’t Is intussen van 6 september geleden dat ik nog een blog schreef. Een hele tijd, … en dat terwijl ik sinds die tijd sterk bezig ben met het gegeven dat ‘tijd’ in wezen niet bestaat. Tijd om daar eens iets over te schrijven dus 😊
Quantumfysica, het heeft me altijd al geïntrigeerd. Alles is energie. Tijd en ruimte bestaan in wezen niet …. Zaken die aangetoond zijn, zaken met een immense impact, maar ook zaken waar we vandaag op nog bijna geen enkel vlak écht rekening mee houden.
Het begrijpen van en werken met de mens als energetisch systeem is mij intussen niet meer vreemd. Het gegeven dat tijd en ruimte in wezen niet bestaan vond ik tot hiertoe minder bevatbaar. Ik ben me er dus in aan het verdiepen. In theorie, maar vooral ook in praktijk.
Tijd is een menselijk concept. 30.000 jaar voor Christus verschenen de eerste kalenders, de meeste op basis van de beweging van hemellichamen. Tijd begon pas te tikken toen hij (of zij? 😊 ) meetbaar was en dat is relatief kort geleden Eerst door middel van zandlopers, waterlopers, kaarsen en olielampen en daarna met zonnewijzers. De eerste mechanische uurwerken werden begin 14e eeuw ontwikkeld in kloosters. Tijd begon over de mens te regeren en tijd werd kostbaar. We kunnen de tijd dus meten en indelen, maar wat meten we eigenlijk? Met tijd wordt de volgorde en de duur van een gebeurtenis beschreven. Meer niet. En toch laten we tijd zo ons leven beheersen. We zijn langzamerhand een slaaf van de tijd geworden. Iedereen heeft het tegenwoordig druk en klaagt erover tijd tekort te hebben. Kan dat wel? Tijd tekort hebben? Bestaat er een tekort aan tijd?
We snakken in elk geval naar momenten waarop we even ‘uit de tijd’ kunnen stappen. Op het niveau van ons materiële leven blijkt dat echter een hele uitdaging te zijn. Op het niveau van de geest kunnen we dat echter wel. Wie zichzelf vooral identificeert met zijn of haar tijdelijk materiële vorm en ‘stoffelijke’ zaken zoals je uiterlijk, bankrekening, werk, … blijft een gevangene van de beperkingen die het tijdsdenken sowieso met zich meebrengt. Schakelen we echter over op een ander bewustzijn, een bewust zijn van hogere frequenties die sneller reizen dan de tijd, dan ervaren we een heel andere realiteit. Het is aan ons om te kiezen vanuit welke realiteit je leeft.
Tijd bestaat dus enkel als een concept die wij hebben uitgevonden om gebeurtenissen te ordenen, om dingen op een rijtje te zetten, om ons leven te organiseren. Verleden, heden en toekomst doen zich echter tegelijkertijd voor en zijn voortdurend in interactie met elkaar. Theoretisch was ik er al langer mee mee dat tijd in wezen niet bestaat. Maar ik kon er nog niet veel mee in de praktijk. Ik ben ermee aan het experimenteren, met tijd-loos leven en functioneren. Ik heb zelfs het gevoel dat ik het ook echt begin te snappen. Ik begin te snappen wat het werkelijk inhoudt dat tijd in essentie niet bestaat. Ik begin de oneindige mogelijkheden en kansen ook te zien en echt te voelen. Want als tijd niet bestaat, blijft er enkel oneindigheid en mogelijkheid over. Ja toch?
Afgelopen weken waren zeer intens. Ik had een professioneel zeer gevulde agenda. Steeds meer slaag ik erin om hier ‘tijdloos’ in te staan en dat brengt me heel veel op, namelijk geen onnodig energieverlies en ja, ook ‘een zee aan tijd’ 😊. Ik ervaar dat niet het moment zelf, maar wel het leven en denken vanuit een tijdsbewustzijn ons moe maakt en stress bezorgt.
Zo reed ik enkele weken geleden samen met onze vaarroutedeelnemers naar Frankrijk. Ik zat aan het stuur. Ik kan makkelijk 830 kilometer aan een stuk rijden zonder nood aan een pauze of zonder te moeten recupereren (1340 km naar Italië voor de luchtroute gaat ook makkelijk). Volgens mij komt dit omdat ik op een ‘tijdloze manier’ rij. Ik rij gewoon. In het moment. Niet meer, niet minder. Ik kijk niet om de haverklap hoeveel kilometer het nog is. Ik kijk niet om de haverklap wanneer we zullen aankomen of hoe laat het is. Van het moment dat je begint te denken dat je zo ver moet rijden, dan een heel intense week moet begeleiden, en dan nog eens die rit terug, om dan alweer een heel intense periode in te gaan zonder recuperatie-tijd, … word je moe. Je wordt moe als je in een tijdsbewustzijn leeft.
De weken erna waren ook heel intens, met vaak heel korte nachten. Ik slaagde er in om sterk in het moment en bij mezelf te blijven. En ik merk dat ik niet snakte naar tijd of naar rust. Nu die vrij in te vullen tijd er terug is, voel ik ook niet echt de behoefte om te recupereren. Wat niet wegneemt dat ik heel erg geniet van mijn vrij in te vullen tijd.
