Ik zit in een periode waarin ik heel veel aan het afronden, afsluiten en loslaten ben. Van hieruit kom ik als vanzelf in nieuwe ruimte, nieuwe flow, nieuwe inspiratie, nieuwe mogelijkheden… terecht.
Maar niet zonder dat het door-voelen van het afronden hier en daar wel wat pijnlijk aan-voelt…
Zo heb ik vorige week eindelijk een slapende vennootschap ontbonden. Een vennootschap die ik 7 jaar geleden ‘oprichtte’ als managementvennootschap. Dit was gekoppeld aan het oprichten van de vennootschap van Compagnon de route, toen nog met een vennote.
Een vennootschap waar er bijna niets in en mee is gebeurd. Het meest ‘spectaculaire’ dat in en met deze vennootschap gebeurde was het aankopen en afbetalen van onze wagen. Verder niets of bijna niets. Afgelopen 2 jaar werden er welgeteld 2 facturen uitgeschreven, aan mezelf dan nog wel, ttz aan mijn andere vennootschap Compagnon de route 😊
Een vennootschap die dus bijna niets opbracht en vooral heel veel kostte. Een vennootschap die, achteraf gezien, eigenlijk nooit had hoeven te bestaan. Maar ja, zoals zo vaak zien en weten we achteraf dingen die we vooraf nog niet zagen of wisten. En dat voor-zien hoefde of hoeft zelfs helemaal niet. Want het gehele verhaal klopt uiteindelijk wel altijd.
Uit-eindelijk heb ik er dus priori-tijd van en voor gemaakt deze te ontbinden. Ik voel me blij en opgelucht dat ik er vanaf ben. Niet alleen van de vennootschap, maar ook van wat hier nog aan hing voor mij, van waar het mee verbonden was.
Ik ben niet zo vaak bezig met cijfers, maar nu heb ik er, voor het loslaten, wel eens goed naar gekeken. Dat voelde eerlijk gezegd als een soort ‘zelf-pijniging’.
Wees gerust, ik voel intussen geen pijn meer. 😉
Weet je wat dat kost om zo’n vennootschap te ontbinden? Zelfs al gebeurt er al jaren niets meer en is er in de loop der jaren in totaliteit ook bijna niets gebeurd?
Welgeteld 5253,17 euro! Gewoon om deze vennootschap stop te zetten. Verdeeld over notaris, revisor, boekhouder en belastingen.
Meestal betaal ik gewoon de inkomende facturen zonder me er al teveel vragen bij te stellen. Ik speel als het ware ‘monopoly’ binnen mijn ondernemen. Misschien niet aanbevolen, maar het werkt voor mij en het is soms het beste voor het gemoed 😉
Nu ben ik toch eens naar die cijfers gaan kijken en heb ik ook eens wat vragen gesteld. Zoals wat het doel is van het onderzoek (ter waarde van 1573 euro) van een bedrijfsrevisor binnen zo’n slapende vennootschap?
Voor wie dat niet weet (en ook interesseert 😉): de bedrijfsrevisor is een controle-orgaan. Zij zijn wettelijk verplicht een verslag op te maken met hun goedkeuring. Ze kijken na of de vennootschap geen schulden meer heeft aan externen. Zonder hun controle en verslag kan de notaris de vennootschap niet ontbinden en vereffenen.
Benieuwd naar het resultaat van dit onderzoek?
Ik moest aantonen hoe twee ticketjes van 2 tankbeurten gefinancieerd werden om zeker te zijn dat er geen externe schuldeisers zijn. Dit gaat over €101,87 en €66,10. Al een geluk dat dit onderzoek is gebeurd zodat de schuldeiser, mijn man, zijn zegen tot ontbinding kon geven….
Ja, enig cynisme, is lees-of voelbaar…
Ik ben nog even verder gegaan met de ‘zelf-pijniging’ en ben eens gaan kijken wat die vennootschap me afgelopen jaren heeft gekost. Ik heb me beperkt tot de laatste 2 jaar. De pijn-grens was toen bereikt 😊.
