Naomi en ik waren afgelopen week te gast bij Iele en Lucas in de Dordogne. We logeren er in een Roulotte. Van een ideale context gesproken. Zalig hoe dergelijke plekjes en uitnodigingen naar ons toe komen om er onze creatiedagen door te brengen. En bijna niet te geloven hoeveel werk we ook in deze dagen weer hebben verzet vanuit een zeer ontspannen flow. Binnen enkele weken komen we terug n
Een zee van tijd… zo keek ik uit naar juni, dat verwachtte ik van de maand juni. Mijn compagnon Naomi in Bali en ik hier. Kunnen en mogen kiezen waar ik zin in heb. Op het gemak mijn lijstjes afvinken, veel lezen en wellicht ook aan mijn tweede boek werken. Het mocht wel eens wat kalmer. We hadden best wel pittige maanden achter de rug. En als ik verder terugkijk…. ’t zijn pittige jaren ge
Ik ben opgegroeid als oudste in een gezin met negen kinderen en ben zelf mama van vijf kinderen (tussen 10 en 18 jaar). Ik kom echter niet vaak expliciet ‘naar buiten’ met hen, althans niet in de online sociale ‘buitenwereld’. En toch valt er veel over hen te vertellen, is er veel om mee naar buiten te komen, veel om uit te leren, veel om trots om te zijn. Waarom ik het dan toch niet doe?
Ik kan erin komen dat mensen zich kwaad voelen. Ik kan erin komen dat mensen échte verandering willen. Ik kan erin komen dat mensen nieuwe houvast, nieuwe leiding zoeken. Maar ik geloof er niet in …. Ik geloof niet in anti-stemmen. Ik geloof niet in een anti-beleid. Ik geloof niet in anti migratie. En ik geloof ook niet anti racisme. Ik geloof niet in anti het huidige beleid.
’t Was hier gisteren testdag voor Minne haar communiefeest eind deze maand. De menu werd uitgetest (en goedgekeurd 😊). Ook een bezoek aan de kapster stond op het programma om haar kapsel uit te proberen, gevolgd door een fotoshoot. ’t Is zalig te zien hoe Minne uitkijkt en verlangt naar ‘haar dag’. En vooral ook hoe ze geniet van elk stapje in haar voorbereidings-verlang-weg ernaar toe.
Tegenwoordig kennen allerlei reality programma’s op tv en andere kanalen veel succes. Mensen houden ervan in ‘andermans leven te kijken’. Ik bedacht wel vaker dat het ook wel bijzonder waardevol zou kunnen zijn om ook eens het persoonlijk groei-of ontwikkelingsproces van mensen in beeld te brengen. Iets waar volgens mij velen heel veel uit zouden kunnen halen. Want de drempel naar begeleidin
Afgelopen dinsdag startten we de route Energymanagement op met het ERA-Bossuyt team*. Ik hoor me tijdens zo’n training wel vaker zeggen dat het niet zozeer gaat om de vele inzichten, tools, tips en trics die in geef in de opleiding (deze kan je trouwens overal vinden, maar uiteraard niet in zo'n coherent geheel :) ), maar dat de waarde of dé sleutel vaak veeleer ligt in de nuances die ik breng,
Wie me al langer kent en volgt weet dat ik uit een groot gezin kom. Ik ben de oudste uit een gezin met negen kinderen. En ook in dat gezin is er heel wat beweging op vlak van keuzes die elk van ons maakt. Ik ervaar het als een heel groot cadeau dat onze ouders ons allemaal vrij laten in onze keuzes, dat ze niemand van ons ooit in een richting hebben geduwd, dat ze nooit een oordeel hebben op onze
Ook Valentijn gevierd gisteren? Ook uitgesproken hoe graag je je partner ziet? Hoe je niet zonder hem of haar kan en hoe gelukkig hij of zij jou maakt? ‘Als jij gelukkig bent, ben ik ook gelukkig.’ Een zin die ik mensen vaak hoor uitspreken. In relatie tot hun kinderen, hun partner, hun naasten. Het wordt ingezet als een soort ‘bewijs’ van iemand graag zien. Maar is dat wel zo? Moet
Vorige week werd ik vrij plots en onverwacht overvallen door het gevoel te weinig voldoening te ervaren. Ik haal al maanden hoofdzakelijk voldoening uit het afwerken en ‘finetunen’ van heel veel werk ‘achter de schermen’. Plots miste ik heel duidelijk de voldoening van al dat werk op het vlak van ‘resultaat’ bij onze klanten. Ondanks het feit dat ik weet dat ‘dat resultaat’ er ze