Ik ervaarde afgelopen weken dat ‘mijn systeem’ precies niet meer in overdrive kan gaan. Een heel fijn gevoel. En ik denk dat dit veel te maken heeft met hoe ik in die ‘drukke agenda’ sta. Het is maar druk als je steeds verder kijkt naar wat er nog allemaal komt en moet. In het moment was ik op elk moment aanwezig in wat ik aan het doen was. Stuk voor stuk dingen die ik graag doe. Ik laat me ook steeds meer leiden door mijn energie en steeds minder door de klok of mijn agenda. En dat lukt, zelfs met een ‘drukke agenda op papier’ (of in de cloud 🙂 ).
Het voelt ongelooflijk sterk om uit het tijdsbewustzijn te stappen. Een ervaring die ik nog niet heel erg sterk onder woorden kan brengen. Dat komt nog wel. Alles op zijn tijd. Ik neem de tijd om erachter te komen dat ik ruim de tijd heb. 😉 Neem ook zelf gerust die tijd 🙂
Hiernaast, of hiermee samengaand, ben ik ook nog steeds heel sterk bezig met wat er aan de hand is in de wereld. Ik ben er ook van overtuigd dat we samen met de groei van polariteitsbewustzijn (3D) naar eenheidsbewustzijn (5D) ook evolueren van een tijdsbewustzijn naar frequentiebewustzijn.
Tijd is vaak een grote valkuil. In de derde dimensie ervaren we tijd als onbuigzaam. In de groei van 3D naar 5D* is het belangrijk om je bewust los te maken van de tijdmatrix aangezien het massabewustzijn onder andere tijd gebruikt om je te programmeren. In de wereld van onze verpakking, ons lichaam, bestaat tijd wel, of hebben we tijd althans gecreëerd. Tijd werd en wordt gebruikt om mensen te controleren, te dwingen, om binnen de status quo te blijven en om zo aan de verlangens van de maatschappij te voldoen die medewerking eisen wat betreft tijd en timing. Met onze huidige werk-school-fabrieks-bedrijfs, … structuren zijn we slaven van de tijd geworden.
* hier de link naar de video die ik hier over maakte
In welke mate ben jij slaaf geworden van ‘tijd’? In welke mate is tijd een beperking in je leven? Hoe kan je tijd overstijgen? Welke keuzes vraagt dit van jou?
Stop alvast met het (af)tellen van de tijd, te denken in functie van tijd, te handelen naar de tijd. Ja, het kan, ook in en met een volle agenda. Stop met te tellen hoeveel tijd je nog hebt, hoeveel uren je hebt geslapen, …Zeg dus ook niet ‘Ik heb vannacht maar vijf uur geslapen.’ Wat maakt het uit? Stel dat die vijf uur gewoon genoeg was? Stel dat je die nacht geen behoefte had aan langer slapen.
Geen wekker gebruiken om wakker te worden is ook een sterke manier om uit het tijdsbewustzijn te stappen. Leer je biologische klok kennen en gebruiken.
Stop met te denken: ‘O, ik kom veel te laat’. Op dat moment snelt je geest naar de toekomst waarin je te laat bent, allerlei excuses bedenkt, … en zal het ook je realiteit zijn. Ga er eens van uit dat je altijd op tijd bent. En verwonder je over wat er verandert in je realiteit. Op tijd zonder te haasten. Is dat geen aantrekkelijke gedachte?
De weg van 3D naar 5D is ook de weg van verstand aan het stuur naar gevoel aan het stuur. Net daar zitten we in het tijd-loze. In je ziel, je pure zelf, in de wereld van je gevoel, waar gedachten niet aanwezig zijn omdat deze hier niet nodig zijn, bestaat geen tijd. Simpelweg omdat je altijd bestaan hebt en er altijd zal zijn. Verleden en toekomst bestaat daar niet, enkel het hier en nu. Tijd speelt daar geen rol. Heb je er al bij stil gestaan dat – binnen dit referentiekader- je handelingen in het heden vroegere en toekomstige gebeurtenissen kunnen veranderen? Ons gevoel heeft geen horloge. Onze ziel blijft eeuwig, of we nu een leef-tijd van 8 of 80 jaar hebben. Alles wat je een gelukzalig gevoel geeft is tijd-loos, daarbij vergeet je ook de tijd.
Tijd om terug gevoels en energie-gestuurd te leven ipv ratio- en tijdsgestuurd? Een hele uitdaging in deze uitdagende ‘tijd’ waar die controlerende machtsstructuren meer dan ‘ooit’ aan het stuur staan, waar de media propaganda groter dan ‘ooit’ is, …. ‘Tijd’ om het stuur weer in eigen handen te nemen?
Tijd om ‘uit de tijd’ te stappen?
