Logo Image

Vakantie maken van werk

20.07.2022

Ik vertoef intussen al dik drie weken in Frankrijk. 1 tot 5 juli ging de eerste editie van de zomerroute door. Een route met als kernthema’s zelfzorg, genieten, ontspannen… De tijd die ik in de weken die hieraan vooraf gingen,  voorzien had om deze route voor te bereiden, werd echter volledig ‘opgeslokt’ door werken aan mijn levende weg: de afwerking van de hartleiding, de website, de mijn levende weg schriftjes, de drie eerste  kaartensets* en de lanceereditie van de ‘mijn levende weg’-workshop die eind juni doorging**

*Voor wie op de bestelde pakketjes wacht: wij wachten nog op de levering van de zakjes voor de kaarten. Door bevoorradingsproblemen loopt dit wat achterstand op. Levering is nu beloofd tegen eind juli. Begin augustus kan ik ze hopelijk naar jullie opsturen.

**De workshop werd zeer goed onthaald. Verslag volgt nog. Alsook een verhelderende video over hoe je aan de slag kunt met de mijn levende weg kits.  

Terug naar dit schrijven. De ‘voorbereiding’ van de zomerroute kreeg een heel andere vorm dan ik gepland had. In plaats van vrije ruimte om hieraan te werken, ging al mijn tijd, aandacht en energie wekenlang naar mijn levende weg. Mijn zelfzorg hierbinnen bestond onder andere uit de context creëren waarin ik kon ‘doorgaan’. Zonder te forceren, zonder in overdrive te gaan. Het bestond ook uit in vertrouwen blijven dat de zomerroute ook zonder inhoudelijke voorbereiding (zoals ik ze gepland had) wel zou kloppen, dat ik mijn deelnemers hier geen ‘tekort’ mee zou doen.

En wat bleek… Dat het inderdaad weer helemaal klopte. Zowel mijn ‘voorbereiding’ onder de vorm van zelf-zorg-en dat ik kon blijven functioneren in de veelheid aan ‘te doene’ dingen als de zomerroute zelf waar de inhoud in het moment ontstond in een vorm waar ik via een ‘klassieke voorbereiding’ nooit toe zou zijn gekomen. Zelfs de aanwezigheid van mijn gezin bleek van waarde en betekenis te zijn binnen de route. Ik vraag hen nog of ze er ook volgende editie terug deel van willen uitmaken 😊

We verdiepten ons in:

We kwamen telkens opnieuw uit op hoe we in de kern telkens onszelf in de weg staan. Onszelf ‘in de weg staan’ door niet in verbinding te ZIJN met onszelf.

De inhouden en inzichten ontstonden vanzelf in een context van natuur, wandelingen, ontspannen, gesprekken, genieten, fietsen, varen, lekker eten, stilte, ZIJN, behandelingen (voetreflex en massage), ochtendzwemmen in het meer, plezier, humor…

Een context waarin zelfzorg logisch is, maar ook een context waarin het veilig is om je verhaal te delen, je te laten raken, inzichten diep te laten doordringen, te verankeren en van hieruit mee te nemen…

Dat ‘meenemen’ is op zich niet moeilijk, want alles zit reeds in elk van ons. Wanneer ik mensen begeleid in routes voel ik telkens opnieuw dat ik deelnemers in de kern niets nieuws te vertellen heb. Dat we het in de kern allemaal al weten. … maar er soms en meer tot in de diepte aan her-inner-d moeten worden. Dat is dan ook de uitdaging van het ‘meenemen’ naar huis: daar de context creëren waarin zelfzorg logisch wordt. Op elk moment. Niet enkel bewust zijn van het belang van zelfzorg, maar ernaar handelen. Werk maken van zelfzorg dus en ook zelfzorg maken van werk…

De deelnemers waren nog niet vertrokken, of er stond hier een team van 4 man om al onze ramen te vernieuwen. Deze werkzaamheden waren al vier keer gepland en 4 maal geannuleerd, dus we waren blij hen hier te zien. Ook al hadden we onze enige 5 vakantiedagen enkel met ons 7 ook anders ‘gepland’ of ‘voorzien’ dan lawaai, stof en werk 😊. Ik voelde na die intense en drukke weken  behoefte aan rust en tijd voor mezelf. En op een manier lukte dat ook goed, zelfs op onze tijdelijke ‘werf’ waarbij we meer dan eens een maaltijd ‘met een vleugje stof’ nuttigden 😉.

