dagen geleden plots dat het weer tijd was … tijd om terug te vasten … tijd om terug op prana te leven, wat eigenlijk iets anders is dan vasten.

Sindsdien ben ik weer meer dagen niets aan het eten en drinken dat dat ik het wel doe, of eerder: dan dat ik er wel voor kies.

Sinds 2010 vast ik heel geregeld. Zo at ik in 2020 een hele maand niets. Toen dronk ik wel nog water.

Velen denken of gaan ervan uit dat je daar een sterk karakter voor moet hebben.

Maar weet je, ik doe helemaal niets (meer) ‘op karakter’. Ook niet eten en drinken doe ik niet op karakter, maar net in en vanuit volle verbinding met mezelf en mijn lichaam. Het is vanuit die verbinding dat het makkelijk gaat. En het is net vanuit uit verbinding, vanuit gedeconnecteerd zijn met onszelf en ons lichaam, dat we onbewust gaan eten, drinken,vluchten in afleiding, in overdrive gaan…

‘In verbinding zijn’ ervaar ik dus als een héél belangrijke sleutel in héél veel. We worden hier echter continu en op héél vele manieren uit getrokken. Het vraagt, in mijn ervaring en zeker in deze tijden, een continu bewustzijn, een soort continuë gezonde alertheid om te beseffen wanneer je weer uit verbinding bent (getrokken) en jezelf ‘terug te brengen’.

Terug naar dat karakter van mij… en mogelijks ook dat van jou 😉

Als jongere was ik heel onzeker. Zeker op schoolvlak. Daar heb ik karakter ‘gekweekt’ om telkens te blijven doorgaan. Omdat ik het wilde. Ook het jarenlang dagelijks naar school fietsen in weer en wind en de vele fietstochten en fietsvakanties die we als kind deden hebben me gevormd, ze hebben mijn karakter getraind. Als 18 jarige heb ik ook eens de 20 kilometer van Brussel gelopen. De dag ervoor besefte ik dat ik daar niet voor had getraind en voelde ik me wat ongerust. Ik heb toen, ja de dag ervoor ! 🙈 4 maal de toer van de Palingbeek gelopen (in totaal 24 kilometer). Niet zo slim… 🙈. Ik liep ook met nieuwe en te grote schoenen waardoor ik na enkele kilometers al grote blaren had op mijn voeten. Ook niet zo slim ;-). Het lopen in een grootstad, tunnel in-tunnel uit, het inademen van stadslucht was een zware, bijkomende factor waar ik vooraf nooit had bij stil gestaan, Ik groeide op op de boerebuiten en als ik ging lopen, was dat in het bos. Ik heb mezelf toen naar de finish gesleurd. Getuige deze foto uit de oude doos ;-). Op pure wilskracht en op karakter. Pieter, een vriend die mee en naast me liep, moest me zelfs letterlijk ondersteunen, een duw in de rug geven. Hij liep de finish met de glimlach over. Het contrast tussen ons op dat moment kan niet veel groter zijn 🙂 

10 à 12 jaar geleden stapte ik ook mee in de oxfam trailwalk. 100 kilometer stappen. Ik heb toen iemand vrij last minute vervangen en had me ook hier totaal niet op voorbereid. De nacht ervoor heb ik omwille van omstandigheden niet geslapen, maar ik heb gewoon beslist om dat te doen. En vanuit die beslissing werd mijn lichaam aangestuurd en is ook dat gelukt. Ja ook met de nodige portie wilskracht en karakter.

Wilskracht en karakter. Het heeft me al ‘gediend’. Het heeft me zeker voor een (groot) stuk gevormd.  

Ik weet dat ik een sterke wil en ook een sterk (gevormd) karakter heb. Maar intussen drijf ik nergens nog mijn wil in door en doe ik niets (meer) op karakter. Wat niet wil zeggen dat ik geen sterke drive heb en niet ga voor wat ik wil, of eerder: voor wat ik voel. 

