Ik heb enorm uitgekeken naar de vakantie. 2 weken samen met het gezin, slechts enkele afspraken. Ik plande om elke dag om 5u30 op te staan. Zo zou ik elke dag van 5u30 tot 8u30 voor mezelf hebben om te studeren, taken te maken en af te werken, mijn stagemap in orde te brengen, lijsten maken van allerhande zaken, mijn administratie op punt stellen, trainingen voor te bereiden,… De rest van de
Op het einde van zijn leven maakt een mens vaak een overschouw van zijn leven. Tijdens het sterven zelf gebeurt dit in een flits. Het is goed nu en dan terug te kijken. Niet om er in te blijven hangen, maar vooral om stil te staan bij wat je er hebt uit gehaald en hoe je daar mee verder gaat. Zo kan je elke avond terugkijken op je dag. Wat ging goed? Waar ben je tegen aan gelopen? Wat leer ik
’t Is weer de tijd van rapporten en oudercontacten. Spannend voor velen. En voor wie vooral? Voor de kinderen of voor ons als ouders? Koppel je de punten van je kind aan de mate waarin je je geslaagd voelt als ouder? Kunnen we objectief kijken naar punten als iets wat is of koppelen we hier vanalles aan? Geven we cadeau’tjes voor goede punten en uitbranders bij slechte? Van wie zijn di
Afgelopen weekend was ik terug in Nederland voor opleiding. Daar aankomen deed me onmiddellijk iets… Twee maand eerder was ik daar met Egidius. Ik had het moeilijk… Overal zal ik hem,… overal zag ik kansen, … overal zag ik hoop,… Ik zag hier Egidius die alle confrontaties en processen is aangegaan gedurende drie dagen. Ik zag Egidius die van 8u ’s morgens tot 23u of 00u ’s n
Wat heeft Egidius ons intens samengebracht afgelopen week. Wat voelde ik me dankbaar voor de diepe verbondenheid met broers, zussen, moeder, vader en Egidius. Vorige week heeft me geleerd hoe belangrijk het is om het natuurlijk rouwproces toe te laten. In functie hiervan is het zo belangrijk dit praktisch mogelijk te maken. De dienst slachtofferhulp was er onmiddellijk met de raad om medicatie t
Egidius, Egidius toch,… Ik huil Egidius, ik huil,… Je was nog warm toen ik bij jou kwam gisteren,… het leven ebte stilletjes weg uit je lichaam,… Ik huil… ik kan alleen maar huilen om zo’n mooi, jong leven, … om zo’n mooie, lieve, gevoelige jongen,… om nog zoveel ongebruikte mogelijkheden, om zoveel talent,… … dank je dat ik je de laatste maanden n
Mama, waar ligt mijn zwemgerief? Mama, ga je me vanavond helpen met mijn taak voor Nederlands? Mama, gaan we dan eindelijk nog eens monopolie spelen? Mama, mama, mama,…. ‘Mama’ ziet een huis dat nog op zijn kop staat en waar straks klanten door passeren. Mama denkt aan haar ellenlange to-do lijst… Mama heeft geen tijd… Midden in de ochtendspits telefoon
We hebben het allemaal druk, druk, druk. Velen onder ons zijn constant aan het ‘overleven’ zonder het te beseffen. Stress is een sluipend gif, stress is dé oorzaak van veel ziekte en andere problemen. Er is een enorme verschuiving van acute naar chronische stress. We zien ook een verschuiving van acute ziektes naar chronische ziektes. Toeval? Zeker niet! Laat stress je leven niet behee
Mijn laptop is kapot sinds anderhalve week. Moederbord kapot, moet naar de fabriek voor minstens 2 weken. Ramp o ramp, alles staat hier op en ik heb geen recente back up! Het voelt alsof mijn handen zijn afgesneden en ik ‘alles’ kwijt ben. Zoals bij alles ga ik snel in de aanvaarding dat het is zoals het is. Het is maar van hieruit dat we om kunnen met een ‘probleem’ en
De herfst is in het land. Ik hou wel van die periode. Een periode om naar binnen te keren. Een periode om oude dingen los te laten zoals de bomen hun blaadjes loslaten. Een periode om nieuwe ideeën te laten ontstaan. Door het oude los te laten , krijgen nieuwe dingen een kans. Net zoals er in de lente nieuwe blaadjes zullen komen omdat de oude los gelaten werden. Een periode om een
