Een tijdje geleden besliste Naomi om voor het eerst een zuiveringskuur te doen onder de vorm van 10 dagen citroensapkuur, wat neerkomt op 10 dagen enkel water, citroen en ahornsiroop. Bij wijze van ondersteuning, en vooral omdat ik daar zelf ook deugd van heb uiteraard, besliste ik om mee te doen. Ik deed de citroensapkuur enkele maanden geleden al en koos nu voor het volledige vasten, wat neerkomt op enkel water drinken.
En daar krijg je reactie op. Zeer uiteenlopende reacties van ‘Dat kan toch niet gezond zijn.’, tot ‘Chapeau dat je dit doet’, met allerlei variaties ertussenin als ‘Ik zou niet meer kunnen denken’, ‘Ik zou niet meer functioneren’, …
Hoe ik dit ervaar? Eigenlijk vind ik dit helemaal niet moeilijk om te doen. Waarom niet? Omdat het duidelijke keuze is die ik maak en ik heel goed weet waarom ik dit doe. Gewoon niets eten is in mijn beleving ook gemakkelijker dan bepaalde diëten volgen waar je je voeding letterlijk moet wikken en wegen. Niets is gewoon niets. Gemakkelijk 😊
Een jaarlijkse grote kuis van ons huis, een jaarlijks groot onderhoud van onze auto, …. We vinden het allemaal normaal. Al eens stil gestaan bij het onderhoud van jouw binnenkant? Al eens stilgestaan bij de uitspraak ‘de dood huist in de darmen’, waar heel wat waarheid in schuilt? Onze buitenkant verzorgen we meestal goed op fysiek vlak. Maar een verzorgde buitenkant staat niet noodzakelijk garant voor een propere binnenkant. Bij de meesten onder ons zijn de darmen als een ‘stinkende, rottende riool’ geworden. En dat mag je vrij letterlijk nemen. Ik voel dan ook dat mijn lichaam én geest echt deugd hebben van mijn jaarlijks ‘innerlijk onderhoud’.
Maar het is meer dan dat. Naast de fysieke kuis gebeurt er ook een emotionele kuis. Aangezien we heel vaak zaken weg-eten, komt dit alles naar boven als je compensatiemechanisme wegvalt, als je niet meer eet. Je wordt je dan heel bewust van welke drijfveren er achter je eet-gewoonten zitten. Drijfveren en redenen zijn er genoeg om te eten. We eten als we ons eenzaam, onzeker, zenuwachtig, teleurgesteld, gekwetst, moe, geprikkeld, gespannen, weemoedig, machteloos, ongelukkig, geïrriteerd, onrustig, overstuur, verward, verveeld, bang, gefrustreerd, van de kaart, kwaad, somber, niet op ons gemak, … voelen. Deze drijfveren, het waarom van ons eten, is meteen ook de reden waarom het ons op lange termijn niet lukt om op ‘karakter’ of via diëten onze eetgewoonten aan te passen. Zolang er niets aan die drijfveren verandert, komt je eetpatroon terug.
Stel jezelf dus regelmatig eens de vraag waar je eigenlijk echt naar hongert. Eens een tijdje niet eten brengt je die helderheid wel. Een volgende stap bestaat erin je af te vragen op welke manier je de behoefte aan rust, beloning, energie, …. gezonder kan invullen dan met compensatie-eten.
En vanwaar komt dit compensatie eten? We hoeven dat vaak helemaal niet ver te zoeken. De reclame speelt heel bewust in op de behoeften van vandaag. Wat verkoopt coca cola? Suiker? Nee helemaal niet. Coca cola verkoopt happiness en doet ons geloven dat we gelukkig zullen worden van het drinken van coca cola, van geraffineerde suiker dus. Ze laten ons coca cola associëren met happiness en dat doet ons kopen. En zo verkoopt koffie gezelligheid, verkoopt pampers een roze wolk en familiegeluk, verkoopt bol.com snelheid …
Vele conditioneringen werden echter al in onze kindertijd gelegd. Vraag je eens af wanneer je bijvoorbeeld een koek of snoep geeft aan je kind of wanneer je dat zelf kreeg als kind? …. Als we flink waren, als we pijn hadden, als we goeie punten hadden, als we ons bord leeg aten…. Waar halen we het toch in ons hoofd te belonen, te troosten,…. met iets als ‘suiker’? Het is een conditionering die in ons systeem blijft zitten, waardoor we ons als volwassene blijven belonen, troosten,… met bijvoorbeeld suiker. En zo zitten we vanuit de verschillende eet-drijfveren vol met dergelijke conditioneringen die ons gedrag sturen.
