‘Het doet er eigenlijk niet toe.’ De titel van een post die ik gisteren op facebook deelde. Ik ben momenteel weer wat meer aanwezig op sociale media. Wat ik er schrijf leidt tot veel respons. Gezien ik weet dat heel wat metgezellen op mijn e-maillijst niet actief zijn op sociale media, deel ik het ook langs deze weg voor wie er ook wat aan kan hebben. Voor wie wel actief is op sociale media
De stilte werkt door … Ik merk dat ik stil blijf en steeds meer ‘gewoon kijk’. ‘In neutraal’ (proberen) blijven. In steeds meer situaties. Het lijkt misschien zinloos om kalm naar gebeurtenissen in de buitenwereld te kijken, maar net zo blijf je in de essentie. . Dat voelt niet als afstand nemen of vluchten. De kluizenaar in mij schuwt niets en vlucht voor niets. Int
De 'stekker zit er terug in' :)Terug van mijn vijf stille, vastende dagen.Ik nam er de laatste dag een video op van mijn inzichten en ervaringen. Je kan het hieronder bekijken.Met wat kleine oogjes na een stormachtige, wakkere nacht in mijn tentje. Ook de stem van de wind dien je erbij te nemen ;) Voor wie tot het einde luistert: ik vergat het thema econom
Ik trek de stekker er uit en ga de stilte in. Zonder enige afleiding.Donderdag trek ik voor vijf dagen naar Frankrijk. Om de stilte op te zoeken, te vinden en te ervaren.Aan het vuur. In het bos. Aan het water. In de nacht. …Om te ontdekken wat er vanuit de stilte (in mij) gezien, gevoeld, gehoord, gezegd wil worden.Ik zet alle afleiding uit. Geen iPhone
Laatst kwam ik tijdens een gesprek tot het inzicht, of eerder de vaststelling, dat mijn man Paul en ik afgelopen 22 jaar, sinds ik zwanger was van ons oudste kind, nog nooit een gesprek, discussie of overleg hebben gehad rond de opvoeding van onze vijf kinderen. Ongeloofwaardig? Het is oprecht waar. Wij hebben nog nooit over
Zondagochtend. Ik lees na mijn ontbijt op mijn gemak de wekelijkse 'corona-update' van Steven Arrazola. Joran, mijn oudste zoon, werpt een blik op mijn iPhone en zegt verontwaardigd 'mama, lees jij je berichten niet!?'. Ik moet eerlijk zeggen dat ik daar heel nalatig in ben. Het zit niet in 'mijn systeem' om messenger en andere berichten die via allerlei sociale media kanalen gestuurd worden conse
Hier ben ik terug. Intussen zijn we in 2022 beland. Nog nooit was ik zo benieuwd naar wat een jaar mij, jou en ons zal brengen. En tegelijkertijd voelde ik me nog nooit zo sterk uitgenodigd om vooral in het hier en nu te leven zonder te moeten weten wat morgen mij, jou en ons brengen zal. Nog nooit eerder voelde een tijd zo onvoorspelbaar en ongrijpbaar en tegelijkertijd zo voorspelbaar en net hé
Leestip vooraf: Afgelopen dagen is mijn metgezellenlijst (oftewel mijn e-maillijst ;) ) sterk uitgebreid met mensen die me ook volgen op sociale media. Aan hen wil ik zeggen dat ik bepaalde berichten die ik deel op sociale media ook deel via deze weg omdat heel wat metgezellen van mij ervoor kiezen om geen tijd en energie te besteden aan sociale media. Ik kan hen hier uiteraard geen ongelijk in ge
‘Barbele, jij wist dat dit ging gebeuren he!?’ Ik heb dit afgelopen 20 maanden wel vaker gehoord of gelezen. Van mensen van dichtbij en veraf. Vaak mensen die ik jaren geleden heb begeleid en sindsdien niet meer gezien of gehoord heb.Blijkbaar had ik toen reeds zaken gezegd of gekaderd waaruit ze jaren later afleidden dat ik wist dat deze crisis zou gebeuren.Wist ik dat er een virus zou komen
Er wordt massaal afscheid genomen ... Afscheid van relaties, van geliefde, van vrienden, van familie, van collega's, van jobs, van lidmaatschappen, van comfort, van gewoontes, van ... Er wordt ook massaal afscheid genomen van trauma, controle, beperkende overtuigingen, blinde volgzaamheid en gehoorzaamheid, verwachtingen, blinde vlekken, angst, schuld, schaamte, ... Soms
