Wie mij al langer kent, weet dat de start van Mens Sana moeizaam, zeer moeizaam ging. Ik moest door heel wat weerstand. Weerstand in allerlei vormen. Dat heeft me toen alleen maar gesterkt in mijn vertrouwen. Ik heb de kracht die uitgaat van ‘een missie hebben in het leven’ echt gevoeld en dat voel ik nog steeds. Ik heb de enorme kracht, die in elk van ons aanwezig is, leren kennen en gebruike
Ooit was ik ‘bang van’ en wat onzeker in de bedrijfswereld. Wie zit daar op mij te wachten? Wat heb ik daar te bieden? Ik spreek die ‘taal’ niet. … Ik ken niets van ondernemen. Ik kom niet uit een ondernemersfamilie,…. Precies of dat andere ‘wezens’ waren,… En toch triggerde die wereld me. Stapje voor stapje, voetje voor voetje waagde ik me in die ‘wereld’… Ik vo
Je leest hieronder een schrijfsel van Naomi, illustrator bij Compagnon de route van 2016 tot 2020 Ik ken Jeroen nu een maand of vier. Eén van onze eerste gesprekken vindt plaats in Lapland, tijdens een avontuurlijke coaching reis. Jeroen vertelt me hoe hij graag gemakkelijk geld wil maken zodat hij kan doen wat hij wil – de droom van elk van ons, niet?! 🙂 Wat voor anderen daarin belan
Ik ‘gunde’ het Ilse, mezelf en Mens Sana zo hard dat dit zou slagen. Ik heb daar ook nooit aan getwijfeld. Ik ben met de juiste intenties de samenwerking aangegaan. Maar het loopt zoals het loopt en daar kunnen we niet om heen. … Een stukje uit mijn beschrijving van mijn proces in de samenwerking met Ilse. Een samenwerking waar ik enorm in geloofde, … een samenwerking die nu is beë
Ik had het nog maar ‘gedroomd’ en daar is ze al. Met trots stel ik jullie Naomi van Crealis voor. Naomi zal Mens Sana versterken door de ondersteunende mails uit de trajecten, de werkboeken, de website, de blogs,… te voorzien van illustraties en fotoquotes op maat. Ik laat haar graag zelf aan het woord. Een getuigenis, of hoe het allemaal zo ver is kunnen komen:
Je leest hieronder een schrijfsel van Naomi, illustrator bij Compagnon de route van 2016 tot 2020 “What’s next?” Die vraag stelde één van de juryleden me op mijn doctoraatsverdediging 14 januari. De vraag kwam – na een lang betoog met veel omwegen – toch enigszins onverwacht. Ik moet toegeven, dat ik op dat moment van mijn optreden misschien wel het minst snel mijn antwoord k
Ook aangeslagen door de aanslagen in Brussel? Hoe kijk jij hier naar Barbele? Zo wordt er mij wel vaker gevraagd… Mensen zoeken dan naar geruststelling, naar zingeving in mijn antwoord. Delicaat…. Niets gebeurt zomaar. Alles gebeurt met een reden die te begrijpen is. Dat is de visie van waaruit ik vertrek tijdens begeleiding en opleiding van individuën, partners, kinderen-ouders, teams,
Het is zoeken naar een gaatje voor klanten die een om een afspraak vragen. Voor nieuwe klanten is het nog moeilijker. lk loop steeds meer tegen een overvolle agenda aan. Het wordt al bijna moeilijk om de zondag te vrijwaren van ingekleurde blokjes. De aanblik van mijn agenda-overzicht op mijn computer kan me nu en dan enorm overvallen. Dan voel ik me even ‘gevangen’ door mijn agenda.
Heb je het gehoord? Heb je het gelezen? Heb je het gezien? Wat gehoord, gezien of gelezen? Ik ben bitter weinig op de hoogte van wat er in de media gebeurt. De Levensschool, is dat niet de school waar jij hebt gestudeerd? Blijkbaar was er laatst een hele hetse rond de Levensschool in de media. Ik ga even googelen en lees volgende titels: ‘Levensbedreigend: De Levensschool’ ‘Vl
We zijn vorige week gaan skiën in het Tsjechische Reuzengebergte. Met familie en vrienden. 10 volwassenen, 11 kinderen. ’t Was gezellig, aangenaam, deugddoend! ‘s Avonds met z’n allen iets gaan eten. De kinderen hebben hun 2 sleetjes mee en willen tijdens het wachten gaan glijden. Ze hadden een ideale plaats gevonden. Die ideale plaats bleek een helling te zijn achter huizen. Een hel