Intussen heb veel gerealiseerd vanuit mijn wil en mijn karakter. Maar dit alsmaar meer in voeling met mezelf en mijn lichaam en met respect voor die voeling. Ik heb dan ook niet het gevoel dat ik afgelopen jaren, ook maar iets vanuit wils-kracht of op karakter heb gedaan. Maar veeleer op sterke ingevoelde keuzes die ik maakte. Dit op een heel stevige bedding van diep vertrouwen. Vertrouwen in het leven zelf. Vertrouwen in mijn voelen. Vertrouwen in mijn intuïtie. Vertrouwen in soms moeilijke en uitdagende omstandigheden. Maar vooral vertrouwen op de ‘uitnodigingen’ die ik krijg.  Gemakkelijke en soms moeilijkere.

De uitnodiging van een 10-tal dagen geleden om me terug bewust met prana te voeden, is een gemakkelijke. Ik heb ermaar voor te kiezen, ik heb ermaar op in te gaan en ik mag bijna direct de helende, zuiverende, verhelderende werking ervan ervaren.

Ik maak daar meestal ook niet teveel ‘spel’ van. In die zin dat ik de ene dag de uitnodiging voel en de volgende dag helemaal kan stoppen met eten en drinken. Zonder dat mijn lichaam hierin ‘tegenpruttelt’. Ik ben nog nooit ‘goed’ geweest in geleidelijk afbouwen en opbouwen en na verschillende pogingen om dat wel te doen omdat dat eigenlijk wel zo hoort, omdat ik dat zo geleerd heb, ben ik er intussen over uit dat het ‘plotse’ voor mij en mijn ‘systeem’ net goed werkt. Ik voel dat ik hierdoor een heel flexibel lichaam heb. Ook door mijn intermittend living leefstijl, waarbij ik soms ook plots voel dat het is tijd om nog eens een koudebad te nemen en ik 10 minuten later in een ijskoude vijver zit. Alweer niet op karakter, maar helemaal in voeling met mezelf.

Ik deel hierbij nog eens een filmpje (klik op onderstaande foto) dat ik 15 februari vorig jaar opnam waarbij ik een introductie-les geef over intermittend living vanuit het ijskoude water. Ook een inval van ‘t moment 🙂  Ik gaf al les op vele bijzondere locaties, maar dit was toch wel een primeur. Het is momenteel bij die primeur gebleven 😉

Ik doe dit helemaal niet zo vaak. Dat hoeft ook niet. Ik geniet ook en vooral van mijn comfortabele, warme douche ‘s ochtends :-). En ook op vele andere vlakken kies ik graag en vaak voor comfort. Het is net het ‘plotse’, de onverwachtte, niet geplande en niet bedachte of voorbereide beslissing die je lichaam zo weerbaar maakt. De plotse, acute stress-impuls maakt je lichaam heel weerbaar. Chronische stress daarentegen werkt uitputtend en ziekmakend.

Dat ik dat gevoel, de uitnodiging nu terug voel, voelt ook als heel kloppend. De lente is het ideale seizoen om te vasten, om op te ruimen, om te zuiveren. De energie van de lente ondersteunt heel sterk dat proces. Dat voel ik heel goed.

We zitten, los van de lente, ook in een heel (uit)zuiverende, transformerende tijd. Zowel individueel, relationeel en collectief. Vasten biedt me, na hooguit 3 dagen ‘detox-mist’ (deze keer zelfs maar 1 dag) keer op keer enorme helderheid. Klaarte en helderheid voelen, voelen momenteel als heel essentieel voor mij.

Nu terug vasten/leven op prana is ook de krachtigste ‘voorbereiding’ voor de lente-route die doorgaat van 24-28 april. Daarin begeleid ik mijn metgezellen, mijn tocht-genoten in de ervaring van vasten, of wanneer ze zich ertoe aangesproken en uitgenodigd voelen, in de ervaring van leven op prana.

Spreekt mijn toch wel iets andere visie, kijk, ervaring en ‘aanpak’ op en in vasten jou aan? Spreekt het je aan om onder mijn begeleiding in een klein groepje door de zeer transformerende ervaring van (sap)vasten of prana te gaan? Dit gecombineerd met de verschillende aspecten van intermittend living die dit proces sterk ondersteunen.

En dit alles niet op karakter. Maar vanuit een heel bewuste keuze en helemaal in voeling met jezelf.

Een route waarin heel veel kan en mag. Maar niets moet. Een route waarin je jezelf op elk moment kan en mag respecteren en dit ook gerespecteerd wordt. En we ook hier weer iets mee kunnen…

Dit alles te midden van de prachtige natuur en sprekende stilte van het natuurgebied de Morvan. Ook deze context werkt enorm ondersteunend in en voor jouw proces.

