Uit het leven gegrepen

24.08.2019

Naomi en ik waren afgelopen week te gast bij Iele en Lucas in de Dordogne. We logeren er in een Roulotte. Van een ideale context gesproken. Zalig hoe dergelijke plekjes en uitnodigingen naar ons toe komen om er onze creatiedagen door te brengen. En bijna niet te geloven hoeveel werk we ook in deze dagen weer hebben verzet vanuit een zeer ontspannen flow.

Binnen enkele weken komen we terug naar deze streek voor onze vaarroute, ons meest intense en diepgaande traject. En dat voel ik al weken op voorhand. Bewust en onbewust leef ik heel sterk toe naar dit traject en dat is bij onze deelnemers niet anders. Bij elk van hen is het traject op één of andere manier al gestart op het moment van de beslissing. De ene 10 maand geleden, de ander 8 maand geleden, nog een ander 5 maand geleden, … elk gaat zijn of haar voortraject. Ook Bieke, die onlangs heeft beslist om mee te gaan. Twee voor haar beslissing kenden we Bieke nog niet en zij ons niet. 3 augustus stuurde ze ons onderstaande mail.

Op za 3 aug. 2019 om 14:34 schreef Bieke

Beste, 

Ik ben een 30- jarige mama van twee kleine kinderen, echtgenote van een liefdevolle man, deels actief in de sociale sector en deels in ons familiebedrijf. Opgegroeid in een warm nest met drie kinderen. Maar tegelijk ook iemand die worstelt, het gevoel heeft vast te zitten, geleefd te worden, intens verdrietig is. 

Ruim een jaar geleden is mijn grote broer op 38- jarige leeftijd bij een ongeval gestorven. Ik vergelijk het vaak met zo’n grijpspel op de kermis. Terwijl hij het ene moment nog naast me loopt, wordt hij het andere weg “geplukt”. En het leven blijft maar doorgaan. Wij blijven doorgaan. Twee dagen na zijn dood is mijn jongere zus bevallen van haar eerste dochter en ikzelf was op dat moment 5 maand zwanger van ons zoontje. Hoewel het voor de buitenwereld waarschijnlijk lijkt alsof het goed met me gaat, lukt het me amper om de emotionele rollercoaster waarin ik sindsdien ben beland achter me te laten. Ik voel een voortdurende spanning. Alsof ik niet voluit kan ademen omdat er vanuit zoveel verschillende hoeken energie van me wordt gevraagd, terwijl ik er zelf zo weinig heb. 

Ik ben al in gesprek gegaan met psychologen, kreeg medicatie voorgeschreven, maar ik heb niet het gevoel dat die mij verder kunnen helpen. Ik weet wie ik ben, wat ik voel, waar ik op vastloop, maar slaag er tot nu toe niet in om die knop om te draaien. Vandaar dat ik op zoek ben naar andere manieren/inzichten om me hierbij te helpen. Via via kwam ik toevallig bij jullie organisatie terecht. Ik ben geprikkeld door wat ik op de website kon lezen, vandaar dit mailtje. 
Zijn er bepaalde trajecten die u mij zou kunnen aanraden? 

Vriendelijke groeten,

Bieke

Op za 3 aug. 2019 om 19:53 schreef Compagnon de Route – Barbele

Beste Bieke,

Aangezien de routes/trajecten die het meest aansluiten bij datgene waarin jij in vast zit/zoekend in bent/nood aan hebt, al starten in september (en ook slechts 1 maal per jaar doorgaan), stel ik voor dat je eens langs komt voor een intakegesprek. Dit lijkt me het meest efficiënt en aangewezen om van beide kanten aan te voelen of en hoe we jouw Compagnon en route kunnen zijn.

Komende weken heb ik zelf niet meer zoveel ruimte in mijn agenda. Kan dinsdag 6 augustus om 14u voor jou in Van Belleghemdreef 19a te Marke (Kortrijk)?

Hartelijke groet, Barbele

Ik ontmoet Bieke op 6 augustus. Nadien hebben we nog onderstaande communicatie via mail. Een communicatie waarin Bieke haar ‘in gang gestoken’ proces zeer sterk verwoordt. Woorden waarin wellicht heel wat herkenbaarheid zit. Woorden waarin zovele niet zo tastbare inhouden vertaald worden naar en in het leven. Een heel sterk voorbeeld van de kracht van keuzes maken vanuit het voelen en van hoe die keuze terug helderheid of openheid creëert voor een nieuwe keuze. Een heel sterk voorbeeld van durven ingaan op de ‘uitnodigingen’ van het leven op het moment dat deze zich aandienen, …. of eerder: jezelf toelaten om op deze uitnodigingen in te gaan. Kortom, een heel sterk voorbeeld van je leven als kompas herkennen, erkennen en gebruiken.

