In navolging van mijn vorige blog (link toevoegen) de celllen blijven me inspireren, ook in hoe ze ons de weg kunnen wijzen uit de ‘crisissen’ in politiek, onderwijs en gezondheidszorg. De blogs hierrond zijn aan het rijpen en komen er wel op het juiste moment. ‘Het juiste moment’, het thema van de blog van vandaag. Alles komt op het juiste moment. Onderstaand bericht die ik een kleine twe
Stockeer en ver-zeker ook jij jouw leven en toekomst op de bank? Leestip vooraf: print deze blog af, zet je op een aangenaam, rustig plekje, creëer de tijd en sta eens stil .... Op verschillende manieren heb ik de laatste tijd expliciet te maken met het gegeven ‘geld’ en wat dit teweeg en naar boven brengt bij mensen. Het maakt me zo duidelijk hoe bepalend iemands kijk op en overtui
Een kleine twee weken geleden heb ik mijn 4-jarige opleiding tot gezondheidsconsulent volledig afgewerkt met de verdediging van mijn eindwerk, mijn boek ‘Leven is simpel, … maar niet altijd gemakkelijk’. Terwijl ik naar Houthalen rij, bedenk ik me dat het toch wel een vreemd iets is… eindwerkVERDEDIGING. Ik geef zo vaak mee aan mensen om te stoppen met zichzelf te verdedigingen en veran
Het thema en schrijven van mijn blog is iets wat meestal heel spontaan gebeurt. Ik maak iets mee, ik lees of hoor iets en voel er iets bij. Ik leer iets, ik stel iets in vraag,…. Ik begin te typen en de blog komt als vanzelf. Al schrijvend kom ik tot inzichten, verwerking of versterking en vele bloglezers hebben hier op hun beurt iets aan. Deze flow zit er deze keer niet in. Ondanks het feit
Ik start deze blog met mee te geven dat de mogelijkheid bestaat dat je weerstand of kwaadheid voelt tijdens het lezen ervan. Als je ervoor kiest deze blog te lezen, wil ik je dan ook vragen om eens begonnen, door te lezen tot het einde. Ik herinner me Tom als een creatieve, optimistische, positieve, populaire student toen ik nog les gaf als docent lichamelijke opvoeding aan de lerareno
Ik maak deel uit van een netwerkgroep waar we wekelijks mee samen komen. Afgelopen weken voelde ik een bepaalde ontgoocheling omtrent iets dat me raakte. Vorige week heb ik dit gevoel geuit naar de volledige groep, een 50 tal ondernemers, met hieraan gekoppeld de vraag naar feedback op mijn communicatie. Uit deze feedback is heel wat duidelijk geworden. Het is mij onder andere duidelijk gewor
Oktober 2016. Tijdens een bergwandeling in Kroatië leert Naomi haar wandelstok haar dat het oke is om te steunen op iets of iemand als haar eigen benen haar even niet alleen kunnen dragen. Ze verwerkt haar ervaring in een 'instantkaartje' om mij voor mijn steun te bedanken. Naomi werkt op dat moment onder andere als mijn huisillustrator. Een zacht, frèle dubbel geplooid papiertje met een illus
’ t Is weer de tijd van de communiefeesten. Ook onze Josse deed vorige zaterdag zijn vormsel. Komende zondag is het feest met de familie. Het organiseren van zo’n feest geeft me nooit echt stress gegeven. Ik ga er altijd van uit dat het wel zal lopen en dat is uiteindelijk ook altijd zo geweest. Zondag zorgen de meter en peter van Josse zelfs voor het eten voor de 50 à 60 genodigden, ik ben
Afgelopen maandag ben ik met mijn man Paul naar de sauna geweest. Ik bladerde er door een aantal weekbladen en werd getroffen door het ongelooflijke belang dat er in en via dergelijke tijdschriften gehecht wordt aan de fysieke dimensie van de mens. Precies alsof we als mens enkel maar een fysiek lichaam hebben. Precies alsof het geluk enkel te vinden is in een lichaam. Of dat je op zijn minst nooi
De lente is in het land en dat laat de natuur merken. Ik geniet volop van de Mens Sana tuin die weer bloeit en groeit. Afgelopen weekend was ik onkruid aan het wieden. Terwijl ik zo bezig was, bedacht ik dat onkruid wieden eigenlijk een sterke metafoor is waar persoonlijke groei voor staat. Door het onkruid te wieden maak je ruimte om dat wat je wil zien groeien de mogelijkheid te geven te gro