Terug even naar mijn vasten-ervaring. Naast fysieke en emotionele zuivering, brengt dit me -na de eerste dagen van lichte ontgiftingsverschijnselen- ook een mentale helderheid. Mijn focus, inzicht en intuïtie zijn veel scherper.
Niet eten doet me stilstaan en maakt me bewust van heel wat zaken. Plots komt er ook heel veel tijd vrij. Mijn ‘middagmaal’ bestond uit gaan zwemmen. Ik zwom bijna elke dag 2 kilometer met gemak. Veel vlotter dan normaal. Er komt dus ook heel wat energie vrij, wat me terug bewust maakt van hoeveel van mijn energie er dagelijks gaat naar het verwerken van al wat ik naar binnen speel. Het feit dat ik vanaf dag 4 helemaal geen hongergevoel en zelfs geen goesting meer had in eten doet me beseffen hoe veel te veel we dagelijks eten en hoeveel energie het vraagt van ons systeem om dit te verwerken. Het doet me stilstaan bij de vraag: Geeft dat wat ik dagelijks eet mij energie of kost het me energie?
En wat nog. Tijdens het niet eten had ik een opmerkelijk betere ademhaling, helemaal geen last van mijn gevoeligheid voor astma.
Mijn conclusie: zo ongezond zal het toch niet geweest zijn voor mij*. 😊
Wat ik er minder aan vond? Niet eten is nogal saai 😊 Het sociale, de gezelligheid, …. Ja, als ik al iets miste, zal het dat wel geweest zijn.
Ik geniet intussen weer van eten, met een saus bewustzijn er bovenop. 🙂
’t Was een speciale maand afgelopen maand. Voor mezelf, voor Naomi, voor Compagnon de route. Onze zuivering ging samen met een zuivering van Compagnon de route. Er kwam heel wat helderheid, duidelijkheid en zuiverheid. ’t Klopte dus helemaal dat Naomi enkele maanden geleden besliste om 1 juni haar citroensapkuur aan te vatten en ik mee zou doen.
Morgen vertrekken we, samen met mijn ouders, naar Frankrijk om een week te gaan varen op de Lot, midden in het groen. We bereiden er onze er-VAAR-route door die in september doorgaat met een kleine groep deelnemers. Een intens, bevrijdend traject waarbij we de impact van ons verleden op ons heden gaan opkuisen en terug aan het roer van ons eigen leven gaan staan. Letterlijk en figuurlijk. Ook zuiverend dus. Een traject waarbij de buitenkant weer in evenwicht komt met de binnenkant. Een traject van waaruit het uiterlijke stralen van binnenuit komt en het dus niet meer nodig is om er ‘schoonheid’ van buitenuit ‘op te plakken’. Een traject van waaruit we niet meer hoeven te functioneren vanuit beschermings- en compensatiemechanismen. Onszelf eens binnenste buiten keren dus 😊 . Een traject waarin we helemaal en voluit in het leven duiken . Benieuwd en uitkijkend naar wat deze week ons nog zal brengen.
* Mocht je naar aanleiding van dit schrijven zelf overwegen om te gaan vasten, dan geef ik je nog mee dat dit voor de meesten niet zonder ‘risico’ is. Je kan, zeker als het de eerste keer is, door hevige fysieke, emotionele en mentale crisissen gaan. Voor velen is het dus aangewezen om dit onder professionele begeleiding te doen. Ook als je medicatie neemt, is het niet aangewezen om volledig te vasten.
Mijn zus ging in de zomer van 2016 naar Denemarken om een initiatie te krijgen om te leven op licht. Ze vastte 10 dagen en gedurende maanden daarna at ze dagelijks enkel de hoeveelheid die in haar hand paste (wat noten, een stuk fruit, e.d). Ze was pijnpatiente en van zodra ze niet meer at verdween de pijn als sneeuw voor de zon. Na ongeveer een half jaar begon ze terug meer te eten en de pijn kwam terug. Een link naar de website van “leven op licht” : https://livingonlight.dk/ . we leven in de 5de dimentie. Naar mijn gevoel gaat niemand van ons binnen afzienbare tijd nog voedsel nodig hebben om te leven.