Het boekjaar 2023, waarin ik welgeteld 1 bestuursvergoedingsfactuur heb uitgeschreven aan mezelf (ttz aan mijn andere vennootschap Compagnon de route) heeft me 4206,34* euro gekost aan boekhouding, boekhoudprogramma en belastingen allerlei…
Het boekjaar 2022, waarin ik ook welgeteld 1 bestuursvergoedingsfactuur heb uitgeschreven aan Compagnon de route, heeft me 3654,25* euro gekost…
*alle vermelde prijzen zijn inclusief btw
Mijn ‘state of mind’ en ook mijn ‘staat van gemoed’ gaven me aan dat het niet nodig was om nog verder te gaan in de tijd of om het betaalde ‘leergeld’ nog eens allemaal op te tellen.
Tot hier mijn gerichtheid op de cijfers…
Alvorens het definitieve loslaten, wilde iets in mij het nog via deze weg delen… of verwerken 😉.
Maar wat ik vooral wil meegeven…. Wat ben ik mezelf dankbaar dat ik 14 jaar geleden de weg van het zelfstandig zijn en het ondernemerschap heb gekozen. Want ja, er hangen voor mij veel meer voordelen en vooral (de waarde van) vrijheid aan vast dan zo af en toe, of misschien wel meer dan ik besef, geld uit te (moeten) geven aan dingen die – althans vanuit mijn perspectief – tot niets leiden en onder de noemer ‘geldklopperij’ vallen…
Ik kan er wonderwel mee leven…
Waarom? Omdat mijn focus ligt op wat het zelfstandig zijn en Compagnon de route me allemaal (aan mogelijkheden) geven. En die oplijsting is veel langer en veel waardevoller dan de ‘kost-prijs’-lijst.
Intussen ben ik terug overgeschakeld naar de ‘monopoly-mindset’ wat betalingen betreft. Rekeningen die binnen komen betaal ik en de facturen die ik uitschrijf worden betaald. Zolang daar een evenwicht in is en ik mijn o zo schone, boeiende, waarde-volle leven kan en mag blijven leven, voel ik me zo rijk en dankbaar.
Zo ben ik intussen onderweg met 57 volg-je-hart-s-tocht-jaartrajectvolgers. Een groep die grotendeels bestaat uit mensen die mij nog niet kenden en die ik nog niet kende. Maar wat een mooie, unieke, gevarieerde groep is dat geworden. Wat ik heb ik zelf al veel geleerd uit hun vragen en ervaringen in en uit de eerste vier ‘pit-stops’ (mijn alternatieve benaming voor ‘master-classes’, gezien ik niets heb met dat woord, en ook niet met ‘misses-classes’ 😉)…
Het opstarten van het jaartraject bijna 5 weken geleden voelt als een herlancering van Compagon de route en van mezelf…
Ik voel terug zoveel beweging, helderheid en richting. Zo dankbaar voor.
Het was druk afgelopen tijd. Heel druk. Ik kon, dankzij de inhouden die ik zelf gaf en heel bewust toepaste afgelopen tijd, in de ‘gedreven zone’ blijven, maar de ‘overdreven’ grens kwam dichtbij.
Morgen vertrek ik met mijn gezin, mijn zus en haar kinderen en vrienden naar de bergen, sneeuw en zon… Wat zal het opladen aan zoveel me zo goed doen. Ik geloof dat ik dat zo mag voor-zien en het ook zo zal mogen zijn.
Ik wens ook jou deugddoende winterdagen. Waar en hoe je deze ook mag doorbrengen.