Ben je nog mee? 🙂
Barbele
In de ‘tussen-tijd’ ligt onze ‘priori-tijd’ momenteel bij onze 90 onderwegwijzers die in productie zijn. We zijn er bijzonder trots op en ervaren zelf hoe waardevol deze onderwegwijzers zijn in deze ‘tijd’ waarin we de weg kwijt lijken te zijn. Eind oktober zij ze er. Je hebt nog tot dan de ‘tijd’ 🙂 om ze in pre-sale aan te kopen aan 60 in plaats van 90 euro. Ze zijn ook een bijzonder waardevol cadeau voor anderen. Aankopen kan via deze link. Wil je eerst nog even op verkenning? Ook dat kan via dezelfde link.
Barbele, door jouw ervaringen zo levendig en energie-k te beschrijven en te delen,
voel ik dat het eenheids-beleven zoveel échter wordt…
en dat de corona-omstandigheden ons de prikkel en de kans geven
om TIJD te be-leven, be-kijken, herwaarderen of te negeren…
Dankjewel🙏
Dag Barbele,
Ik heb tijd-loos genoten van het lezen van je blog.
Ik heb het gevoel dat ik mee ben in je tijd-s-beleven wat je omschrijft verderop in de (kalender)tijd nog concreter te (kunnen) verwoorden. Mooi : de tijd even stoppen en stilstaan bij ‘gevoels- en energiegestuurd leven in de plaats van ratio- en tijdsgestuurd’. Zoveel schoons in het moment zelf te be-leven … kleine dingen groot geluk. Bijvoorbeeld een kleine babbel onderweg in de toevallige ontmoetingen met een ‘Hoe gaat het met jou?’ gevolgd door ruimte om te luisteren naar het antwoord. Deugddoend in de twee richtingen en wat betreft de (theoretische) tijd-s-besteding in de agenda zeker niet te bestempelen als een tijd-s-verlies maar wel als energiegever. Om dan met nog zoveel goesting en vlotheid een volgend item in de agenda aan te vatten. Zalig gevoel inderdaad om geen wekker te zetten, ook de ervaring dat de kwaliteit van de soms beperkte uurtjes bedrust het ruimschoots haalt van de kwantiteit van de bedtijd doorgebracht als zijnde ‘slapen als de muizen in het meel’, … Boeiend allemaal. En vooral gelukzalig! Ik laat tegenwoordig in het NU gewoon verleden, heden en toekomst in mezelf Zijn. Ik voel me dan aan boord van mijn eigen tele-tijd-machine, een beetje zoals Professor Barabas uit Suske en Wiske. Speciaal … mijn reis doorheen mijn tijd (leven). Zijn en laten Zijn … zoals Leven en laten Leven. Voluit. En Vertrouwen dat alles ‘gebeurt’ op het juiste ‘tijdstip’. Ik neem hierbij graag het stuur in eigen handen. Op mijn eigen weg, doelgericht. Ik kan (het) best(e) leven zonder cruise control. Die automatische piloot hoeft niet (meer). En ik stel alvast niet uit om NU reeds content te zijn tot in de zevende hemel. Ondermeer gewoon omdat ik even tijd maakte voor een bedenksel’tje’, al-tijd een fijne waardevolle pauze op mijn tijd-s-lijn (leven-s-lijn).
Forever-groetjes, Pascale X
P.S. Ik KIJK UIT naar de 90 Onderwegwijzers!
Wat zijn jouw ‘comments’ toch altijd pareltjes Pascale. Reis maar verder op jouw unieke tijd-s-lijn 😉
Hey Barbele, schitterend je uiteenzetting over tijd.
Tijd heeft me al altijd geïntrigeerd, als gevoel, als woord, als veronderstelling, als, gisteren, als NU, als….iets die gemaakt werd in onze gedachten, als iets waar we ons door laten manipuleren…maar dan ook weer een luxe is, die tijd.
Ik ben al een lange tijd 🤩 onderweg, alsof het gisteren was….zalig gevoel.
Grote dank om die wijsheid te delen met ons allen. Liefs
Wat een fijne tijd-s-reflectie Katrien 🙂
Barbele, tijd, ja..het doet wat met een mens. Ik ben mama van 3 kinderen, ondernemer met eigen winkel (waar openingsuren gelden), ik ben praktisch elke avond weg om te sporten, avondles te volgen, vrijwillig bestuurslid in een vereniging te zijn. En dan nog heb ik het gevoel dat nog niet alle tijd opgevuld is. Ik voel me zelfs soms schuldig als mensen zeggen: hoe jij dat allemaal doet, ik zou er geen tijd voor hebben. Ben ik dan te weinig mama? Ben ik dan te weinig ondernemer? Denk ik teveel aan mezelf? Ik heb altijd tijd.. om een babbeltje te slaan met vrienden, kennissen en klanten…om deze blog midden op de dag te lezen en erop te reageren ;-)… omdat ik weet dat geen enkel moment terugkomt. Dus zeg ik toevallig tegen die ene persoon die kort iets kwijt wou…kheb geen tijd… dan is dat moment voorbij. Misschien heb je ooit grote spijt! Mooi inzicht Barbele.. het is blijkbaar toch ok om tijd te hebben.
Wat een schone reflectie/blik Birgit. En ja, ook ik ervaar jou als iemand ‘met tijd’. Zo waardevol. Dankjewel hievoor