Dan neem ik je graag mee. Ook letterlijk want je kan voor deze route meerijden met mijn mini-busje. Inhoudelijke en praktische info vind je via deze link.

Contacteer me gerust bij bepaalde vragen, twijfels of drempels.

En nog even over ‘leven op/van prana’ … want ik weet dat velen hier ook oprecht en gezond niewsgierig naar/in zijn. Ik voel in en met elke cel van mijn lichaam dat mijn lichaam geen eten en drinken nodig heeft. Dat is een heel fijn, krachtig een vrij gevoel. Ik kan er ook voor kiezen om wel te eten en drinken. En dan is dat een keuze. Afgelopen drie maanden heb ik daar ook voor gekozen. Vooral omwille van de sociale, lekkere, gezellige… ‘functie’ van eten. Maar toch voelde ik dat mijn lichaam zich niet voedt met dat wat ik in mijn mond steek. Ik ervaarde dat mijn lichaam, dat mijn cellen dat op één of andere manier niet opnemen. En ook dat is een heel krachtige ervaring.

Nadat ik aanvankelijk enkele filmpjes heb opgenomen over leven van prana, heb ik er op een bepaald moment voor gekozen hier niet veel meer openlijk over te delen.

Waarom? Omdat dit een keuze en een ervaring is van mij en omdat ik er eigenlijk niet zoveel over te vertellen heb. Wellicht omdat dit proces makkelijk gaat en heel natuurlijk aanvoelt. En misschien heb ik er net daardoor eigenlijk wel iets over te vertellen? … dat zien we nog wel. Ik koos hier ook voor omdat geen zin heb in discussies hierover. Voor veel mensen is dit ‘een brug te ver’, is het onmogelijk, is dit niet te vatten… En da’s oke. Het is ook niet voor iedereen. Je moet je er toe ‘uitgenodigd’ voelen. Ik voel het als een te mooie ‘uitnodiging’ en ervaring dat ik het in eerste instantie helemaal niet nodig vind om ook maar iemand te willen overtuigen dat het echt wel kan en er in tweede instantie eigenlijk helemaal niet over wil discussiëren. Het hoeft niet voor mij. Ik praat er wel over met mensen die me er persoonlijk naar vragen. En in de lenteroute.

Ik heb momenteel de intentie om een week voor de lenteroute, tijdens de lenteroute en ook een week na de lenteroute niets te eten of drinken. Ik zie wel of dat ook klopt met de signalen van mijn lichaam en mijn voelen op dat moment. Mijn eerste prioriteit is dat ik er in de ‘beste versie van mezelf’ ben voor de begeleiding en ondersteuning van de deelnemers. En ook om hen veilig naar daar en terug naar huis te voeren 😉 . Ik zie dus wel. Ik ga niets forceren en ook niets op wilskracht of karakter doen.

Volgens de wetenschap moet je na 3 à 5 dagen niet eten en drinken al gestorven zijn… Ik weet vanuit eigen ervaring dat dit niet zo hoeft te zijn. Ik heb niet de behoefte om tegen de wetenschap in te gaan, ook niet om iets te bewijzen. Wel om de werkelijke kracht en mogelijkheden van de mens te ervaren, ver voorbij de grenzen van de weten-schap, vaak een ‘weten op een schap’. Ik laat dat ‘weten’ op reeds heel veel en steeds meer vlakken, gewoon op dat ‘schap’ staan…

groet,
barbele


Mijn vertrouw-op-je-eigen-weten-kalender waarin ik je graag meeneem om jouw nog ongekende mogelijkheden te ontdekken en gebruiken…

27 maart 2023 | Inspiratiesessie | Inzichten op het pad van een pad-vinder | Marke | 25 euro

20 april 2023 | Inspiratiesessie | Onderneem je leven met het universum als jouw vennoot | Marke | 25 euro

24-28 april 2023 | Lenteroute | Frankrijk

3, 10, 17 mei 2023 | Route Energy in praktijk Salutem Lochristi | 290 euro ipv 490 (excl 21% btw) | telkens van 19u-21u30 (meer info over het ‘neem het in eigen concept/tarief in een volgende mail)

15 mei 2023 | Route Mind | Marke

9-17 juni 2023 | Luchtroute | Frankrijk