Op zo 11 aug. 2019 om 19:53 schreef Compagnon de Route – Barbele

Hallo Bieke,

Voor ik morgen vertrek op vakantie, hoor ik graag nog even bij jou wat het ‘na-voelen’ jou nog gezegd heeft? Of je graag met ons verder onderweg gaat en onder welke vorm? Of er nog twijfels of vragen zijn? …

Groetjes,

Barbele

Op zo 11 aug. 2019 om 21:42 schreef Bieke

Dag Barbele, 

Vandaag met mijn gezin even gaan uitwaaien aan zee en net de laatste zin van jouw boek gelezen. Om dan te zien dat ik een mailtje van je heb. Alsof het zo moest zijn. 

Ik wil je allereerst oprecht bedanken voor de ontvangst afgelopen dinsdag. Een ontmoeting die ik zelf als heel warm en begripvol heb ervaren. 

Een gesprek/ervaring waar ik tegelijk achteraf ook echt even van moest van bekomen. Die toch meer in me had losgemaakt dan ik zelf had verwacht. 

Was het de vele info die even moest doorsijpelen? 

Of het aanraken van zaken die me in mijn essentie raken? 

Het voelen van weerstand: Kan ik wel voor mezelf kiezen? Heb ik daar de ruimte en energie voor? Zo typerend voor mezelf. Het gevoel hebben dat ik een keuze moet maken en dan even paniek ervaren. 

Het gevoel dat dit waardevoller zou kunnen zijn dan de talrijke gesprekken die ik had met vrienden, familie, professionelen? 

Ik had even de tijd nodig om terug te keren naar mezelf en dus heb ik er quasi meteen jouw boek bij genomen. Lezen/ me verdiepen in iets, kan me echt energie geven. De stijl, de beeldspraak, de woordkeuze, … ik voelde me (opnieuw) aangesproken. Er bestaat voor mij geen twijfel meer dat ik graag met jullie onderweg wil gaan. Ik kan het niet beter omschrijven als een vuurtje in mezelf dat is gaan ontbranden. Een wil om iets te doen en niet af te wachten of te berusten in mijn over- leven. Voor de mensen in mijn nabije omgeving. Maar ook voor mezelf. 

En toch voel ik ergens ook weer weerstand als ik deze woorden neerschrijf. Als een voortdurend heen- en- weer geslingerd worden tussen gedachten/stemmetjes in mijn hoofd. De twijfel die ik als rode draad steeds tegenkom en die me op dit moment nog weerhoudt om voluit voor de  er-VAAR-route te gaan. Ik voel dat ik nood heb aan een tussenstap en tegelijk besef ik ook (misschien na het lezen van het boek nog meer) dat ook dit ingegeven is door mijn persoonlijkheidskenmerken en overtuigingen. Of ze me hier vooruit helpen of net niet, dat weet ik (nog) niet. Ik doe echter mijn best om vertrouwen te hebben. 

Ik zou me dan ook graag engageren voor de groeiroute die op 7 september start en ga bijkomend, als het aanbod nog zou gelden, graag in op de 2 individuele sessies. 

Bedankt alvast voor het “vonkje”. 

Ik wens je een deugddoende vakantie toe. 

Groeten, Bieke

Op zo 11 aug. 2019 om 23:10 schreef Compagnon de Route – Barbele

Hallo Bieke,

Dankjewel voor het delen van ‘de weg’ die je sinds onze afspraak aan het bewandelen bent.

Dankjewel ook voor het vertrouwen in onze groeiroute. Ja, het aanbod van de twee individuele consulten geldt nog steeds.

Mocht je vanuit deze beslissing toch nog voelen of ‘tekens krijgen’ dat het toch ‘het moment’ is voor de vaarroute, dan kan je ook dit nog altijd laten weten.