Barbele
P.S. ’t Is blijkbaar de periode van het jaar om met cijfers geconfronteerd te worden. Ongeveer exact een jaar voor de ontbinding van Mens Sana en Route, heb ik eens dieper gekeken naar de cijfers van Compagnon de route… Ik schreef er toen ook een blog over. De blog kreeg de titel ‘holistische boekhouding’. Zonet herlas ik die blog en wat raakt me dat. Het voelt ongelooflijk bijzonder. Om vele redenen. De essentie van dat schrijven is heel treffend gelijkaardig als dit schrijven. En tegelijk is er sindsdien zoveel beweging en helderheid in zovele toen nog vast zittende en onduidelijke thema’s en vragen. Ongelooflijk hoeveel dingen waar ik toen over schreef zich herhaald hebben. In geëvolueerde of ‘opgeloste’ vorm. Tot het monopolie spelen in het het ondernemen en de sprong-reeks van Minne toe. Echt ongelooflijk. Dat allemaal uitschrijven is alweer een blog op zich. En dat ‘bespaar’ ik jullie nu. Terwijl ik niets ‘bespaar’ op mijn leven ten volle verder leven. Daar ben ik nooit spaarzaam in geweest en ik zal het wellicht ook nooit zijn. Hoezeer en hoe vaak ‘sparen’ ook wordt aanbevolen, ik geloof niet dat het te bedoeling is te sparen op het leven te leven, spaarzaam te zijn in het leven ten volle be- en door-leven….Zelfs al ‘spaart’ het leven ons niet altijd…
En nu hou ik me in vooraleer deze P.S een blog op zich wordt 😉
Benieuwd naar de holistische boekhouding van Compagon de route van een jaar geleden? ? En heb je nog wat priori-tijd? Je leest hem hier.
P.S.S. Ook op mijn blogplatform is er terug flow. Nadat die meer dan 7 maanden allerlei issues vertoonde, doet het me zo goed ook hier weer te kunnen posten en heb ik er mijn meest betekenisvolle schrijfsels van afgelopen 7 maand al toegevoegd. Ik lees jullie bedenksels en voelsels dan ook heel graag terug hieronder.
Update: ik kreeg in tussen verschillende meldingen dat het niet lukt om bedenksels achter te laten 🙁 Ik had het nochthans getest en kan dus wel zelf bedenksels achterlaten ;). Als ik iets in jouw naam mag achterlaten, mag je het me gerust sturen via barbele@compagnonderoute.be Intussen zoek ik de knoop, of laat ik dat uitzoeken…
Op de compagnon de route kalender
8-12 maart 2024 | Winterroute | Frankrijk
22-26 april 2024 | Lenteroute | Frankrijk
Het is fijn om te kunnen lezen hoe jij jouw pad vol vertrouwen bewandelt, ook al voelen sommige situaties pijnlijk aan. Wat een mooi voorbeeld! Ja, door-voelen is zo leerrijk en belangrijk om stappen vooruit te durven zetten. Tegelijk voel ik via dit verhaal hoe vreemd mij dit soms is. Want jouw verhaal over ‘ondernemen’ en ‘hoe dit loopt als je dit pad bewandelt van binnenuit’ laat me ook mijn angst voelen die mij zo vaak zo besluipt. Een gebrek aan vertrouwen van binnenuit verlamt. Het klopt dat het niet nodig is om alles vooraf te weten en te zien, integendeel. Welke stappen zouden we anders nog zetten? Dat alles altijd klopt is zo, ook al is dat in het moment zelf niet altijd duidelijk. Daar vertrouw ik dan weer wel op. Jouw woorden “ik geloof niet dat het te bedoeling is te sparen op het leven te leven, spaarzaam te zijn in het leven ten volle be- en door-leven….Zelfs al ‘spaart’ het leven ons niet altijd…” zijn zó mooi, zeggen zó veel en helpen mij ook vooruit, ‘denk’ ik toch, want dit opnieuw ‘durven voelen’ voelt nog steeds wat gewaagd. Ik zal deze woorden voor mezelf nog wel een paar keer herhalen, om wat te laten doordringen en door-werken, om terug te durven leven. Jouw woorden zijn heel waardevol voor het bewandelen van mijn pad, dat soms bezaaid is vol angst (versus vertrouwen), wat juist leidt naar zo’n spaarzaamheid in door-voelen en -leven. Zo blij dan ook om te mogen horen hoeveel beweging en nieuwe drive dit allemaal in jouw leven brengt, dat dit werkt, hoe dit werkt! Mooi hoe alles stap na stap volgt in het be- en door-leven, hoe alles met elkaar verbonden is. Vandaag kreeg ik dit verhaal van jou aangeboden en vandaag kwam ik ook in gesprek met iemand in de trein die me ook liet horen hoe sterk ze telkens weer kiest vanuit zichzelf voor zichzelf. Geen toeval! Wel raak! Dankjewel voor jouw verhaal en jouw drive !