Mijn vorig schrijven was een heel kwetsbaar schrijven. Ik zat in het niet weten. Ik zat in onzekerheid.
Dat had ik te omarmen. Het niet weten en de hieraan verbonden onzekerheid omarmen. Dat was waar ik toe uitgenodigd werd.
En van hieruit ben ik terug. Terug van nooit weg geweest. Maar terug vanuit helemaal in verbinding te zijn gebleven. Terug vanuit het ruimte geven aan wat was. In mij en buiten mij.
Van hieruit kwamen de antwoorden.
Van hieruit kwam flow.
Antwoorden en flow die zelfs wonderlijk aanvoelen.
Ik maakte vorige week onderstaande ‘ik ben terug’-video die ik deelde op de facebookpagina van Compagnon de route waar ik 12 dagen niet op kon omwille van een hack op mijn persoonlijk account. En dit midden in mijn lanceerperiode waarin ik gepland had of van plan was net heel aanwezig te zijn. En dat was ik. Maar niet zoals ‘gepland’ in de buitenwereld. Wel in mijn binnenwereld. Ons pad loopt niet altijd zoals wij het bedacht of gepland hadden. En toch weet ons pad welk pad op elk moment het ‘best’ voor ons is. Ook al willen wij dat zelf niet altijd ‘geweten’ hebben;-)
Er is nog zoveel meer gebeurd en ervaren afgelopen weken.
Samengevat kwam het er telkens op neer dat ik vast kwam te zitten, zowel in feitelijke, praktisch-technische, relationele en emotionele thema’s.
En telkens kwam het erop neer in een soort overgave/acceptatie te gaan vanuit het vertrouwen dat het goed komt. Nee, vanuit het vertrouwen dat het goed IS, ook op en in dat moment. Telkens kwam het erop neer dat ik het niet weten, de onzekerheid in elk van deze situaties had te omarmen, het ruimte had te geven in plaats van erin te stresseren, panikeren of forceren. Zelfs bijsturen was in eerste instantie niet de bedoeling.
En telkens kwam heel snel de rust, de uitnodiging, de helderheid, de flow, het antwoord, de bedoeling…. Alsof er een stop gelost werd en het terug kon stromen. Ik kon het bijna letterlijk voelen. Zowel in mij als buiten mij.
Wat mijn gratis ‘vind-je pad’- traject betreft resulteerde de flow in intussen meer dan 750 pad-vinders die met me mee reizen volgende week (6-12 november). Echt ongelooflijk. De eerste week kwam er nauwelijks reactie wat tot twijfel, onzekerheid en niet weten leidde bij mij. En daar had ik bij te blijven. Ik had aanwezig te blijven.
Daar waar ik vroeger sneller ‘weg’ zou zijn. Ik zou sneller uitchecken en misschien wel te snel gaan in een berusting. Gezonde acceptatie of ongezonde berusting. De lijn kan dun zijn.
Ik voel dat ik hierin een shift gemaakt heb.
Aanwezig blijven. In een gevoel. In een situatie. In een relatie. In de omstandigheden zoals ze zich op dat moment tonen….. …
Wat een essentieel onderdeel van je pad vinden.
Deze ervaringen dragen in elk geval bij tot een verdiepende laag van mijn traject waar ik zoveel zin in heb.
Ik heb het afgelopen week ook mogen testen met een groepje gedreven pad-vinders. En wat een mooie ervaring en bevestiging was dit! Lees maar even mee…
Ook geprikkeld om mee te reizen? Gratis inschrijven kan nog tot en met zaterdag 4 november via onderstaande link.
Bedenksels (0)