Vorige week schreef ik deze post op onze facebookpagina Ook al beschouw ik mezelf als iemand die • oprecht begaan is met de gezondheid van mijn medemens• bijdraagt aan de gezondheid van mijn medemens• verantwoordelijkheid opneemt ten opzichte van mijn medemens Ook al word ik -door virologen, politici, media en hun volgers – beschouwd als iemand die • hoort tot een
’t Is intussen van 6 september geleden dat ik nog een blog schreef. Een hele tijd, … en dat terwijl ik sinds die tijd sterk bezig ben met het gegeven dat ‘tijd’ in wezen niet bestaat. Tijd om daar eens iets over te schrijven dus 😊 Quantumfysica, het heeft me altijd al geïntrigeerd. Alles is energie. Tijd en ruimte bestaan in wezen niet …. Zaken die aangetoond zijn, zaken met een
Anneleen wil mee op vaarroute volgende week. Maar ze mag niet. De scholengroep zegt duidelijk ‘nee’. Waarom? Daarom. Anneleen is een heel gedreven leerkracht wiskunde met een grote meerwaarde voor school, collega’s en leerlingen. Ze is al even ‘onderweg’ met ons, met Compagnon de route. Ongelooflijk en mooi om zien hoe snel ze de inhouden die we brengen oppikt en integre
Je leest hieronder een schrijfsel van Naomi, illustrator bij Compagnon de route van 2016 tot 2020 Oh wat heb ik lang weerstand gevoeld op een kaart trekken. Ik vond dat te zweverig, dat was voor mensen die een beetje bijgelovig zijn en ik vond bovendien dat mensen die dit deden zich hier te afhankelijk van opstelden. Toegegeven, ik vond ze ook qua look & feel helemaal aan dit beeld vo
Weet je wat het meest voorkomende thema is waarin ik mensen al heb begeleid of in heb zien groeien? Stress, controle/perfectionisme, angst en slachtofferschap ombuigen naar (innerlijke) rust, loslaten/relativeren, vertrouwen en verantwoordelijkheid nemen. Weet je wat ik zie in de huidige omstandigheden? Mensen die gevoelig zijn voor stress, angst, controle en slachtofferschap worden hier nog v
“Ik heb iets spannends gedaan vandaag. Iets heel alledaags, maar het bleek toch een beetje uit ieders comfortzone”, schreef ik 9 juni in m’n stories op instagram. Kort daarvoor sprak ik mijn wens uit voor een dansende ontmoeting op mijn verjaardag: “dansend door & voor ‘t leven”. Ik deelde het in het moment dat ik het verlangen héél erg voelde met een veilige g
Donderdag 17u. Een mail van de examencommissie in Joran zijn mailbox slaat in als een bom. Joran, onze oudste zoon, zit in zijn eerste jaar burgerlijk ingenieur aan de Universiteit van Gent. Hij zit midden in de examens en krijgt te horen dat alle eerdere NPGE’s (dat zijn niet periode gebonden testen) ongeldig worden verklaard omdat er fraude op grote schaal werd vastgesteld. Fraude waar Joran n
‘Ik zal niet meegaan op kamp’ zei onze dochter Minne gisteren na het nieuws dat de zomerkampen mogen doorgaan. ‘Ik wil niet ziek worden en wil anderen niet besmetten’. Amai deze komt binnen bij mij. Plots besef ik hoe sterk ook zij al geprogrammeerd is. Ondanks het feit dat wij hier de angst voor corona niet binnen brengen. Integendeel. Minne zit intussen al 10 weken in onze bubbel
Terwijl de bevolking op ‘berenjacht’ wordt gestuurd (voor wie de media niet zou volgen, dit komt neer op knuffelberen achter ramen zoeken tijdens een wandeling), heb ik de indruk dat bepaalde instanties intussen op heksenjacht zijn. Ik lag er afgelopen weekend wat wakker van. Ik voel kwaadheid en tegelijkertijd verdriet … Terwijl ik normaalgezien nauwelijks naar het nieuws kijk of kranten
21 april 2021: Ik schreef onderstaande blog een jaar geleden. Een stevig stuk. Ik lees het een jaar later nog eens opnieuw en ik stel vast dat wat ik toen schreef niet onderhevig is aan ‘voortschrijdend inzicht’. Het 'voortschrijdend inzicht' bevestigt en versterkt alleen maar wat ik toen schreef. Het is nog relevanter geworden. Ik sta nog steeds en nog steviger achter elk woord. Daarom de