Ook hier is acceptatie dat het nu is zoals het is cruciaal om er toch rust én vakantie in te ervaren. En ja, we gingen ook uit eten, vertoefden in de prachtige natuur die de Morvan te bieden heeft, hebben genoten van ons samen-zijn…

Na de werkzaamheden volgden nog meer werkzaamheden van stof ruimen. Het zat werkelijk overal. Het huis, inclusief elk apart stukje servies, werd afgestoft. Ik bleef niet hangen in mijn aanvankelijke idee van nu eindelijk rust te kunnen en ‘moeten’ nemen, aanvaardde dat het huis vol stof lag en begon eraan. Alweer ervaarde ik hoe vanuit acceptatie dat het nu is zoals het is, in combinatie met het loslaten van mijn vooropgestelde (vakantie)verwachtingen, vanzelf rust komt. Ik kuiste uren lang op een ‘meditatieve’ manier en voelde hoe ik ook in mijn hoofd ‘aan het kuisen’ was… Na het kuiswerk was het nog niet gedaan. Het schrijnwerk diende nog geverfd te worden. Ook daar was ik me vooraf niet van bewust dat dat op onze vakantie-‘planning’ zou komen. 23 ramen afplakken en van 3 lagen voorzien kan wel tellen… Ik liep er eerst een paar dagen wat ambetant van. Enerzijds had ik iets van: dat kan later ook nog, maar anderzijds wist ik ook dat van dit uitstel heel makkelijk afstel zou komen. Ik maakte dus de beslissing eraan te beginnen. Dat was het enige wat nodig was. Eraan beginnen. En ook hier heb ik van genoten. Als ik zou blijven vasthangen aan hoe vakantie er uit ‘moet’ zien, zou kuisen en ramen verven verschrikkelijke bezigheid zijn. Ik had en kreeg echter energie en inspiratie van dit werk. Dus het klopte dat ik eraan begonnen was. Het had evengoed gekund dat het me moe maakte. In dit geval was het dan wellicht de bedoeling het los te laten en later te doen.

Intussen waren ook mijn schoonouders hier aangekomen voor een weekje vakantie. Ik wilde niet de grote ‘afwezige’ zijn en koos ervoor om ook en vooral de vroege en late uren te gebruiken voor het schilderwerk.

Ik maakte bewust ‘vakantie van werk’. Ik paste de kerninzichten en boodschappen die ik vanuit Compagnon de route zo vaak meegeef toe. Acceptatie. In het moment blijven. Focus op waar ik nu mee bezig ben (lees: dit stukje van een laagje verf voorzien) en niet op hoeveel ‘lagen’ er nog volgen. Ik kwam helemaal in een rust en flow. Gezien ik de volledige dag, inclusief ochtendstond en avond-… (hoe noemen ze dat? 😊) ‘benutte’ kwam ik ook toe aan het meenemen van de wandelingen, de aperitiefjes, vertoeven aan en in het water, het samen eten en zelfs het lezen van twee boeken* …

*onder andere het boek ‘De meeste mensen deugen. Een nieuwe geschiedenis van de mens.’ van Rutger Bregman. Een aanrader. Zeker in deze tijden waarin je wel eens zou twijfelen aan de ‘deugdzaamheid’ van de mens. Een aanrader, ook al volg ik niet helemaal in alles en mis ik de plek en  rol van het (evoluerend) bewustzijn in deze ‘nieuwe geschiedenis van de mens’. Ik had het er maar zelf aan toe te voegen om het boek als een heel waarde-volle reis-genoot te ervaren. Er liggen nog enkele van die reisgenoten te wachten … 😊

Van wachten gesproken… Ik merk dat vele mensen in een soort ‘wacht-modus’ verkeren in deze transformatietijd. Wachten op een ‘redder’. Wachten op bepaalde ‘ontknopende’ gebeurtenissen, wachten op een ‘black-out’, wachten op het volgend ‘energieportaal’ die opent, wachten op een crash, wachten op bepaalde ‘openbaringen’…

Ik kwam tijdens mijn ‘werkzaamheden’ heel sterk tot het inzicht dat het van belang is om dat waar je op aan het wachten bent nu zelf te creëren. Spreekt een wereldwijde uitval van het internet (wordt hier en daar ‘voorspeld’) je aan? Wat weerhoud je er dan van om je eigen ‘internet-uitval’ nu te creëren? Creëer je leven, leef je leven op een manier dat het niet (meer) uitmaakt wat er wanneer gebeurt op het ‘wereldtoneel’. In het wachten op iets BUITEN jou, zit de uitnodiging om iets op te lossen of iets te bevrijden IN jou.

Welk in-zich-t ook sterk tot me doordrong is hoe sterk en vrij het voelt om niet afhankelijk te zijn van vakantie zoals het ‘voorgeschreven’ wordt. Daar ligt een grote vrijheid in. Dit kan wanneer je je hele ‘werk & leven’ als ‘vakantie’ inricht. Ja, zo voelt mijn leven. Werk maken van vakantie en vakantie maken van werk. Da’s eigenlijk wel mijn realiteit. Een realiteit als gevolg van keuzes (durven) maken vanuit het volgen van mijn hart-s-tocht. Een realiteit als gevolg van het bereid zijn om telkens opnieuw mijn ‘plannen’ te laten varen wanneer mijn leven daarom vraagt en zo open te staan en ontvankelijk te zijn voor wat mijn leven voor mij ‘in petto’ heeft … Een realiteit waar ik me heel gelukkig in prijs. Een realiteit waarin en waarmee ok ook anderen graag inspireer om ook hun hart-s-tocht-realiteit te creëren.