Vaarroute of groeiroute, sowieso zal je via deze trajecten een sterke groei maken

Groetjes, Barbele

Op vr 16 aug. 2019 om 12:43 schreef Bieke

Dag Barbele,

Ik lees net nog even wat je als antwoord op mijn mailtje schreef: 

Mocht je vanuit deze beslissing toch nog voelen of ‘tekens krijgen’ dat het toch ‘het moment’ is voor de vaarroute, dan kan je ook dit nog altijd laten weten.

De beslissing om me te engageren voor de groeiroute bleef effectief nog even nazinderen. In die mate zelfs dat het idee om alsnog voor de er-VAAR-route te kiezen plots toch meer opening kreeg. Misschien is dit wel de “pauze”-knop waar ik al zo lang naar op zoek ben. 

De timing blijft moeilijk, de mentale weerstanden blijven (kindjes – heb ik dit wel nodig? – moet ik dit niet alleen doen?)  en het blijft ook een pad/traject dat heel ver staat van wie ik ben/wat ik doorgaans doe of niet doe. “Alleen” op reis gaan met een groep die ik niet ken, ligt mijlenver van mijn comfort zone. Wat dat alleen al met mij gaat doen, daar heb ik het raden naar. 

Dus ja, de angst en de zenuwen zijn er zeker. Ik zal waarschijnlijk na dit mailtje ook nog vele keren paniekeren en me afvragen wat ik nu toch heb gedaan, op het punt staan om te annuleren, … Maar toch wil ik het een kans geven. Dus mocht het plekje nog vrij zijn, mag je mij meerekenen. 

Groetjes,  Bieke

Op vr 16 aug. 2019 om 22:08 schreef Compagnon de Route – Barbele

Dag Bieke,

Wat ben ik blij voor jou dat je alsnog kiest en gaat voor de vaarroute, dat je kiest en gaat voor jezelf.

Al wat deze beslissing met zich meebrengt, maakt al deel uit van het traject. Het traject, de weg naar je kern, naar je pure zelf.

Weet dat groei net in die ‘buiten-je-comfortzone’ ligt. Het gaat erom het je hierin comfortabel te maken. En daar zullen we voor zorgen. Het feit dat de omstandigheden om deze keuze te maken niet evident zijn, maakt de keuze, en hiermee ook de boodschap naar jezelf, des te krachtiger.

Laat alles wat je voelt er gewoon zijn. Vecht er niet tegen, de weerstand, de angst, de paniek, het mogelijkse schuldgevoel, … laat het er maar zijn. Er gewoon naar kijken. 

Mocht het nodig zijn, mag je me in een moeilijk moment, een twijfelmoment, een paniekmoment altijd opbellen.

Ik stuur je hierbij ook de link mee om je in te schrijven. Alweer een stap wellicht :), met mogelijks emoties tot gevolg. Mogelijks ook een gevoel van opluchting, een gevoel van ‘dit klopt’, …. 

Warme groetjes, Barbele

Bieke gaat dus mee aan boord om onderweg alle ballast overboord te gooien, te laten stromen wat wil, kan en mag stromen en zo terug aan het roer van haar eigen leven te gaan staan.

Wat voel ik ook een grote dankbaarheid dat mensen langs deze en andere wegen bij ons terecht komen op hun route. Zonder te forceren. En net daarom voel ik ook nu alweer hoe ook de groep ‘Lot-genoten’ ook als groep klopt en elkaars proces heel sterk zal ondersteunen en faciliteren.

Welke uitnodigen krijg jij in jouw leven? En ga je hier op in?

Welke weerstanden en excuses kom jij tegen?

Wie of wat kiest er in jouw leven? Door wie of wat laat je je (be)sturen? Je weerstanden en excuses of dat wat je écht voelt/nodig hebt?

Ben je bereid hier even stil bij te staan? Download dan ons gratis aanva(a)r(d)ingsformulier (naar analogie met een aanrijdingsformulier 🙂 ) om je hierbij te helpen. Eerste twee pagina’s recto verso printen, dubbelvouwen in invullen. Net echt 🙂

Barbele

Schone vooruitzichten

7 september, 5 oktober, 9 november en 14 december 2019 | Groeiroute (binnelandse editie van onze vaarroute)

14 – 21 september 2019 | Vaarroute

11 oktober | Route selfmanagement  (professionelen)

12 oktober | Route ontwikkel jezelf (particulieren)

18 oktober | Route mindmanagement (professionelen)

19 oktober | Route bedenk jezelf (particulieren)