’t Is paasvakantie,… voor veel studenten het signaal dat het studeren stilaan serieus dient genomen te worden. Ook voor mij… Volgende week heb ik examen psycho neuro somatiek. Ik ben vandaag beginnen studeren… Een serieuse cursus en ik heb bijna geen tijd… Maar het gaat er heel vlot in, ook al staat de cursus vol moeilijke termen en heb ik soms het gevoel dat ik codetaal aan het decod
Zondag was het officiële opening van Mens Sana. Ik ontving een 100-tal mensen. Er dient dan op het laatste nog vanalles te gebeuren. Je kent het wel. Opruimen, opkuisen, boodschappen, frigo’s vullen, … Dit weekend voelde als een heel belangrijk moment aan. Ik voelde dat ik dat moment moest gebruiken en liet mezelf niet toe om te beginnen stressen. Ik schreef het ook naar de deelnem
Vorige week werd ik gestraft. Echt waar. Ik moest tijdens de les op de ‘strafbank’ zitten… Onze docent staat erop dat we op tijd zijn. Ik heb hier geen problemen mee. Ik vind op tijd komen zelf heel belangrijk, ook een vorm van respect tonen. Ik vertrek dan ook wekelijks al om 5u met openbaar vervoer om tegen 9u15 zeker in de les aanwezig te zijn. Waar ik wel ‘problemen’ mee heb is de au
Gisteren ben ik definitief verhuisd naar de nieuwbouw. Dinsdag had ik mijn laatste afspraak in mijn praktijkje in huis. Het deed me wel iets om alles daar op te ruimen. Een plaatsje die gezelligheid, veiligheid en geborgenheid uitstraalde. Een plaatsje waar mensen tot het diepste van zichzelf kwamen. Een plaatsje waar veel vertrouwen was. Een plaatsje waar veel mooie dingen zijn gebeurd. Een plaat
Het was vandaag Minne haar verjaardags-slaap-feestje. 8 vriendinnetjes kwamen spelen en slapen. Als activiteit zouden we samen een gezichtscrème, een lippenbalsem en een rustgevend maceraat maken. Allemaal met natuurlijke producten. Minne sprak er al weken over. Haar vriendinnetjes keken al uit naar deze activiteit. Het prachtige weer had echter andere plannen. Er werden 2 bootjes opgebla
Mensen helpen… In welke zin en mate heeft 4 jaar levensschool mijn kijk op het concept ‘mensen helpen’ gewijzigd? Op deze vraag diende ik een antwoord te geven als onderdeel van een taak voor het vak transpersoonlijke psychologie. Een zinnige vraag. Ik laat jullie wat meelezen in mijn ‘antwoord’: Ik startte mijn praktijk in bijberoep op in september 2011. Overal rond mij zag ik mens
Egidius, waar ben je gebleven? 2,5 maand geleden ben je ‘vertrokken’. Niet zonder ons iets na te laten. Je schreef een boek en heel wat brieven in je laatste levensmaanden. Afgelopen weekend waren we samen met een journalist|eindredacteur om te bespreken wat we hier mee doen. We zullen hier iets moois en zinsvols van maken Egidius. Tranen om je heengaan blijven komen, steeds meer eigenlijk.
Met man en macht werd er gewerkt om de bouw min of meer af te krijgen tegen 30 januari om er een nieuwjaarsreceptie door te laten gaan. Het is gelukt. Het gaf me een super gevoel er een goeie 50 mensen te mogen ontvangen en toespreken. Het wordt eindelijk allemaal écht. We hebben er zo voor moeten ‘vechten’ en blijven in geloven. Nu staat het er. Het resultaat is echt prachtig, het totale pla
Voor deze blog leen ik graag een fragment uit het boek ‘Biologie van de overtuiging’ (Dr. Bruce Lipton). Om even bij stil te staan… ‘Met het overmatig gebruik van medicijnen nemen we vrijaf van onze persoonlijke verantwoordelijkheid. Onze obsessie met medicijnen herinnert me aan een baantje bij een autodealer dat ik had toen ik op de universiteit zat. Om half vijf op een vrijdagna
Wat heeft 2014 jou al gebracht? Zoals ik eerder schreef hoopte ik dat 2014 voor mij een zekere rust zou brengen. De trend van 2013 blijft zich echter nog even doorzetten. Ja, het leven daagt me toch wel serieus uit. Ik zit momenteel alweer stevig in de ‘ratrace’. De bouw vraagt heel wat tijd en energie, vooral alles wat niet vlot en ook echt misloopt. Dagelijks tal van telefoons