Tijdens mijn schilderwerkzaamheden ‘ontving’ ik ook de inspiratie om af en toe creatieroutes aan te bieden in de Morvan. Aangezien ik hier vaak en graag vertoef om zelf te creëren, maar er veel meer ruimte is dan voor mij alleen zal ik af en toe een ‘creatieroute’ op de kalender aanbieden. Tijdens zo’n creatieroute vertoef je een aantal dagen, samen met mij, in de Morvan. Ieder laat er zijn of haar creatiedagen ontstaan. Schrijvend, lezend, wandelend, tekenend, aan of in het water, in stilte, in gesprek… Tijdens deze dagen kan je een persoonlijke behandeling (voetreflex of massage, eventueel in combinatie met gesprek bijboeken. De eerste creatieroute zal doorgaan van 14-18 september. Binnenkort meer info hierover.

Vakantie-groet,

barbele

 

Op de ‘werk maken van vakantie’-kalender 😉

Voorverkoop mijn levende weg nog tot eind juli

13 september 2022 | Workshop mijn levende weg van slaaf naar soeverein | met barbele en iele | Marke | 9u30-16u

14-18 september 2022|Creatieroute | Morvan (Frankrijk) – binnenkort meer info

1-8 oktober 2022 | Vaarroute (Frankrijk)

1-8 oktober 2022 Keer-e-keer-were-vaarroute. Nam je reeds eerder deel aan de vaarroute en wil je nog een laag dieper, dan kan je opnieuw deelnemen aan 50% korting.

10 oktober 2022 | ont-wikkel jezelf in de route Self | Marke
Heb je de route self al eens gevolgd, maar voel je dat het tijd is voor een verdiepende herhaling? Boek dan hier je keer-e-keer-were-ticket aan 70% korting

11-15 november 2022 | Herfstroute | loslaten, rouwen, de dood | Morvan (Frankrijk)

Facebook Logo Logo Image

Bedenksels (4)

  • Katrien says:

    Het was heel deugddoend, belevend, om tijdens de zomerroute bij jou en je hele gezin te zijn op deze prachtige plek. Zelfzorg stroomt nu nog meer door mijn denken, voelen en handelen.
    Jouw te horen, te zien stralen en bloeien als je thema’s aanhaalt is mooi.
    Zo fascinerend hoe jij jouw vakantie aanpakt, in een kwinkslag is de twist onvoorwaardelijk gebeurd en maak je van schilderen, je vakantie, neem je tijd voor boeken (trouwens de meeste mensen deugen las ik ook en vind ik ook goed), enz…. super!!
    Het ga je goed ginder in de Morvan en heel binnenkort zonder eten😜…ben benieuwd!!
    Hallelujah😉

  • iele says:

    You do walk your talk!! Zalig hoe je je verwachtingen los laat en een nieuwe realiteit creëert…

  • Rut says:

    Zo bijzonder… ik kom net thuis van de boekenwinkel, check mijn mail, en lees jouw blog.
    Ik wou op reis – als nietlezende mens – mij toch weer eens aan een boek wagen. Had een aantal mensen rond mij naar tips gevraagd, de voorbije dagen, en had al een 20tal voorstellen gekregen. Maar ik dacht vanochtend… ik ga voor ‘de meeste mensen deugen’ (zat niet bij de 20 tips).
    En dus ga ik vanavond naar de boekenwinkel, koop (o.a.) het boek van Rutger Bregman, ik kom thuis… en lees jouw blog 😊😄

    • Barbele says:

      die schone synchroniciteit toch he…
      ik wens je ‘deugdzame’ vakantiedagen met dit ‘deugdzame’ boek 😊

  • Lees meer

    Lees meer

    29.02.2024

    Tijd om het even te hebben over tijd?

    Heb je wat priori-tijd voor een stukje over tijd op deze 29ste februari? Een ‘extra-time’ da

    Lees meer

    Lees meer

    19.02.2024

    Pocast over spiritualiteit, new age en geloof

    Terug van een weekje bergen, zon en sneeuw. Het heeft mij en ons goed gedaan. Onderweg terug naa

    Lees meer

    Lees meer

    08.02.2024

    De boeken neergelegd

    Ik zit in een periode waarin ik heel veel aan het afronden, afsluiten en loslaten ben. Van hieruit

    Lees meer

    Lees meer